Кнежевство Регенсбург
| Кнежевство Регенсбург | ||||||
| Fürstentum Regensburg | ||||||
| Држава на Свето Римско Царство (1803–06) Држава на Рајнски Сојуз (1806–10) | ||||||
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
 Карта од 1807 година на која е прикажано кнежевството Регенсбург окружено од Баварија
| ||||||
| Главен град | Регенсбург | |||||
| Јазици | Германски | |||||
| Уредување | Кнежевство | |||||
| Принц | ||||||
| - | 1803–1810 | Карл Теодор фон Далберг | ||||
| Историја | ||||||
| - | Создадено од сите пет територии на Рајхсфреј во Регенсбург | 27 април 1803 | ||||
| - | Припоено кон Баварија | 22 мај 1810 | ||||
Кнежевство Регенсбург (германски: Fürstentum Regensburg) — кнежевство на Светото Римско Царство кое било создадено во 1803 година. Нејзин главен град бил Регенсбург. По распаѓањето на Царството во 1806 година, кнежевството станало членка на Рајнскиот Сојуз до 1810 година.
Историја[уреди | уреди извор]
.JPG)
Кнежевството првично било создадено како црковно гласачко тело за архиепископот Карл Теодор фон Далберг, изборниот архиканцелар на Царството и поранешниот надбискуп на Мајнц, поради анексијата на самиот Мајнц од Французите по Договорот од Луневил. Поголемиот дел од новото кнежество се состоело од територијата на поранешната епископија на Регенсбург. Кнежевството, исто така, ги вклучувало господствата на Донаустаф, Ворт и Хоенбург, поранешниот слободен царски град Регенсбург, опатијата Свети Емерам и опатите Оберминстер и Нидерминстер сместени во градот Регенсбург. Далберг, исто така, го стекнал новосоздаденото Кнежевство Ашафенбург покрај реката Мајна.
Далберг го добил изборното достоинство што претходно му било доделено на Изборното Кнежевство Мајнц; неговото ново кнежевство било познато на германски како Kurfürstentum Regensburg („Електорат на Регенсбург“). Бидејќи архиепископскиот статус на Мајнц исто така бил префрлен на регенсбуршката епархија, кнежевството било познато и како Архиепископија на Регенсбург.
Поради баварските претензии за Регенсбург, Далберг бил поставен за надбискуп до 1 февруари 1805 година. Кнежевството го изгубило својот статус на електорат во 1806 година со распаѓањето на Светото Римско Царство и станало дел од Рајнскиот Сојуз подоцна истата година. Кодексот на Наполеон бил воведен во 1809 година.
За време на војната на петтата коалиција, австриските трупи го окупирале Регенсбург на 20 април 1809 година; три дена подоцна бил гранатиран и нападнат од француските трупи. Во Договорот од Париз, Далберг го признал Регенсбург на Кралството Баварија, кое формално го вклучило градот на 22 мај 1810 година. Во замена за отстапувањето на Регенсбург, на Далберг му биле доделени Ханау и Фулда, кои ги комбинирал со Кнежевството Ашафенбург за да го создаде Големото Војводство Франкфурт. Иако го изгубил Кнежевството Регенсбург, Далберг ја задржал титулата архиепископ на Регенсбург до неговата смрт во 1817 година, по кое време архиепископијата била спуштена на суфраганска епархија Минхен и Фрајзинг.
Извори[уреди | уреди извор]
- Köbler, Gerhard (1988). Historisches Lexikon der deutschen Länder (германски). Munich: Verlag C. H. Beck. стр. 639. ISBN 3-406-33290-0.
Литература[уреди | уреди извор]
- Карл фон Болие-Марконе: Karl von Dalberg und seine Zeit. За биографијата и карактеристиките на принцот примат. Томови 1–2. Херман Болау, Вајмарска 1879.
- Ханс-Петер Баум: Carl von Dalberg – Erzbischof und Staatsmann (1744–1817). Изменето од Конрад М. Фарбер, Албрехт Клосе, Херман Рајдел. Изменето од Конрад М. Фарбер, Албрехт Клосе, Херман Рајдел. Регенсбург 1994, ISBN 3-927529-03-6