Васил Ивановски: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
| Ред 21: | Ред 21: | ||
Во Бугарија се враќа во [[1933]], кога станува член на [[ВМРО (об.)]]. Соработува со весниците „[[Македонско знаме]]“, „[[Македонска револуција]]“, „[[Македонско единство]]“, како и во списанието „[[Македонски вести]]“. |
Во Бугарија се враќа во [[1933]], кога станува член на [[ВМРО (об.)]]. Соработува со весниците „[[Македонско знаме]]“, „[[Македонска револуција]]“, „[[Македонско единство]]“, како и во списанието „[[Македонски вести]]“. |
||
Во „Македонско знаме“ ја објавува брошурата „[[Идеите и задачите на македонското движење во Бугарија]]“, како најава на студијата „[[ |
Во „Македонско знаме“ ја објавува брошурата „[[Идеите и задачите на македонското движење во Бугарија]]“, како најава на студијата „[[Зошто ние Македонците сме одделна нација]]“, потпишан како Бистришки. |
||
Во [[1944]] година се вклучува во [[НОВ]] на Македонија. Учествува на Првото заседание на [[АСНОМ]]. Работи во весникот „[[Илинденски пат]]“, а при основањето на весникот „[[Нова Македонија]]“ е избран за негов прв главен уредник. |
Во [[1944]] година се вклучува во [[НОВ]] на Македонија. Учествува на Првото заседание на [[АСНОМ]]. Работи во весникот „[[Илинденски пат]]“, а при основањето на весникот „[[Нова Македонија]]“ е избран за негов прв главен уредник. |
||
Преработка од 13:59, 11 март 2016
| Васил Ивановски | ||
| ||
| Роден | 1906 Ловраде, Костурско, Македонија (Османлиска империја) | |
|---|---|---|
| Починал | 1991 Софија, Бугарија | |
Васил Атанасков Ивaновски (Ловраде, Костурско, 1906 - Софија, 1991) бил македонски културно-национален и комунистички деец.
Биографија
Заедно со семејството Ивановски емигрира во Бугарија. Прогимназијалното училиште го завршува во Пловдив. Се вклучува активно во дејностите на македонската емиграција во Бугарија. Како член на БКП учествува во Септемвриското востание.
Емигрира во СССР во 1926 година кадешто завршува студии на Комунистичкиот универзитет за националните малцинства на Западот (1929).
Во Бугарија се враќа во 1933, кога станува член на ВМРО (об.). Соработува со весниците „Македонско знаме“, „Македонска револуција“, „Македонско единство“, како и во списанието „Македонски вести“.
Во „Македонско знаме“ ја објавува брошурата „Идеите и задачите на македонското движење во Бугарија“, како најава на студијата „Зошто ние Македонците сме одделна нација“, потпишан како Бистришки.
Во 1944 година се вклучува во НОВ на Македонија. Учествува на Првото заседание на АСНОМ. Работи во весникот „Илинденски пат“, а при основањето на весникот „Нова Македонија“ е избран за негов прв главен уредник.
Во 1944-1945 година се спротивставува на просрпската и антибугарска политика на Лазар Колишевски при создавањето на македонскиот литературен јазик и азбука.[1]
На почетокот на ноември 1945 година се враќа во Бугариjа и работи во Пиринска Македонија. Во 1948 г. Васил Ивановски како претседател на Македонското братство во Софија, заедно со Спиро Василев - Загоричанинот прави обиди да го издаде дневникот на македонскиот револуционер Васил Чакаларов, но не успева во тоа, бидејќи при апсењето во процесот против Трајчо Костов дневникот на Чакаларов е запленет од полицијата (патем, бил издаден 52 години подоцна, во Софија, Бугарија)[2]. Во 1949 година е уапсен во процесот против Трајчо Костов. Осуден е на 12 години строг затвор и губење на граѓанските права за 15 години.[3] По седум години одлежани во затвор, во 1956 година бил рехабилитиран и ослободен. Умира во Софија во 1991 година.
Наводи
- ↑ „БКП, Коминтернът и Македонският въпрос (1917-1946)“. Документи, т. ІІ, издава Главно управление на архивите, София, 1999, с. 1245-1248
- ↑ Васил Чекаларов: ДНЕВНИК 1901-1903 г., стр. 5 (Предговор), съставителство Ива Бурилкова, Цочо Билярски (ИК „Синева” София, 2001)
- ↑ Александар Литовски „Јубилеен календар за Егејскиот дел на Македонија во 2009 година“, Организација на Македонците-потомци од Егејскиот дел на Македонија, Битола, 2009.