Кичевски срез
Кичевски срез — административна единица, која опстојувала во Кралството Србија, Кралството Југославија.
Организација и население[уреди | уреди извор]
Кралство Србија[уреди | уреди извор]
После Втората балканска војна, 1913 г. областа службено влегува во границите на Србија. Кичевскиот срез припаѓал на Битолскиот округ, заедно со Битолскиот, Крушевскиот, Мариовскиот, Преспанскиот и Прилепскиот срез. Како центар на срезот бил градот Кичево. Во 1913 година тој имал 14 општини, со 76 села, еден град и 1 манастир. Градското населние изнесувало 5.430, додека селското население изнесувало 26.354 жители.[1]
| Број | Име на
општината |
Број
на села |
Колку часови е оддалечена
општината од Кичево |
Жители |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Беличка | 2 | 4:15 | 1084 |
| 2 | Бржданска | 8 | 2:30 | 2024 |
| 3 | Доленачка | 7 | 3 | 2291 |
| 4 | Карабуничка | 6 | 1:30 | 2214 |
| 5 | Кичевска | / | / | 5430 |
| 6 | Кленовачка | 8 | 3:30 | 2654 |
| 7 | Мало-црска | 4 | ? | 2016 |
| 8 | Мидиначка | 5 | 4:15 | 3142 |
| 9 | Орланачка | 5 | 2:30 | 2032 |
| 10 | Осломејска | 5 | 2 | 1611 |
| 11 | Пренљанска | 8 | 1:30 | 2875 |
| 12 | Раштанска | 9 | 0:30 | 1950 |
| 13 | Свето-врачка | 7 | 3 | 1079 |
| 14 | Церска | 2 | 5 | 1382 |
Кралство СХС[уреди | уреди извор]
Во 1921 година, срезот имал 14 општини и еден град. Градот Кичево имал 4.792 жители, а кичевската околина имала 23.436 жители.
Јазик[уреди | уреди извор]
Во градот Кичево 96% од населението говорело српски или хрватски[2]. Од другата страна пак, во рамките на целиот срез, 66% од жителите говореле на српски или хрватски, а втор најкористен јазик бил арнаутскиот[3] (33%).[4]
| Јазик | Кичевска околина | Град Кичево | Вкупно | % |
|---|---|---|---|---|
| Српски или хрватски | 14070 | 4600 | 18670 | 66.14 |
| Арнаутски | 9168 | 35 | 9203 | 32.60 |
| Други | 198 | 157 | 355 | 1.26 |
Религија[уреди | уреди извор]
Во градот Кичево 26% од населението било православно, додека 74% биле муслимани. Од другата страна пак, во кичевската околина 56% биле православни, а 44% биле муслимани.[5]
| Религија | Кичевска околина | Град Кичево | Вкупно | % |
|---|---|---|---|---|
| Православни | 13209 | 1245 | 14454 | 51.20 |
| Муслимани | 10227 | 3547 | 13774 | 48.80 |
| Други | 0 | 0 | 0 | 0 |
Кралство Југославија[уреди | уреди извор]
Во 1931 година, Кичевскиот срез имал 13 општини и еден град. Тој бил дел од Вардарска бановина. Вкупното градско население изнесувало 6.382, додека селското население изнесувало 25.719. Целиот срез имал 32.101 жители. Како православни се изјасниле 50% од жителите, додека како муслимани 49%.[6]
66% од жителите говореле на македонски, српски, хрватски или словенечки[7], 31% говореле на арнаутски[3].
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Речник на местата во ослободената област Стара Србија по службени податоци. Белград: Мил. Ант. Вујиќ. 1914.
- ↑ Македонскиот јазик бил сметан за српски.
- ↑ 3,0 3,1 Албанскиот јазик бил заведен како арнаутски.
- ↑ „Дефинитивни резултати, попис 1921“ (PDF).
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ Во иста графа.
.svg)