Хаплогрупа R-L21

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хаплогрупа R-L21
Распространетост на најголемата потклада R-DF13 низ западна Европа
Можно време на потекло2.600 г. п.н.е.
Можно место на потеклоЈугозападна Англија
ПредокR1b (R-M343)
* R-M269
** R-L151
*** R-P312
**** R-Z290
ПотомциR-A5846
R-S552
* R-DF63
* R-DF13
Највисоки фреквенцииИрци
Шкоти
Велш
Бретонци
Англичани

R-L21 или R1b1a2a1a2c, исто така позната како R-M529 или R-S145, е хаплогрупа на ДНК од човечки Y-хромозом. Често се поврзува со островските Келти.[1] Една потклада, R-DF13 опфаќа над 99% од носители. Оваа хаплогрупа е доминантна кај мажите во Ирска, Шкотска, Велс и Бретања, присутна со високи фреквенции во Англија и западна Франција и присутна во помала мера и во Иберија, Скандинавија и Ниските Земји.[2]

Историја[уреди | уреди извор]

Оваа хаплогрупа првпат се појавила во раното бронзено доба во Британија и Ирска, каде што почнуваат да се појавуваат најраните примероци. Воведувањето на оваа хаплогрупа било дел од големата генетска трансформација поврзана со културата на Бел Бикер, каде што народите од степското потекло во голема мера го замениле британското претходно неолитско население. Лозата достигнала фреквенција од 90% во Британија во раното бронзено време (што е речиси отсутна во современите примероци од континентот), постепено се намалила низ средното бронзено време на 70% до железното време (поради континенталните миграции кои исто така ги зголемиле нивоата на EEF примесите кај Британците).[note 1] Подоцна дошла до своето денешно ниво во Британија по англо-саксонските инвазии. Сепак, таа сè уште останува доминантна лоза во Ирска, Шкотска, Бретања и Велс. Нејзиното потекло е веројатно околу југозападна Британија, бидејќи Корнвол е местото каде што се наоѓаат најголем број на приемроци од поткладите R-DF63, браќа на екстремно доминантната потклада R-DF13.[note 2]

Археолошко испитување[уреди | уреди извор]

  • Тело на маж ископано од канадската фарма, Сикспени Хендли, Дорсет, кое датира од 2468 до 2294 година п.н.е., било откриено дека е R-L21.[note 3]
  • Телото на маж[note 4] пронајдено во Лоу Хоксли, Нортамберленд, кое датира од 2464 до 2209 година п.н.е., било класифицирано како R1b1a1a2a1a2c1a1n (R-DF13 > R-Z39589 > R-FGC59881 > R-BY577).[3]
  • „Човекот Рактон“ пронајден во Вестбурн, Западен Сасекс, Англија, кој датира од 2453 до 2146 година п.н.е. и закопан со бронзена кама било класифициран како R-L21.[note 5]
  • Компанијата[note 6] (датира од 2456-2146 п.н.е., на возраст од 25-30 години), закопан покрај стрелецот Ејмсбери[note 7] (датира од 2470-2239 п.н.е., на возраст од 35-45), пронајден во близина на Стоунхенџ, му припаѓал на Р. -L21. Стрелецот (идентификуван само како R-L151) можеби бил закопан до 80 години пред придружникот (иако има преклопување во датумите) и бил роднина (и двајцата делеле калканеонавикуларна коалиција на нивните нозе), со предвиден коефициент на поврзаност од 0,0405 (95% интервал на доверба од -0,0161 до 0,0971). Изотопските профили на мажите покажуваат дека стрелецот ги поминал најраните години од својот живот на Алпите,[4] во близина на модерна Швајцарија, и имал повисоки нивоа на неолитско потекло во споредба со придружникот кој го поминал својот живот во Британија, но можеби го поминал својот раните тинејџерски години во североисточна Шкотска или во Мидлендс.[5] Стрелецот поседувал натпросечни примеси на ран европски фармер од 45%, додека придружникот имал околу 33%, повеќе во согласност со другите британски примероци од раното бронзено доба. Друг човек,[note 8], исто така, закопан во Ејмсбери Даун и кој датира од 2500 до 2100 година п.н.е., исто така, бил R-L21[note 9] и е забележлив по тоа што има примеси на ран европски фармер од само 22%, најниската досега пронајдена во Британија.[6]
  • Тело на маж кое датира од околу 2349-2135 п.н.е. пронајдено во Полнаголум,[note 10] Ирска било класифицирано како R-DF13 > R-FGC11134, претежно ирска потклада кај модерните популации. Друго тело пронајдено во Треанмакмуртаг,[note 11] грофовија Слајго, Ирска, кое датира од 2015 до 1758 година п.н.е., исто така, било класифицирано како R-FGC11134.[7]
  • „Човекот ров“, кој датира од 2287 до 2041 година п.н.е., пронајден во Дичлинг Роуд, Сасекс и закопан со грнчарска чаша, врв од стрела и школки. Тој бил класифициран како R-Z290, непосреден родител на R-L21.[note 12]
  • Тројца мажи од раното бронзено време од погребувањата на островот Ратлин во близина на северниот брег на Ирска биле сите R1b1a2a1a2c, или R-L21. Ратлин 1 датира од 2026 до 1885 п.н.е. и бил дефиниран како R-DF21. Ратлин 2 датира од 2024 до 1741 п.н.е. и бил дефиниран како понатаму дефиниран како R-DF13. Ратлин 3 датира од 1736 до 1534 п.н.е. и бил дефиниран како R-L21. [8]

