Котлин (остров)
 Карта на Кронштатскиот Залив со Котлин во горниот лев агол | |
| Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Russia Saint Petersburg" does not exist | |
| Географија | |
|---|---|
| Место | Фински Залив |
| Координати | 60°00′45″N 29°44′01″E / 60.01250° СГШ; 29.73361° ИГД |
| Површина | 15 км2 |
| Должина | 10,2 км |
| Ширина | 3,7 км[1] |
| Највисоко издигнување | 17 м |
| Управување | |
| Регион | Санкт Петербург |
| Демографија | |
| Население | 43,005 (2010) |
| Густина | 2,867 /km2 (7,425 /sq mi) |
Котлин (руски: Ко́тлин; шведски: Reitskär) ― руски остров, кој се наоѓа во близина на врвот на Финскиот Залив, 32 км западно од Санкт Петербург[2] во Балтичкото Море. Котлин го дели Невскиот Залив од остатокот од заливот. Утврдениот град Кронштат се наоѓа на островот и е дел од светското наследство што е „Санкт Петербург и сродните групи споменици“. Островот служи како порта кон Санкт Петербург и како таков бил место на неколку воени ангажмани. Програмскиот јазик Котлин е именуван по островот, исто како што програмскиот јазик Јава го дели своето име со индонезиски остров.[3]
Историја[уреди | уреди извор]
Градот Кронштат бил основан на островот Котлин од страна на Петар Велики, кој го презел од Швеѓаните во 1703 година.[2] Во март 1921 година, Котлин бил местото на Кронштатскиот бунт, што резултирал со над 11.000 жртви.[4][5]
Географија[уреди | уреди извор]
Во општ преглед, островот образува издолжен триаголник; 12,1 км долг и околу 1,6 широк, со основата кон Санкт Петербург. Источниот или широкиот крај е опфатен од градот Кронштат, а гребените се протегаат за 2,4 км од западната точка на островот до карпата на која е изграден светилникот Толбакен.
Така, островот го дели пристапот кон морето кон Санкт Петербург на два канали; дека на северната страна е попречена од гребени кои се протегаат преку неа од Котлин до Лисиј Нос; јужниот канал, автопатот до поранешниот главен град, е стеснет со плунката што излегува од спротивната страна на Ломоносов на руското копно и, блиску до Кронштат, историски е силно чувана со батерии.
Поморскиот пристап кон Санкт Петербург бил многу олеснет со изградбата на каналот во 1875-1885 година, 7 м длабок, низ плиткото, додека автомобилите можат да патуваат по копно до островот користејќи ја браната Санкт Петербург од северниот и јужниот брег на Финскиот Залив. Започнат во 1980 година, но одложен поради политичките пресврти во 1990-тите, проектот на браната бил завршен во 2010 година и службено пуштен во употреба во 2011 година.[6]
-
Фотографија од воздушно извидување на Луфтвафе на островот Котлин, 1 јуни 1942 година -
Плажа на западниот дел на островот Котлин
Превоз[уреди | уреди извор]
Малата длабочина на водата во Невскиот Залив била поттик да биде изграден морски канал за да бидат сместени големи бродови, овој канал овозможува движење на бродови со провев од 11 метри (до свежа вода), должина од 320 метри и ширина од 42 метри.[7]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Google Earth
- ↑ 2,0 2,1
Една или повеќе речениците пред наводов вклучуват текст од дело кое сега е во јавна сопственост: Kropotkin, Peter; Bealby, John Thomas (1911). . Во Chisholm, Hugh (уред.). Encyclopædia Britannica. 15 (11. изд.). Cambridge University Press. стр. 927–928.CS1-одржување: ref=harv (link)
- ↑ Mobius (8 јануари 2015), Андрей Бреслав — Kotlin для Android: коротко и ясно, Архивирано од изворникот на 2023-02-27, Посетено на 6 април 2023CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
- ↑ Pukhov, A. S. Kronshtadtskii miatezh v 1921 g.
- ↑ Orlando Figes, A People's Tragedy: The Russian Revolution 1891-1924 (New York: Viking Press 1997), 767.
- ↑ „St. Petersburg gets protecting dam“. Voice of Russia. 12 август 2011. Архивирано од изворникот на 8 септември 2012. Посетено на 6 април 2023.
- ↑ Водные_объекты/961/Морской_канал_Санкт-Петербурга
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||||||||||||||||