Прејди на содржината

Алфа Еднорог

Од Википедија — слободната енциклопедија
α Еднорог
Положба на α Еднорог (заокружена)
Податоци од набљудување
Епоха J2000,0      Рамноденица J2000,0 (ICRS)
Соѕвездие Еднорог
Ректасцензија 07ч 41м &1000000000001483300000014,833с[1]
Деклинација −09° 33′ &1000000000000040700000004,07″[1]
Прив. величина (V) 3,94[2]
Особености
Спектрален тип G9.5 III-IIIb Fe-0.5[3]
B−V Боен показател 1.022[2]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)+10,50[2] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: −74,61 ± 0,14[1] млс/г
Дек.: −19,59 ± 0,10[1] млс/г
Паралакса (π)22.07 ± 0.18[1] млс
Оддалеченост148 ± 1 сг
(45,3 ± 0,4 пс)
Апсолутна величина (MV)0,71 ± 0,08[4]
Податоци
Маса2,02 ± 0,29[4] M
Полупречник10,1 ± 0,5[4] R
Површ. грав. (log g)2,71 ± 0,09[4]
Температура4,879[4] K
Вртење326 дена[5]
Вртежна брзина (v sin i)1,9[5] км/с
Старост1,18 ± 0,42[4] Гг.
Други ознаки
α Mon, 26 Monocerotis, BD−09° 2172, HD 61935, HIP 37447, HR 2970, SAO 134986[6]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

Алфа Еднорог (α Monocerotis, скрат. α Mon) — Бајерова ознака за најсјајната ѕвезда на екваторското соѕвездие Еднорог. Кога се гледа со голо око, има видлива величина од 3,94.[2] Според годишното паралаксно поместување од 22,07 лмс гледано од Земјата,[1] сместена е 148 сг од Сонцето и се оддалечува од него со радијална брзина од +10,5 км/с.[2]

Ова е ѕвезда од класата G9.5 III-IIIb Fe-0.5,[3] што значи дека е развиена џиновска ѕвезда од типот G, чие јадро е осиромашено со водород и чија надворешна обвивка се проширила и оладила. Ознаката „Fe−0.5“ значи дека спектарот покажува нешто помала застапеност на железо во однос на други ѕвезди со таква температура. Се работи за џиновска ѕвезда во облик на црвена грутка која создава енергија по пат на хелиумско соединување јадрото.[7] По боја е жолтеникава и стара е 1,18 милијарди години; има двапати поголема маса од Сонцето и 10 пати поголем полупречник.[4] Вртежниот период ѝ изнесува 326 дена.[5]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 van Leeuwen, F. (2007). „Validation of the new Hipparcos reduction“. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357. Vizier catalog entry
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Hekker, S.; и др. (2006), „Precise radial velocities of giant stars. I. Stable stars“, Astronomy and Astrophysics, 454 (3): 943–949, arXiv:astro-ph/0604502, Bibcode:2006A&A...454..943H, doi:10.1051/0004-6361:20064946.
  3. 3,0 3,1 Keenan, Philip C; McNeil, Raymond C (1989), „The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars“, Astrophysical Journal Supplement Series, 71: 245, Bibcode:1989ApJS...71..245K, doi:10.1086/191373.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 da Silva, L.; и др. (November 2006), „Basic physical parameters of a selected sample of evolved stars“, Astronomy and Astrophysics, 458 (2): 609–623, arXiv:astro-ph/0608160, Bibcode:2006A&A...458..609D, doi:10.1051/0004-6361:20065105.
  5. 5,0 5,1 5,2 Setiawan, J.; и др. (July 2004), „Precise radial velocity measurements of G and K giants. Multiple systems and variability trend along the Red Giant Branch“, Astronomy and Astrophysics, 421: 241–254, Bibcode:2004A&A...421..241S, doi:10.1051/0004-6361:20041042-1.
  6. Предлошка:Наведи simbad
  7. Laney, C. D.; Joner, M. D.; Pietrzyński, G. (2012), „A new Large Magellanic Cloud K-band distance from precision measurements of nearby red clump stars“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 419 (2): 1637, arXiv:1109.4800, Bibcode:2012MNRAS.419.1637L, doi:10.1111/j.1365-2966.2011.19826.x.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]