Галички срез
Галички срез — административна единица, која опстојувала во Кралството Србија и Кралството Југославија.
Организација и население[уреди | уреди извор]
Кралство Србија[уреди | уреди извор]
После Втората балканска војна, 1913 г. областа службено влегува во границите на Србија. Галичкиот срез припаѓал на Тетовскиот округ, заедно со Долно-полошкиот, Горно-полошкиот и Поречкиот срез. Како центар на срезот био селото Галичник. Во 1913 година тој има 10 општини, со 37 села, 2 селца и 1 манастир. Населението изнесувало 20.995 жители.[1]
| Број | Име на
општината |
Број
на села |
Колку часови е оддалечена
општината од Галичник |
Жители |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Беличка | 5 | 4 | 1240 |
| 2 | Бродечка | 4 | 11 | 1419 |
| 3 | Галичка | 3 | тука бил центарот | 3609 |
| 4 | Жировничка | 4 | 5 | 2526 |
| 5 | Лазаро-пољска | 1 | 4:30 | 2445 |
| 6 | Нистровска | 7 | 8:30 | 2340 |
| 7 | Ничпурска | 5 | 10 | 1508 |
| 8 | Присојничка | 3 | 3:15 | 1429 |
| 9 | Требишка | 4 | 4 | 2829 |
| 10 | Тресоначка | 3 | 3 | 1650 |
Кралство СХС[уреди | уреди извор]
Во 1921 година, срезот имал 9 општини. Целото население било рурално, со 11.510 жители.
Јазик[уреди | уреди извор]
Во Галичкиот срез 77% од населението говорело српски или хрватски[2], додека 22% говореле на арнаутски јазик[3].[4]
| Општина | Српски или хрватски | Арнаутски | Други | Вкупно |
|---|---|---|---|---|
| Општина
Беличица |
43 | 499 | 2 | 544 |
| Општина
Галичник |
1887 | 17 | 11 | 1915 |
| Општина
Жировница |
1733 | 388 | 3 | 2124 |
| Општина
Лазаропоље |
1186 | 7 | 11 | 1204 |
| Општина
Нистрово |
17 | 896 | 0 | 913 |
| Општина
Ничпур |
18 | 706 | 0 | 724 |
| Општина
Присојница |
981 | 0 | 0 | 981 |
| Општина
Требиште |
2243 | 12 | 6 | 2261 |
| Општина
Тресонче |
844 | 0 | 0 | 844 |
| Вкупно | 8952 | 2525 | 33 | 11510 |
| % | 77.77% | 21.93% | 0.3% | 100% |
Религија[уреди | уреди извор]
Во Галичкиот Срез 52% од населението било православно, додека 48% биле муслимани.[5]
| Религија | Горна Река | Долна Река | Вкупно | % |
|---|---|---|---|---|
| Православни | 1271 | 4682 | 5953 | 51.72 |
| Муслимани | 907 | 4617 | 5524 | 47.99 |
| Други | 3 | 30 | 33 | 0.29 |
Кралство Југославија[уреди | уреди извор]
Во 1931 година, галичкиот срез имал 7 општини. Тој бил дел од Вардарска бановина. Целиот срез имал 12.051 жители. Како православни се изјасниле 54% од жителите, додека како муслимани 46%.[6]
84% од жителите збореле македонски, српски, хрватски или словенечки[7], додека 16% збореле на арнаутски[3].
Во ФНРЈ и СФРЈ[уреди | уреди извор]
По Втората светска војна, срезот престанал да постои, бидејќи бил поделен помеѓу соседните срезови.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Речник на местата во ослободената област Стара Србија по службени податоци. Белград: Мил. Ант. Вујиќ. 1914.
- ↑ Македонскиот јазик бил сметан за српски.
- ↑ 3,0 3,1 Албанскиот јазик бил заведен како арнаутски.
- ↑ „Дефинитивни резултати, попис 1921“ (PDF).
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ Во иста графа.
.svg)