Госпоѓа Бовари

Госпоѓа Бовари
	Насловната страница од француското издание од 1857 г.
Автор	Гистав Флобер
Земја	Франција
Јазик	French
Жанр(ови)	Novel
Издавач	Revue de Paris (in serial) & Michel Lévy Frères (in book form, 2 Vols)
Издадена	1856 (in serial) & April 1857 (in book form)
Медиум	Print (Hardback & Paperback)

Госпоѓа Бовари (1856) е првиот печатен роман на Гистав Флобер, кој се смета за негово ремек дело. Една од необичните одлики на романот е тоа што меѓу личностите нема ниедна за која би можело да се претпостави дека авторот сакал да се прикаже себеси преку неа.

Кратка содржина[уреди | уреди извор]

Господинот Шарл Борави ни е прикажан уште од школското доба како послушно и приглупо момче, родено да се покорува. Станал лекар, го женат за вдовица многу постара од него, и не му ни паѓа на ум дури н ида забележи дека не е среќен. Една ноќ го викаат на некој имот да намести скршена нога кај еден човек кој има една ќерка, Ема. Бовари почнува често да доаѓа на тој имот, дури и пречесто за посета на пациент.

Првата госпоѓа Бовари умира, а госпоѓицата Ема станува втората и единствена г-ѓа Бовари. Мажот ѝ по цел ден се занимава со пациенти, а кога ќе се врати дома, наоѓа радост: тој е вљубен во својата жена. Но, таа која сонувала за нешто подобро, сфаќа дека не е среќна.

Таа жена на почеток е само романтична и не е расипана. Таа само не научила како да се бори со досадата. Ема не свртува од правецот за еден ден, но секој ден му се приближува на неверството додека конечно да залута и да настрада во него. Во тоа можеби најмногу ѝ помага балот кај соседот маркиз, кој ги кани и двајцата, но само заради убавината на Ема. Во моментот кога се враќаат од балот, меѓу Ема и Шарл има провалија од неразбирање. Шарл нема никакви амбиции, и жена му не се гордее со него.

Шарл решава да се преселат, мислејќи дека е така подобро. Се селат на друг крај од земјата. Таму се запознаваат со некои од најважните личности на местото. Меѓу другите, писарот Леон Дипи, кој се задлабочува во разговор со Ема. Но, Леон заминува на студии во Париз, и меѓу нив ништо не се случува.

Еден убав господин од соседството, ловец на жени, за време на еден локален саем во местото, на Ема ѝ ги шепоти на уво сите оние реченици кои му носеле успех кај жените. Ема која го одбила Леон, овој пат уште првиот ден му се подала на новодојденецот. А кога еднаш го направила тој чекор, Ема брзо оди понатаму. Таа толку многу се вљубува во Родолф, што не може ниту еден ден без него. Го преколнува да ја однесе во некоја куќичка среде шума или покрај море каде ќе живеат заедно.

Тука е прикажана и потресната слика: докторот Бовари една ноќ седи крај колевката на својата ќерка и замислува каква среќа ли го очекува ова дете, а крај него жена му која се преправа дека спие, будна сонува како е другиот ден грабната, и заминува на романтични патувања.

Ема е една од оние жени кои кога сакаат не потклекнуваат пред ништо. Но, Родолф ја сака неа само како авантура, како убава сосетка, но не и да ја грабне. Кога тој ќе ја напушти, Ема ги продолжува своите вонбрачни излети со Леон.

Лошиот крај на госпоѓа Бовари и нејзината смрт се изнесени во детали, а крајот кој набрзо после тоа доаѓа за мажот ѝ, е жален, кој дури и кога ќе ги пронајде писмата од Родолф и Леон, сè ѝ простува и сè уште ја сака, и така умира од болка по неа.