Позанти

Позанти (грчки: Πενδοσις , порано арап. الْبَدَندُون) претставува општина и област во провинцијата Адана, Турција. Неговата вкупна површина изнесува 899 km ², и брои 19.852 (2022) жители. Градот е сместен во висорамнините Чукурова и претставува главна порта кон медитеранските брегови. Позанти се наоѓа во подножјето, на дното на еден од ретките премини низ планините. Градоначалник е Мустафа Чај ( МХП ).

Историја

Позанти имал повеќе имиња низ историјата. Во антиката тоа било Пендонсис, кај Арапите Ел Бедендум, и на крајот Бозанти и Позанти на турски.

Надвиснат на влезот на преминот преку планинскиот венец Таур, Пендосис бил стратешки важен, како еден вид порта помеѓу високата рамнина на Анадолија и ниската рамнина на Киликија или Чукурова и Блискиот Исток пошироко.Позанти бил освојуван од повеќе народи Хетитите, Персијците, Александар Македонски, Рим и Византија. Муслиманските сили се движеле низ областа во периодот на Абасидите, а потоа и Турците по битката кај Манцикерт во 1071 година. За време на крстоносните војни, контролата над преминот им била вратена на Византијците, потоа на Ерменското Кралство Киликија и на Мамлуците, пред конечно да биде ставена под отоманска контрола од Селим I во 1517 година.

Позанти е познат како ветровито и мрачно место, во поголемиот дел од својата историја бил само тврдина и патна куќа, но сè повеќе луѓе почнале да се населуваат во областа постојано кога била изградена железница во 1917 година. Сепак, минливата трговија на патиштата сè уште е главен двигател на локалната економија.

Позанти накратко бил окупиран од француските сили кон крајот на Првата светска војна.

Транспорт

Позанти Гар е железничка станица во Позанти, којја опслужува три главни линии, поврзувајќи го Позанти со Адана, Нигде, Кајсери, Анкара и Караман .

Како своевидна порта кон Чукурова, Позанти е централна и стратешка точка за застанување на неколку компании за превоз кои работат на линии од Средна Анадолија до Чукурова и понатаму на исток.

Знаменитости

Џамијата и фонтаната се единствените градби во центарот на градот кои припаѓаат на отоманскиот генерал Џемал Паша, изградени во 1919 година и оттогаш поправени и обновени. На влезот во превојот се старите и новите замоци на Анхша.

Казематите на Ибрахим Паша, остатоци од тврдина од 19 век, се наоѓаат на ридот по име Текир, веднаш до модерниот автопат D.750. Урнатините на византискиот град Фенесе лежеле во близина на селото Ашчибекирли. Повеќе урнатини се пронајдени во близина на селото Камишли во високите ливади (јајла) на Орен и Асар.