Хаплогрупа Q-M25

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хаплогрупа Q-M25
Можно време на потекло24,300 п.н.е.
Можно место на потеклоСредна Азија
ПредокQ-F1096 (F1215)
Дефинирање на мутацииM25

Хаплогрупа Q-M25, позната и како Q1a1b — подклада или гранка на човечката Y-DNA хаплогрупа Q-F1096 (Q1a1), која, пак, е потклада на Q-MEH2 (Q1a). Во човечката генетика, секоја Y-DNA хаплогрупа сочинува биолошка татковска лоза назад до заедничкиот заеднички машки предок.

Распространетост[уреди | уреди извор]

Q-M25 има потомци во модерните популации низ цела Евроазија. Спроведена е само една детална студија за Y-DNA на Туркмените од Туркменистан.[1] Хаплогрупата Q се наоѓа во малцинските туркменински племиња кои живеат во Авганистан во проценти од околу 32%,[2] и друга студија покажа дека 42,6% од иранските Туркмени имаат хаплогрупа Q-M25 (исто така позната како Q1a1b).[3]

Америка[уреди | уреди извор]

Q-M25 не е откриен кај предколумбиските популации во Америка.

Азија[уреди | уреди извор]

Q-M25 е откриен во североисточниот дел на Источна Азија, во Јужна Азија и низ Средна Азија.[4][5][6] Иако е присутен на ниски фреквенции, можеби е една од пошироко распространетите гранки на Q-M242 во Азија.

Популација Локација за земање примероци Истражување Н Процент SNP Тестирано
Туркменистанци Голестан, Иран Груњи 2012 29/68 ~42,6% М25 и М143
Туркменистанци Јавзјан, Авганистан Ди Кристофаро 2013 23/74 ~ 31,1% M25 & M346/ (cf)Q1a3 (моментално Q1a2)=2/74 (вкупно Q=33,8%)
Измешано Средна Азија и Сибир Андерхил 2000 6/184 ~ 3,26% М25 и М143
Калмици Малјарчук 2011 1/60 ~1,70% М25
Хан Шанкси Жонг 2010 1/56 ~1,79% М25
Ујгури Шјинџјианг Жонг 2010 1/71 ~1,41% М25
Ујгури Шјинџјианг Жонг 2010 1/50 ~2,00% М25
Узбекистанци Јавзјан, Авганистан Ди Кристофаро 2013 1/94 ~1,06% М25
Монголци Монголија Ди Кристофаро 2013 1/160 ~0,63% М25

Западна Азија[уреди | уреди извор]

Фреквенцијата на Q-M25 варира во голема мера низ Западна Азија. Екстремниот врв е забележан кај Туркмените од Голестан. Низ целиот Иран варира од над 9 проценти од населението на север до само 2 до 3 проценти од населението на југ.[7] Фреквенцијата на Q-M25 паѓа на само околу 1 процент од популацијата на муслиманите во Либан, а ја нема кај немуслиманското население таму.[8] Сепак, неговото присуство во мочуришните Арапи (поврзани со Сумер) во Ирак навестува дека западноазиската историја на Q-M25 се протега надвор од еден локализиран неодамнешен основач.[9]

Популација Локација за земање примероци Истражување Н Процент SNP Тестирано
Мочуришни Арапи Ал-Захери 2011 1/143 ~0,70% M25/ (cf)Q1b-M378=2,1%
Ирачани Ал-Захери 2011 0/154 ~0,00% M25/ (cf)Q1b-M378=1,9%
Иранци Иран (север) Регуеиро 2006 3/33 ~ 9,09% М25
Иранци Мазандар Ди Кристофаро 2013 1/13 ~ 7,69% М25
Иранци Иран (Југ) Регуеиро 2006 3/117 ~2,56% М25
Иранци Есфахан Ди Кристофаро 2013 1/42 ~2,38% М25
Азербејџани Иран (азербејџански) Груњи 2012 1/63 ~ 1,60% М25
Туркмени Голестан Груњи 2012 29/68 ~42,6% М25
Либани (немуслимани) Либан Залуа 2008 0/482 ~0,00% М25
Либани (немуслимани) Либан Залуа 2008 4/432 ~0,93% М25

Европа[уреди | уреди извор]

Q-M25 е присутен низ модерна Турција[10] и во Источна Европа.

