Големо Војводство Франкфурт
| Големо Војводство Франкфурт | ||||||
| Großherzogtum Frankfurt | ||||||
| Држава на Рајнски Сојуз (1810–13) | ||||||
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
.svg) Големо Војводство Франкфурт во 1812 година
| ||||||
| Главен град | Ашафенбург | |||||
| Јазици | Германски | |||||
| Уредување | Уставна монархија | |||||
| Голем војвода | ||||||
| - | 1810–1813 | Карл Теодор фон Далберг | ||||
| - | 1813 | Јуџин де Бохарне | ||||
| Историски период | Наполеонови војни | |||||
| - | Основана | 16 февруари 1810 | ||||
| - | Замрела | декември 1813 | ||||
| Површина | ||||||
| - | 1810 | 5160 км² | ||||
| Население | ||||||
| - | 1810 | 302000 | ||||
| Густина | 58.5 жит/км² | |||||
Големо Војводство Франкфурт (германски: Großherzogtum Frankfurt) — германска сателитска држава создадена од Наполеон. Таа настанала во 1810 година преку комбинацијата на поранешните територии на Архиепископијата Мајнц заедно со самиот Слободен Град Франкфурт.
Географија[уреди | уреди извор]
Областа на Големото Војводство била 5.160 км², а населението изнесувало 302.000 жители. Со исклучок на ексклавата Вецлар, таа била територијално хомогена државна територија поделена на четирите департмани Франкфурт, Ханау, Ашафенбург и Фулда.
Големото Војводство се протегало на север до провинцијата Горна Хесен (северниот дел на Големото Војводство Хесен), Кнежевството Изенбург (северниот дел со Вахтерсбах, Мерхолц, Будинген, Бирштајн) и до департманот Вера на Кралството Вестфалија, на исток до делови од Војводството Саксонија-Вајмар-Ајзенах, на исток и југ до Големото Војводство Вирцбург, на југ до Големото Војводство Баден и Кнежевството Изенбург (јужниот дел со Офенбах на Мајна и Ној-Изенбург). На запад, Големото Војводство Франкфурт се граничело со Војводството Насау. Во близина имало и некои поседи на Француското Царство и Кнежевството Липе-Детмолд.
Историја[уреди | уреди извор]
Франкфурт го изгубил статусот на слободен царски град во 1806 година со распадот на Светото Римско Царство. Градот му бил доделен на поранешниот надбискуп на Мајнц, Карл Теодор Антон Марија фон Далберг и станал Кнежевство Франкфурт. Кога Далберг бил принуден од Наполеон да го отстапи своето Кнежество Регенсбург на Кралството Баварија во 1810 година, неговите преостанати територии Ашафенбург, Вецлар, Фулда, Ханау и Франкфурт биле комбинирани во новото Големо Војводство Франкфурт.[1]
Иако големото војводство го добило името по Франкфурт, градот бил управуван од француски комесари додека Далберг живеел во градот Ашафенбург. Според уставот на големото војводство, по смртта на Далберг, државата би ја наследила посинокот на Наполеон, Ежен де Бохарне.
Далберг абдицирал во корист на Ежен на 26 октомври 1813 година, по поразот на Наполеон во битката кај Лајпциг. Големото војводство престанало да постои по декември 1813 година, кога градот бил окупиран од сојузничките трупи. Додека самиот Франкфурт повторно станал слободен град, поголемиот дел од територијата на големото војводство на крајот била припоена од Кралството Баварија.
Војска[уреди | уреди извор]
Како член на Рајнскиот Сојуз, Франкфурт обезбедил полк линиска пешадија која учествувала во шпанската војна за независност на француска страна.
