КОВИД-19 и бездомништвото
Бездомниците имаат поголема веројатност да се заразат со КОВИД-19 отколку оние со постојан пристап до домување. Ова се должи на средини во кои живеат бездомниците, кои често страдаат од пренатрупаност и/или недостаток на пристап до соодветни санитарни услови. Бездомниците исто така имаат поголема веројатност да страдаат од основни здравствени состојби, што го зголемува ризикот од смрт предизвикана од КОВИД-19. Затворањето на јавните установи негативно се одразило врз бездомното население, бидејќи намалениот пристап до тоалетите и услугите за поддршка се одразил врз нивната хигиена и душевното здравје, соодветно. Воведени биле иницијативи од страна на владите и на месно ниво во обид да биде намалено влијанието врз бездомниците.
Зголемен ризик од КОВИД-19
[уреди | уреди извор]Бездомниците се изложени на несразмерно поголем ризик да се заразат со КОВИД-19, во споредба со вдоменото население.[1] Повеќето бездомници живеат во средини кои го зголемуваат преносот на вирусот. Формалните и неформалните средини, како што се засолништата и камповите, вообичаено страдаат од гужва и недостаток на основни средства за хигиена кои се потребни за да биде ограничен преносот.[2][3] Понатаму, методите за следење допири кои се потпираат на поединци кои имаат пристап до мобилни телефони и интернет се помалку ефикасни за бездомниците кои имаат помала веројатност да имаат пристап.[4]
Процентот на бездомници кои страдаат од основни здравствени состојби е несразмерно поголем од оние со постојан пристап до домување, зголемувајќи ги ризиците поврзани со инфекција со КОВИД-19.[5] Студијата на засолниште за бездомници во Сан Франциско, покажала дека 25% од жителите страдаат од коморбидност и дека жителите имале просечна возраст од 54 години. Возраста и основните здравствени состојби се два фактори кои ги зголемуваат шансите поединецот да страда од тежок КОВИД-19,[6] што може да предизвика смрт.[7]
Влијанието на пандемијата на КОВИД-19
[уреди | уреди извор]Пандемијата на КОВИД-19 им го отежнала задоволувањето на секојдневните потреби на бездомниците. Широкото затворање на јавните удобности го намали пристапот до храна и тоалети, а економското влијание на пандемијата довело до помалку дарувања во банките за храна.[8]
Изолацијата и општествено правење растојание имале негативно влијание врз душевното здравје на многу бездомници. Затворање на центри на заедницата, библиотеки и други јавни простори; и намалувањето на услугите за поддршка, има негативно влијание врз општествените односи и поддршката. Кога има бездомници кои се потпираат на услуги за пристап, тие се помалку склони кон злоупотреба на супстанции, но кога тоа веќе не се нуди, стапките на алкохол и дрога растат и може да предизвикаат смрт на многу корисници бездомници.[9][1]
Дејства за намалување на влијанието
[уреди | уреди извор]Обединето Кралство
[уреди | уреди извор]Шемата „Сите внатре“ била воведена за да биде заштити бездомното население за време на пандемијата на КОВИД-19. Ова вклучувало обезбедување на итно сместување за секој бездомник и оние кои се изложени на ризик да станат бездомници.[10] Иницијативата резултирала со месните власти да вдомат околу 37.000 луѓе од почетокот на пандемијата.[11] Во Кардиф, поединците кои спиеле надвор се намалиле од околу 80 во 2019 година, на осум во март 2021 година.[12] Се претпоставува дека иницијативата „Сите внатре“ е причината за релативно малкуте смртни случаи на бездомното население предизвикано од КОВИД-19 во Обединетото Кралство, со бројки од јули 2020 година кои покажуваат дека починале 16 бездомници.[13]
Соединети Држави
[уреди | уреди извор]Законот за помош, помош и економска безбедност на коронавирус (2020) ветил дека ќе „спречи, подготви и одговори на коронавирусот, меѓу поединци и семејства кои се бездомници или добиваат помош бездомници и ќе поддржи дополнителна помош за бездомниците и активности за спречување на бездомниците за да бидат ублажени влијанијата создадени од коронавирусот“.[14]
На почетокот на пандемијата, Округот Кинг и властите во Сиетл одговориле на појавата на КОВИД-19 со зголемување на ресурсите достапни за бездомниците. До 26 март 2020 година, биле создадени 1.893 места за оние кои се соочуваат со бездомништво, вклучувајќи 432 „изолациски или карантински простори“ и 612 места за оние кои се опоравуваат од вирусот. Џени Дуркан, градоначалничката на Сиетл, изјавила: „Знаеме дека поединците кои се соочуваат со бездомништво се едни од најизложените на изложеност. Нашето партнерство за создавање ново засолниште, деинтензивирање на нашите сегашни засолништа со голема сместивост и создавање нови простори ќе придонесе многу за да обезбедиме повеќе луѓе да ги имаат потребните алатки за да останат здрави, поддршката што им е потребна ако се болни и ќе им помогне да ги ублажи растечките притисоци врз нашиот регионален здравствен систем.”[15]
Други градови побарале слични мерки за да биде намалена густината на засолништата. Сан Диего, Калифорнија, изградил засолниште со 1300 легла што одржува човечко растојание, а Чикаго, Илиноис, додал 700 легла во засолништата и пет засолништа за итни случаи. Колумбус, Охајо, создаде место со медицински професионалци за жителите бездомници кои биле тестирани позитивно за КОВИД-19 и за оние кои страдаат од симптомите на вирусот.[8]
