Сабрата

Од Википедија — слободната енциклопедија
Сабрата
صبراتة
Град
Театар Сабрата
Театар Сабрата
ДржаваЛибија
РегионТриполитанија
ОкругЗавија
Надм. вис.[1]&1000000000000001000000010 м
Население (2004)[1]
 • Вкупно102.038
Часовен појасЕЕТ (UTC+2)
Мреж. местоsabratha.gov.ly
Светско наследство на УНЕСКО
Службен називАрхеолошки локалитет Сабрата
ВклучуваТеатар во Сабрата
Критериумкултурно: (iii)
Навод184
Запис1982 (VI заседание)
Загрозено2016–...
Координати32°48′19″N 12°29′07″E / 32.8054017588935° СГШ; 12.485187948145375° ИГД / 32.8054017588935; 12.485187948145375
Карта на Сабрата

Сабрата (арап. صبراتة; исто така Сабрата, Сибурата), во областа Завија[2] во Либија — најзападниот од античките „три града“ на римскиот Триполис, заедно со Оеа и Лептис Магна. Од 2001 до 2007 година бил главен град на поранешната област Сабрата ва Сорман. Лежи на медитеранскиот брег околу 70 километри западно од модерниот Триполи.[3] Постојаното археолошко наоѓалиште било впишано како светско наследство на УНЕСКО во 1982 година.

Античка Сабрата[уреди | уреди извор]

Пристаништето на Сабрата било основано, можеби околу 500 п.н.е., како феникиско трговско место на Цабратан (пунски: ‬𐤑𐤁‬‬𐤓𐤕‬𐤍,ṣbrtn, или ‬𐤑𐤁‬‬𐤓𐤕𐤏‬𐤍,ṣbrtʿn).[4] Се чини дека ова било берберско име,[5] што укажува на постоечка домородна населба. Пристаништето служело како феникиски излез за производите од африканската заднина. Грците го нарекувале Сабрата (старогрчки: Σαβράτα), Сабарата (старогрчки: Σαβαραθά),[6] а исто така и Абротонон (старогрчки: Ἀβρότονον).[7][8][9] По смртта на Феникија, Сабрата паднала под сферата на влијание на Картагина.[10]

По Пунските војни, Сабрата станала дел од краткотрајното Нумидијанско кралство Масиниса пред ова да се припои кон Римската Република како провинција Африка Нова во 1 век п.н.е. Подоцна бил романизиран и обновен во 2 и 3 век. Императорот Септимиј Северус е роден во близина во Лептис Магна, а Сабрата го достигнал својот монументален врв за време на владеењето на Севераните, кога речиси се удвоил во големина. Градот бил тешко оштетен од земјотресите во текот на IV век, особено од земјотресот од 365 г. Тој паднал под контрола на вандалското кралство во 5 век, при што големи делови од градот биле напуштени. Имало мало заживување под византиска власт, кога биле подигнати повеќе цркви и одбранбен ѕид (иако опкружувал само мал дел од градот). Градот бил место на епископија.[11] Во рок од сто години од муслиманската инвазија на Магреб, трговијата се префрлила на други пристаништа и Сабрата се намалила во село.

Археолошки локалитет[уреди | уреди извор]

Археолошки локалитет Сабрата
Театар, 2006 година

Сабрата е место на неколку ископувачки кампањи од 1921 година, главно од италијански археолози. Исто така, ископувања вршел и британски тим во режија на Дам Кетлин Кенион и Џон Вард-Перкинс помеѓу 1948 и 1951 година.[12] Покрај неговиот Театарот која ја задржува својата трикатна архитектонска позадина, Сабрата има храмови посветени на Либер Патер, Серапис и Изида. Има христијанска базилика од времето на Јустинијан, а исто така и остатоци од некои од мозаичните подови кои ги збогатиле елитните живеалишта на римската Северна Африка (на пример, во вилата Силин, во близина на Хомс). Сепак, тие се најјасно зачувани во обоените шари на бањите кон морето (или Форум), директно со поглед на брегот, и во црно-белите подови на театарските бањи. Постои соседен музеј кој содржи некои богатства од Сабрата, но други може да се видат во националниот музеј во Триполи.

Во 1943 година, за време на Втората светска војна, археологот Макс Малован, сопруг на романсиерката Агата Кристи, бил сместен во Сабрата како помошник на високиот офицер за цивилни работи во Западната провинција Триполитанија. Неговата главна задача била да ја надгледува распределбата на оброците за жито, но тоа, според зборовите на биографот на Кристи, било „славна приврзаност“, за време на која Малован живеел во италијанска вила со двор со поглед на морето и вечерал со свежа риба и маслинки.[13]

Оштетување од ерозија и атмосферски влијанија[уреди | уреди извор]

Според извештајот од април 2016 година, поради мекиот состав на почвата и природата на брегот на Сабрата, кој претежно се состои од меки карпи и песок, урнатините на Сабрата минуваат низ опасни периоди на крајбрежна ерозија. Јавните бањи, зградата за маслинова преса и „пристаништето“ може да се забележат како најмногу оштетени бидејќи зградите се урнати поради невремето и немирните мориња. Бидејќи најчестиот градежен материјал во Сабрата, калкаренитот, е многу подложен на физички, хемиски и биолошки атмосферски влијанија (особено морски прскања), долгорочното зачувување на спомениците е загрозено.[14] Зголемувањето на нивото на морето исто така може да го загрози интегритетот на локацијата.[15]

Оваа ерозија на брегот на Античка Сабрата може да се види секоја година со значителни разлики во распоредот на плажата и неодамнешните урнати згради. Водобраните поставени во близина на пристаништето и маслиновата преса се несоодветни и премногу мали за ефикасно да го заштитат Античкиот град Сабрата.