Истакнати членови на R-L21[уреди | уреди извор]

Подолу се наведени некои теоретизирани лози на истакнати семејства. Некои од овие врски се потврдени со Y-ДНК тестирање на проверени потомци, но други не се. Конкретно, Фехер (2023) е со слаб извор, не наведува потврдно тестирање за повеќето идентификации и е многу сомнителен.

  • Стјуартска династија која владеела како кралеви на Шкотска од 1371 година, а потоа, дополнително, како кралеви на Англија и Ирска од 1603 до 1714 година. Според Проектот Стјуарт ДНК, тие лежат под подкладата R1b-L21 > DF13 > Z39589 > DF41/S524 > Z43690 > S775 > L746 > S781. Тие се последни од бретонско потекло.
  • Кланот Дал Каис и сите подружници, вклучително и династијата О'Брајан (кои биле високи кралеви на Ирска, кралеви од Манстер, кралеви од Томонд, Ерл од Томонд, Виконт Клер, Маркиз од Томонд, итн.) како и лордовите на Макнамара од Кланкулен, О'Кенеди лордовите од Ормонд, О'Ди лордовите на Синеал Феармаик и други. Тие потекнуваат од заедничкиот предок на Тал Кас и се од лозата: L21>>DF13>ZZ10_1>>Z2534>>>L226>>Z17669. [note 13]
  • Еоганахт и нивните блиски роднини, Уи Фиџенти, со кои имаат соодветна генетска и генеалошка врска (преку нивното заедничко потекло од Еил Флан Бек). Тие ја поседуваат мутацијата L21>>DF13>FGC11134>>>>>CTS4466>>>>A541. Тие биле кралеви на Мунстер од околу 400 година од нашата ера, додека не биле сменети од нивните поранешни вазали, Дал гКаис во 10 век. Септимите ги вклучуваат О'Саливан лордовите на Биар, О'Махони лордовите на Киналмики и други. Сепак, потомците на Селахан Кајсил, нивниот последен голем крал во Манстер пред ова депонирање, се покажа дека припаѓаат на сосема посебна лоза. Неговите потомци ги вклучувале О'Калаган (Господарите на Синеал Аода) и Мек Картис (Кралевите на Дезмонд, Ерл од Кланкарти итн.). Овие припаѓале на лозата L21>>DF13>DF21>>>>>Z16534.[9]
  • Конахта, конкретно потомците на синовите на Еохаид Мугмедон, составени од Уи Бриин, Уи Фиахрах и Уи Нил кои владееле како високи кралеви на Ирска, кралеви од Конахт, кралеви од Алстер и кралеви од Миде. Тие биле од лозата L21>>DF13>Z39589>>>>>>>>M222>>>>DF105. Линијата под DF105 (кои веројатно ги претставуваат потомците на Еохаид) сега претставуваат околу 20% од ирските машки линии. Примери за септи вклучуваат О'Донел (Кралевите на Тир Конаил, Ерл од Тирконел), О'Конор Кралевите од Конахт и Мак Лохлајн Кралевите од Тир Еоган. Меѓутоа, подоцнежната „династија О'Нил“ (која ги узурпира гореспоменатите Мек Лохлајн од кралството на Тир Чонаил), кој потекнува од Аед во Макаем Тоинлеск, припаѓала на сосема посебна лоза R-Z1513, која на крајот потекнувала од R-DF27 дури и L21 воопшто. Ова семејство го сочинуваат Кланабој О'Нилс, Тајрон О'Нилс, О'Нилс од Февс и Мекшејн.[10][11][12]
  • Луис Рил (1844-1885), кој потекнува од поткладата L21>>DF13>ZZ10_1>>Z2534>>>L226>>>>>>> DC21, како потомок на далкискиот клан. Ова беше докажано преку роднина кој може да се најде во проектот R-L226 кој потекнува од предокот на Луис, Жан-Батист Риел (1731 - 1788). Семејството Рил на крајот го проследило своето потекло од војникот Јакобит, Жан Баптист Рил (1663 - 1753), кој го напуштил Лимерик, Ирска за Франција во 1696 година. Името можеби е трансмутација на ирското име О'Рајли.
  • Че Гевара (1928-1967), аргентинскиот марксистички револуционер и главна фигура на Кубанската револуција, форензичката идентификација на неговите скелетни остатоци открила дека тој припаѓа на хаплогрупата R1b-L21.[13]

