Хаџи Јонус

Од Википедија — слободната енциклопедија
     Позиција на маалото во рамките на Скопје во 1899 година.

Хаџи Јонус (турски: Hacı Yunus) — старо скопско маало.

Местоположба[уреди | уреди извор]

Маалото се наоѓало на крајниот североисточен дел на тогашното Скопје. Западно од него бие муслиманските гробишта на ридот Гази Баба, како и турбето Гази Баба. На југ биле маалата Капуџи Хамза и Хатунџиклер, додека пак на север биле маалата Ќатиб Шахин и Дубаг Шахин. Иако маалото зафаќало голема површина, тоа немало многу жители. Од плоштадот Македонија било оддалечено 1600 метри североисточно.

Историја[уреди | уреди извор]

Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, маалото било муслиманско, со 47 муслимански домаќинства. На овој попис биле забележани 108 мажи муслимани, со 16 новороденчиња. Исто така имало и 6 мажи муслимани коишто скоро се доселиле. Биле забележани и само 2 христијански[1] домаќинства, со 4 мажи христијани, без новороденчиња. Се проценува дека маалото во тој период имало 268 жители.[2]

Сегашност[уреди | уреди извор]

Денес овој дел на Скопје има густо збиени куќи и тука се наоѓаат ОУ „Лирија” и прифатниот центар за азиланти „Гази Баба”.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Османлиски документи за историјата на Македонија - пописи од XIX век на христијанското население - Скопски Санџак, каза Скопје. Скопје: д-р Емил Крстески. 2021.
  2. Османлиски документи за историјата на Македонија - пописи од XIX век на муслиманското население - Скопски Санџак, каза Скопје. Скопје: д-р Емил Крстески. 2020.