Модерна Сабрата[уреди | уреди извор]

Градот е дом на Универзитетот Сабрата. Вефак Сабрата е фудбалски клуб кој игра на стадионот Сабрата.

Како што било забележано во документарниот филм „Битлси: Врати се назад“ од 2021 година, во режија на Питер Џексон, театарот Сабрата се сметал за можна локација каде Битлси би можеле да го одржат својот последен концерт во живо како група.[16]

Клима[уреди | уреди извор]

Сабрата има топла полусушна клима (Кепен климатска класификација).

Климатски податоци за Сабрата
Месец Јан Фев Мар Апр Мај Јун Јул Авг Сеп Окт Ное Дек Годишно
Прос. висока °C (°F) 17.2
(63)
18.8
(65.8)
20.9
(69.6)
23.7
(74.7)
25.9
(78.6)
29.2
(84.6)
31.3
(88.3)
32.1
(89.8)
30.2
(86.4)
27.5
(81.5)
23.6
(74.5)
18.8
(65.8)
24.93
(76.88)
Прос. ниска °C (°F) 6.8
(44.2)
7.9
(46.2)
9.9
(49.8)
13.1
(55.6)
15.4
(59.7)
19.0
(66.2)
20.0
(68)
21.1
(70)
20.3
(68.5)
17.0
(62.6)
12.2
(54)
8.1
(46.6)
14.23
(57.62)
Прос. врнежи мм (ин) 45
(1.77)
26
(1.02)
17
(0.67)
11
(0.43)
4
(0.16)
1
(0.04)
0
(0)
0
(0)
8
(0.31)
23
(0.91)
33
(1.3)
51
(2.01)
219
(8.62)
Извор: Climate-data.org

Слики[уреди | уреди извор]

Дел од Меѓународниот саем во Триполи (под италијанско владеење)

Панорама[уреди | уреди извор]

Археолошки локалитет[уреди | уреди извор]

музеј[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Цитати[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 „Sabratah - Wolfram|Alpha“.
  2. شعبيات الجماهيرية العظمى – Sha'biyat of Great Jamahiriya, accessed 20 July 2009, in Arabic
  3. Agence France-Presse (January 31, 2017). „Libyan coastguard intercepts 700 migrants“. The Nation. Архивирано од изворникот на February 1, 2017. “The coastguard intercepted 700 migrants on board two wooden boats on Friday three nautical miles from the town of Sabratha,” some 70 kilometres (40 miles) west of Tripoli, coastguard spokesman General Ayoub Qassem told AFP.
  4. Ghaki (2015).
  5. Septimius Severus page 2
  6. „Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), SABRATA“. www.perseus.tufts.edu. Посетено на 2023-10-06.
  7. Stephanus of Byzantium, Ethnica, §A9.7
  8. „Strabo, Geography, book 17, chapter 3, section 18“. www.perseus.tufts.edu.
  9. „Pseudo Scylax, Periplous, §110“. topostext.org.
  10. „Archaeological Site of Carthage“. UNESCO World Heritage Centre (англиски). Посетено на 2021-09-05.
  11. Francois Decret, Early Christianity in North Africa(James Clarke & Co, 2011) p83
  12. Kenrick, Philip M. (2009). Tripolitania. Society for Libyan Studies (London, England). London: Society for Libyan Studies. ISBN 978-1-900971-08-9. OCLC 320789516.
  13. Janet Morgan (1984) Agatha Christie: a Biography
  14. El-Shahat, Adam; Minas, Haithem; Khomiara, Sadek (March 2014). „Weathering of Calcarenite Monuments at Roman and Byzantine Archaeological Sites at Sabratha, Northwestern Libya: A Pilot Study“. African Archaeological Review. 31 (1): 45–58. doi:10.1007/s10437-014-9153-8. ISSN 0263-0338.
  15. Reimann, Lena; Vafeidis, Athanasios T.; Brown, Sally; Hinkel, Jochen; Tol, Richard S. J. (2018-10-16). „Mediterranean UNESCO World Heritage at risk from coastal flooding and erosion due to sea-level rise“. Nature Communications. 9 (1): 4161. doi:10.1038/s41467-018-06645-9. ISSN 2041-1723. PMC 6191433. PMID 30327459.
  16. Daniels, Robert (26 November 2021). „Peter Jackson's Beatles series Get Back is a feast for one particular kind of fan“. Polygon. Посетено на 29 November 2021.

Библиографија[уреди | уреди извор]

Понатамошно читање[уреди | уреди извор]

  • Кенрик, Филип (1986) Ископувања во Сабрата 1948-1951 улица Малет: Друштво за промоција на римските студии,ISBN 090776407X
  • Метјуз, Кенет Д. (1957) Градови во песокот, Лептис Магна и Сабрата во Римска Африка Прес на Универзитетот во Пенсилванија, Филаделфија,OCLC 414295
  • Рејнолдс, Џојс М и др. Натписи на Римската Триполитанија, прво издание 1952 Британското училиште во Рим /второ издание. 2009 Кралскиот колеџ во Лондон.
  • Вард, Филип (1970) Сабрата: Водич за посетители Олеандер прес, Кембриџ, ОК,ISBN 0-902675-05-2

Надворешни врски[уреди | уреди извор]