Белешки[уреди | уреди извор]

  1. ↑ See Large-scale migration into Britain during the Middle to Late Bronze Age Figure 5
  2. ↑ See Flood page 2
  3. ↑ Sample ID: I5379, See Supplementary Tables, Large-scale migration into Britain during the Middle to Late Bronze Age
  4. ↑ Sample ID: KD070
  5. ↑ Sample ID: I27380, See Supplementary Tables, Large-scale migration into Britain during the Middle to Late Bronze Age
  6. ↑ Sample ID: I2565
  7. ↑ Sample ID: I14200
  8. ↑ Sample ID: I2417
  9. ↑ See Supplementary Tables, Large-scale migration into Britain during the Middle to Late Bronze Age
  10. ↑ Study ID: Pollnagollum911
  11. ↑ Study ID: Treanmacmurtagh116
  12. ↑ Sample ID: I6774, See Supplementary Tables, Large-scale migration into Britain during the Middle to Late Bronze Age
  13. ↑ See High Resolution Paternal Genetic History of Ireland... page 105

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ The phylogenealogy of R-L21:four and a half millennia of expansion and redistribution, Joe Flood Archive
  2. ↑ Y-DNA Haplogroup R and its Subclades - 2018, International Society of Genetic Genealogy
  3. ↑ Ancient DNA at the edge of the world: Continental immigration and the persistence of Neolithic male lineages in Bronze Age Orkney, Dulias et al., February 2022, Proceedings of the National Academy of Sciences 119(8):e2108001119, DOI:10.1073/pnas.2108001119, LicenseCC BY 4.0 Archive (ISOGG nomenclature)
  4. ↑ The Amesbury Archer, Wessex Archaeology, accessed 20 Oct 2023Archive
  5. ↑ Family ties: deciphering the DNA of the Amesbury Archer and the Companion, The Past, JANUARY 31, 2022, Archive
  6. ↑ Large-scale migration into Britain during the Middle to Late Bronze Age, 22 Dec 2021, Nature volume 601, pages 588–594 (2022), Archive, Supplementary Information, Sections in supplementary material concering Amesbury Archer also reproduced on pg. 5 & 97
  7. ↑ A Genomic Compendium of an Island - Documenting Continuity and Change across Irish Human Prehistory, Lara M. Cassidy, Smurfit Institute of Genetics, Trinity College Dublin, October 2017 Archive PDF
  8. ↑ Cassidy, Lara M.; Martiniano, Rui; Murphy, Eileen M.; Teasdale, Matthew D.; Mallory, James; Hartwell, Barrie; Bradley, Daniel G. (2016). „Neolithic and Bronze Age migration to Ireland and establishment of the insular Atlantic genome“. Proceedings of the National Academy of Sciences. 113 (2): 368–373. Bibcode:2016PNAS..113..368C. doi:10.1073/pnas.1518445113. ISSN 0027-8424. PMC 4720318. PMID 26712024., Archive
  9. ↑ PHYLOGENETIC ALIGNMENTS WITH GENEALOGIES OF DESCENT FROM AILILL ÓLOM, Nigel McCarthy, 2021Archive
  10. ↑ O'Neill DNA Project, accessed 20 Oct 2023Archive
  11. ↑ Sons of Aodh DNA Project, accessed 20 Oct 2023 Archive
  12. ↑ High Resolution Paternal Genetic History of Ireland and its Implications for Demographic History, Tibor Feher, 2023, EMANIA — Bulletin of the Navan Research Group, No. 26, page 103 Archive
  13. ↑ Forensic identification of skeletal remains from members of Ernesto Che Guevara's guerrillas in Bolivia based on DNA typing, February 2000International Journal of Legal Medicine 113(2):98-101, DOI:10.1007/PL00007716, Reference made to the identification in this paper

Понатамошно читање[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаплогрупа_R-L21&oldid=5161148“