-
Франкфуртски трупи во 1807 година (лево старата бела униформа од австриски стил, десно помодерниот француски стил) -
Франкфуртски трупи во 1809 година -
Франкфуртска пешадија во битка (Шпанска војна за независност)
Административна поделба (1811)[уреди | уреди извор]
Департман Франкфурт[уреди | уреди извор]
| Бр. | Име | Бр. на заедници | по 1815 година |
|---|---|---|---|
| I | Департман Франкфурт | 11 | |
| 1 | Франкфурт (Град) | 1 | Слободен град Франкфурт |
| 2 | Франкфурт (Област) | 9 | Поголемиот дел кон Франкфурт,
дел од Хесен-Дармштат |
| 3 | Вецлар (подпрефектура) | 1 | Прусија |
Департман Ашафенбург[уреди | уреди извор]
| Бр. | Име | Бр. на заедници | по 1815 година |
|---|---|---|---|
| II | Департман Ашафенбург | 177 | Баварија |
| 1 | Ашафенбург (Округ Мајри) | 2 | |
| 2 | Ауфенау | 2 | |
| 3 | Кројцвертхајм | 9 | |
| 4 | Ешау | 4 | |
| 5 | Фраммерсбах | 4 | |
| 6 | Калтенберг | 26 | |
| 7 | Клајнволштат | 11 | |
| 8 | Кромбах | 11 | |
| 9 | Лор | 7 | |
| 10 | Обернбург | 11 | |
| 11 | Риенек | 4 | |
| 12 | Ротенбух | 18 | |
| 13 | Ротенфелс | 8-ми | |
| 14 | Швајнхајм | 18 | |
| 15 | Трифенштајн | 6 | |
| 16 | Клингенберг | 11 | |
| 17 | Штадпроцелтен | 7 | |
| 18 | Упс | 1 | |
| 19 | Фехенбах | 2 | |
| 20 | Орб | 5 | |
| 21 | Бурѓос | 10 |
Департман Фулда[уреди | уреди извор]
| Бр. | Име | Бр. на заедници | по 1815 година |
|---|---|---|---|
| III | Департман Фулда | 305 | |
| 1 | Фулда (град) | 1 | Хесен-Касел |
| 2 | Биберштајн (област Мери) | 26 | Хесен-Касел и Баварија |
| 3 | Брукенау | 23 | Баварија |
| 4 | Бургаун | 16 | Хесен-Касел |
| 5 | Дермбах | 16 | Саксонија-Вајмар |
| 6 | Еитерфелд | 20 | Хесен-Касел |
| 7 | Земја Фулда | 34 | |
| 8 | Геиса | 21 | Саксонија-Вајмар |
| 9 | Гросенлудер | 20 | Хесен-Касел |
| 10 | Хамелбург | 18 | Баварија |
| 11 | Хазелштајн | 9 | Хесен-Касел |
| 12 | Хунфелд | 17 | |
| 13 | Јоханесберг | 21 | |
| 14 | Нојхоф | 21 | |
| 15 | Салминстер | 18 | |
| 16 | Вејхерс | 24 | Хесен-Касел и Баварија |
Департман Ханау[уреди | уреди извор]
| Бр. | Име | Бр. на заедници | по 1815 година |
|---|---|---|---|
| IV | Департман Ханау | 83 | Хесен-Касел |
| 1 | Ханау (град) | 1 | |
| 2 | Алтенгронау (област Мери) | 8-ми | |
| 3 | Борнхајмерберг | 14 | |
| 4 | Бибер | 5 | |
| 5 | Бухтерал | 14 | |
| 6 | Гелнхаузен | 11 | |
| 7 | Шварценфелс | 10 | |
| 8 | Штајнау | 13 | |
| 9 | Виндекен | 7 |
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Schmitt, Hans. „Germany without Prussia: A Closer Look at the Confederation of the Rhine“. German Studies Review. 6 (1): 15.
Библиографија[уреди | уреди извор]
- Пол Дармштадтер: Големото Војводство Франкфурт: културна слика од периодот на Конфедерацијата Рајна . Франкфурт 1901 година.
- Конрад М. Фарбер (уред.): Карл фон Далберг. Архиепископ и државник (1744–1817). MZ-Buchverlag, Regensburg 1994, ISBN 3-927529-03-6 (каталог на изложба).
- Конрад М. Фарбер: император и надканцелар, Карл фон Далберг и Наполеон; биографијата на последниот духовен принц во Германија. Централно баварско печатарско и издавачко претпријатие, Регенсбург 1994 година, ISBN 3-927529-51-6 . (исто така дис. Универзитетот во Минхен 1982)
- Нилс Хајн: Состојбата на Карл Теодор фон Далберг: Теоретско тврдење за лидерство и политичка немоќ во Старото Кралство и Конфедерацијата на Рајна (1802–1813) дисертација . Франкфурт 1996 година.
- Јохен Ленгеман : Парламенти во Хесен 1808–1813 година. Биографски прирачник за царските имоти на Кралството Вестфалија и собранието на имотите на Големото Војводство Франкфурт. (= Библиотеката во Хесен). Insel-Verlag, Франкфурт на Мајна 1991 година, ISBN 3-458-16185-6 .
- Ралф Шумахер: Политичката интеграција на кнежеството Ханау во Големото Војводство Франкфурт. Во: Здружението за историја на Ханау 1844 д. V.: Ханау во ерата на Наполеон (= Ханауер историски листови 47). Ханау приближно 2015 година, ISBN 978-3-935395-21-3 , стр. 137–185.