Скопски срез
Скопски срез — административна единица, која опстојувала во Кралството Србија, Кралството Југославија.
Организација и население[уреди | уреди извор]
Кралство Србија[уреди | уреди извор]
После Втората балканска војна, 1913 г. областа службено влегува во границите на Србија. Скопскиот срез припаѓал на Скопскиот округ, заедно со Велешкиот и Качаничкиот срез. Како центар на срезот бил градот Скопје. Во 1913 година тој има 25 општини, со 139 села, 4 селца, еден град и 12 манастири. Градското населние изнесувало 47.384, додека селското население изнесувало 51.364 жители. [1]
| Број | Име на
општината |
Број
на села |
Колку часови е оддалечена
општината од Скопје |
Жители |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Асанбеговска | 6 | 1 | 880 |
| 2 | Бардовачка | 11 | 1:15 | 1471 |
| 3 | Брнарска | 6 | 2:30 | 834 |
| 4 | Бродачка | 3 | 3:30 | 1780 |
| 5 | Булачанска | 6 | 2 | 2186 |
| 6 | Бунарџијска | 7 | 2 | 1557 |
| 7 | Говрљевска | 7 | 3 | 2209 |
| 8 | Горњо-количанска | 6 | 4 | 2896 |
| 9 | Градовска | 11 | 3:30 | 3188 |
| 10 | Доњо-водњанска | 6 | 0:30 | 1511 |
| 11 | Драчевска | 10 | 1:15 | 4944 |
| 12 | Држиловска | 7 | 5 | 4338 |
| 13 | Ибраимовска | 7 | 3 | 801 |
| 14 | Катлановска | 6 | 4:30 | 1152 |
| 15 | Кожљанска | 5 | 5:30 | 1324 |
| 16 | Кучевишка | 2 | 2:30 | 2177 |
| 17 | Кучовска | 6 | 3 | 2461 |
| 18 | Љубаначка | 4 | 2 | 2165 |
| 19 | Мирковачка | 4 | 1:15 | 1528 |
| 20 | Ракотиначка | 7 | 1:30 | 2346 |
| 21 | Рашчанска | 2 | 3 | 877 |
| 22 | Свети-Никитска | 4 | 2:30 | 2632 |
| 23 | Сушичка | 7 | 6 | 1992 |
| 24 | Чајљанска | 5 | 3:30 | 2146 |
| 25 | Шишевачка | 5 | 2 | 1969 |
Кралство СХС[уреди | уреди извор]
Во 1921 година, срезот исто така имал 25 општини и еден град. Градот Скопје имал 40.666 жители, а скопската околина имала 51.158 жители.
Јазик[уреди | уреди извор]
Во градот Скопје 52% од населението говорело српски или хрватски[2], додека 34% говореле на турски јазик. Од другата страна пак, во скопската околина 56% говореле на српски или хрватски, а втор најкористен јазик бил арнаутскиот[3] (36%).[4]
| Јазик | Скопска околина | Град Скопје | Вкупно | % |
|---|---|---|---|---|
| Српски или хрватски | 28577 | 21551 | 50128 | 54.59 |
| Арнаутски | 18764 | 862 | 19626 | 21.37 |
| Турски | 2958 | 13980 | 16938 | 18.45 |
| Други | 859 | 4273 | 5132 | 5.59 |
Религија[уреди | уреди извор]
Во градот Скопје 54% од населението било православно, додека 38% биле муслимани. Од другата страна пак, во скопската околина 50% биле православни и 50% биле муслимани.[5]
| Религија | Скопска околина | Град Скопје | Вкупно | % |
|---|---|---|---|---|
| Православни | 25658 | 22135 | 47739 | 52 |
| Муслимани | 25476 | 15609 | 41085 | 44.70 |
| Други | 24 | 2992 | 3016 | 3.3 |
Кралство Југославија[уреди | уреди извор]
Во 1931 година, скопскиот срез имал 24 општини и еден град. Тој бил дел од Вардарска бановина. Вкупното градско население било 68.334, додека селското население било 59.718. Целиот срез имал 128.052 жители. Како православни се изјасниле 55% од жителите, додека како муслимани 40%.[6]
60% од жителите збореле македонски, српски, хрватски или словенечки[7], додека 19% збореле на арнаутски[3].
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Речник на местата во ослободената област Стара Србија по службени податоци. Белград: Мил. Ант. Вујиќ. 1914.
- ↑ Македонскиот јазик бил сметан за српски.
- ↑ 3,0 3,1 Албанскиот јазик бил заведен како арнаутски.
- ↑ „Дефинитивни резултати, попис 1921“ (PDF).
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ Во иста графа.
.svg)