Мајчина душичка

Мајчина душичка
Широколисна мајчина душичка Thymus pulegioides
Научна класификација
Царство:	Растенија
Оддел:	Скриеносеменици
Ред:	Усноцветовидни
Семејство:	Усноцветни
Род:	Мајчина душичка L.
Видови
Околу 350 видови, од кои најпознати се: Thymus adamovicii Thymus altaicus Thymus amurensis Thymus bracteosus Thymus broussonetii Thymus caespititius Thymus camphoratus Thymus capitatus Thymus capitellatus Thymus camphoratus Thymus carnosus Thymus cephalotus Thymus cherlerioides Thymus ciliatus Thymus cilicicus Thymus cimicinus Thymus comosus Thymus comptus Thymus curtus Thymus decussatus Thymus disjunctus Thymus doerfleri Thymus glabrescens Thymus herba-barona Thymus hirsutus Thymus hyemalis Thymus inaequalis Thymus integer Thymus lanuginosus Thymus leucotrichus Thymus longicaulis Thymus longiflorus Thymus mandschuricus Thymus marschallianus Thymus mastichina Thymus membranaceus Thymus mongolicus Thymus montanus Thymus moroderi Thymus nervulosus Thymus nummularis Thymus odoratissimus Thymus pallasianus Thymus pannonicus Thymus praecox Thymus proximus Thymus pseudolanuginosus (волнена мајчина душичка) Thymus pulegioides Thymus quinquecostatus Thymus richardii Thymus serpyllum (бабина душичка) Thymus striatus Thymus thracicus Thymus villosus Thymus vulgaris (обична мајчина душичка) Thymus zygis

Мајчина душичка, (науч. Thymus) — род со околу 350 видови на ароматични многугодишни растенија и полугрмушки високи до 40 см, кои припаѓаат на семејството на усноцветните растенија. Членовите потекнуваат од умерените региони на Европа, Северна Африка и Азија. Стеблата се тенки и жичести, а листовите се многугодишни кај повеќето видови, наредени наспрамно, овални, целосни и мали, долги 4–20 mm и најчесто ароматични. Цветовите се групирани во густи терминални главички, со нееднаква чашка, кај која горната усна е троделна, а долната е расцепена. Венчето е цевчесто, долго 4-10 мм, бело, розово или лилјаково.

Неколку видови од овој род се култивираат како кулинарски билки или украсни растенија. Најпознат вид е Thymus vulgaris, односно обична мајчина душичка.

Видовите од родот на мајчина душичка се користат како храна од страна на ларвите на некои пеперутки (Chionodes distinctella) и тврдокрилците C. lixella, C. niveicostella, C. serpylletorum и C. struella, од кои последните три се хранат исклучително со мајчина душичка.

Етнологија и митологија

Мајчината душичка се сретнува во мотивите и обичаите на многу европски народи. Жртвите кои Старите Грци ги принесувале на боговите, биле спалувани со оваа билка. Старите Римјани верувале дека оваа ароматична билка може да ги брка змиите, скорпиите и други отровни животни Во Тирол се верувало дека таа штити од секое зло, додека пак во Саксонија, во неа ги капеле децата за да бидат успешни, како и заштитени од болести и зло.

Капењето деца во вода со мајчина душичка се практикувало и кај словенските народи. Оваа билка кај словените има хтонски карактер и е врска со душите на починатите. Кај јужните Словени се поврзувала со култот на древното сесловенско божество Баба. Оваа билка има слично име на повеќето од словенските јазици: мала материнка, богородська трава (украински), материдушка (Mateřídouška - чешки), бабидушка (babyduška - кај Лужичките Срби, мајкина душица кај Србите.

Поврзано

• Бабина душичка

Наводи

• L. H. Bailey; Manual of Cultivated Plants.