Популација Истражување Н Процент SNP Тестирано
Источна Анадолија Чиниоглу 2004 1/82 ~1,20% М25

Поврзани СНП[уреди | уреди извор]

Хаплогрупата Q-M25 е дефинирана со присуството на M25 Полиморфизам на еден нуклеотид како и M143, L714 и L716 SNP.

Филогенетско дрво[уреди | уреди извор]

Ова е Томас Кран од Нацрт-дрвото на Предложеното дрво на Центарот за геномски истражувања за хаплогрупата Q-M25.

  • Q-M25 M25, M143, L714, L716
    • Q-L712 L712
      • Q-L713 L697.2, L713, L715, M365.3

Y-DNA Q-M242 Подклади[уреди | уреди извор]

Филогенетско дрво[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Wells, R. Spencer (18 August 2001). „The Eurasian Heartland: A continental perspective on Y-chromosome diversity“. Proc Natl Acad Sci U S A. 98 (18): Page 2, Table 1. Bibcode:2001PNAS...9810244W. doi:10.1073/pnas.171305098. PMC 56946. PMID 11526236.
  2. J D Cristofaro et al., 2013, "Afghan Hindu Kush: Where Eurasian Sub-Continent Gene Flows Converge", http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0076748
  3. Grugni, Viola; Battaglia, Vincenza; Hooshiar Kashani, Baharak; Parolo, Silvia; Al-Zahery, Nadia; Achilli, Alessandro; Olivieri, Anna; Gandini, Francesca; и др. (2012). Kivisild, Toomas (уред.). „Ancient Migratory Events in the Middle East: New Clues from the Y-Chromosome Variation of Modern Iranians“. PLOS ONE. 7 (7): e41252. Bibcode:2012PLoSO...741252G. doi:10.1371/journal.pone.0041252. PMC 3399854. PMID 22815981.
  4. Malyarchuk, Boris; Derenko, Miroslava; Denisova, Galina; Maksimov, Arkady; Wozniak, Marcin; Grzybowski, Tomasz; Dambueva, Irina; Zakharov, Ilya (2011). „Ancient links between Siberians and Native Americans revealed by subtyping the Y chromosome haplogroup Q1a“. Journal of Human Genetics. 56 (8): 583–8. doi:10.1038/jhg.2011.64. PMID 21677663.
  5. Underhill, Peter A.; Shen, Peidong; Lin, Alice A.; Jin, Li; Passarino, Giuseppe; Yang, Wei H.; Kauffman, Erin; Bonné-Tamir, Batsheva; и др. (2000). „Y chromosome sequence variation and the history of human populations“. Nature Genetics. 26 (3): 358–61. doi:10.1038/81685. PMID 11062480.
  6. Zhong, H.; Shi, H.; Qi, X.-B.; Duan, Z.-Y.; Tan, P.-P.; Jin, L.; Su, B.; Ma, R. Z. (2010). „Extended Y Chromosome Investigation Suggests Postglacial Migrations of Modern Humans into 42.6East Asia via the Northern Route“. Molecular Biology and Evolution. 28 (1): 717–27. doi:10.1093/molbev/msq247. PMID 20837606.
  7. „Iran: tricontinental nexus for Y-chromosome driven migration“. Hum. Hered. 61 (3): 132–43. 2006. doi:10.1159/000093774. PMID 16770078.
  8. Zalloua, Pierre A.; Xue, Y; Khalife, J; Makhoul, N; Debiane, L; Platt, DE; Royyuru, AK; Herrera, RJ; и др. (2008). „Y-Chromosomal Diversity in Lebanon Is Structured by Recent Historical Events“. American Journal of Human Genetics. 82 (4): 873–882. doi:10.1016/j.ajhg.2008.01.020. PMC 2427286. PMID 18374297.
  9. Al-Zahery, Nadia; Pala, Maria; Battaglia, Vincenza; Grugni, Viola; Hamod, Mohammed A; Kashani, Baharak; Olivieri, Anna; Torroni, Antonio; Santachiara-Benerecetti, Augusta S (2011). „In search of the genetic footprints of Sumerians: A survey of Y-chromosome and mtDNA variation in the Marsh Arabs of Iraq“. BMC Evolutionary Biology. 11 (1): 288. Bibcode:2011BMCEE..11..288A. doi:10.1186/1471-2148-11-288. PMC 3215667. PMID 21970613.
  10. „Excavating Y-chromosome haplotype strata in Anatolia“. Hum. Genet. 114 (2): 127–48. January 2004. doi:10.1007/s00439-003-1031-4. PMID 14586639.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]