Кавкаски јазици

Од Википедија — слободната енциклопедија
Етно-лингвистичка карта на Кавкаскиот регион.

Кавкаските јазици се голема и разнолика група јазици кои ги говорат повеќе од 10 милиони луѓе во регионот на Кавкаските Планини, помеѓу Црното Море и Каспиското Езеро. Со лингвистичката споредба помеѓу различните јазици во овој регион тие се поделиле во три големи групи.

Јазиците на кавкаските народи ги одразуваат историските прилики во кои се развивале. Планината Кавказ претставува важна јазична меѓа. Така, покрај индоевропските, семитските и турско-монголските јазици, во овој регион се зборуваат и чеченскиот јазик, аваро-андскиот јазик, апхаскиот јазик, адигејскиот јазик (со два главни дијалекта - кабардински и черкески) и грузискиот јазик. Притоа, источно-кавкаските и западно-кавкаските јазици се сродни меѓу себе, а јужно-кавкаските јазици значително се разликуваат од останатите кавкаски јазици.[1]

Групи[уреди | уреди извор]

Само три групи кавкаски јазици немаат никаква лингвистичка врска со останатите јазици во светот. Изразот „кавкаски јазици“ најчесто се користи за овие три јазични групи, но понекогаш ги опфача и останати јазици, како на пример азербејџански јазик или руски јазик.[2]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Ц. Котевска, „Бисери народног духа“, во: Кавкаске бајке. Београд: Народња књига, 1963, стр. 177.
  2. Encyclopedia Britannica, 15th edition (1986): Macropedia, „Languages of the World“, видете го делот „Caucasian languages“.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]