Во однос на тестирањето, фокусот на „тестирање преку возење“ бил несоодветен за бездомниците без автомобили. За да се спротивстави на ова прашање, Округот Мекленбург, Северна Каролина, организирал превоз за оние на кои им бил потребен тест и кои не биле во можност да возат.[8]
Во однос на пристапот до храна, Јавното здравство „Остин“ ја основало Иницијативата „Јадејќи заедно одделно“ (Eating Apart Together; EAT), која на камповите испраќаla неделни кеси со храна и санитарни материјали. Слична иницијатива била создадена во Филаделфија, каде што Програмата „Стапни до чинијата“ (Step Up to the Plate) понудила 10.000 оброци неделно на жителите бездомници.[8]
Канада
[уреди | уреди извор]Владата на Канада најавила дополнителни трошоци од 157,5 милиони долари за помош на бездомниците за време на пандемијата, вклучително и оние кои се изложени на ризик од бездомништво.[16] На месно ниво, била спроведена студија на бездомници во Калгари, и било откриено дека споделувањето пијалаци е потенцијален начин за пренос. Последователно, хартиени чаши за еднократна употреба биле обезбедени во засолништата за итни случаи и други места за поддршка. Интервенцијата била покажана како општоприфатена и помогнала да биде поддржана свеста за КОВИД-19.[17]
Австралија
[уреди | уреди извор]Австралија ветила зголемување на средствата за помош на бездомното население за време на пандемијата на КОВИД-19. Заедничкото државно финансирање достигнало 229 милиони долари, кои првенствено биле потрошени за преселување на поединци од групирани засолништа и надвор од улиците, и во „самостојно сместување“.[5]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 Perri, Melissa (29 јуни 2020). „COVID-19 and people experiencing homelessness: challenges and mitigation strategies“. CMAJ. 192 (26): E716–E719. doi:10.1503/cmaj.200834. PMC 7828890 Проверете ја вредноста
|pmc=(help). PMID 32601252. - ↑ Tsai, Jack (11 март 2020). „COVID-19: a potential public health problem for homeless populations“. The Lancet Public Health. 5 (4): e186–e187. doi:10.1016/S2468-2667(20)30053-0. PMC 7104053. PMID 32171054.
- ↑ „People experiencing homelessness: Their potential exposure to COVID-19“. Psychiatry Research. 288. јуни 2020.
- ↑ Raven, Maria (10 декември 2018). „Mobile Phone, Computer, and Internet Use Among Older Homeless Adults: Results from the HOPE HOME Cohort Study“. JMIR mHealth and uHealth. 6 (12): e10049. doi:10.2196/10049. PMC 6305882. PMID 30530464.
- ↑ 5,0 5,1 Parsell, Cameron (24 September 2020). „Understanding responses to homelessness during COVID-19: an examination of Australia“. Housing Studies. 38: 8–21. doi:10.1080/02673037.2020.1829564.
- ↑ Imbert, Elizabeth (3 август 2020). „Coronavirus Disease 2019 Outbreak in a San Francisco Homeless Shelter“. Clinical Infectious Diseases. 73 (2): 324–327. doi:10.1093/cid/ciaa1071. PMC 7454344. PMID 32744615.
- ↑ „COVID-19“. Centers for Disease Control and Prevention. 29 март 2021.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Nichols, Gabrielle (февруари 2021). „Supporting and Protecting Residents Experiencing Homelessness in the Nation's Largest Cities During COVID-19“. Journal of Public Health Management and Practice. 27: S57–S62. doi:10.1097/PHH.0000000000001287. ISSN 1078-4659. PMID 33239563 Проверете ја вредноста
|pmid=(help). - ↑ Perri, Melissa; Dosani, Naheed; Hwang, Stephen W (2020). „COVID-19 and people experiencing homelessness: challenges and mitigation strategies“. Canadian Medical Association Journal. cmaj. 192 (26): E716–E719. doi:10.1503/cmaj.200834. PMC 7828890 Проверете ја вредноста
|pmc=(help). PMID 32601252. Посетено на 6 јуни 2024. - ↑ „The impact of COVID-19 on people facing homelessness and service provision across Great Britain (2020)“. Crisis. 19 ноември 2020. Посетено на 6 јуни 2024.
- ↑ „Rough sleeper numbers 'down a third in a year'“. BBC. 25 мај 2021. Посетено на 6 јуни 2024.
- ↑ Pollock, India (30 март 2021). „Covid: Cardiff homeless numbers down 90% since pandemic“. BBC News. Посетено на 6 јуни 2024.
- ↑ “Impact of COVID-19 (Coronavirus) on homelessness and the private rented sector”. British Medical Association. Available at https://www.bma.org.uk/media/3582/bma-submission-impact-of-covid-on-homelessness-and-prs.pdf (пристапено на 6 јуни 2024).
- ↑ Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security Act, H.R.748, 116th Cong., 2d Sess. (2020) (enacted). https://www.congress.gov/116/bills/hr748/BILLS-116hr748enr.pdf
- ↑ „King County and Seattle expand COVID-19 emergency shelter and housing response“. Seattle Weekly. 26 март 2020. Посетено на 6 јуни 2024.
- ↑ Government of Canada (2020) Reaching Home: Canada's homelessness strategy – COVID-19. Available at https://www.canada.ca/en/employment-social-development/programs/homelessness/notice-covid-19.html Архивирано на 8 декември 2021 г. (пристапено на 6 јуни 2024).
- ↑ Steer, Kieran (25 јануари 2021). „Cups for COVID: rapid implementation of a harm reduction initiative to support populations experiencing homelessness during the COVID-19 pandemic“. Canadian Journal of Public Health. 112 (1): 29–35. doi:10.17269/s41997-020-00466-4. PMC 7831144 Проверете ја вредноста
|pmc=(help). PMID 33492656 Проверете ја вредноста|pmid=(help).