Хаплогрупа Q-M25
Хаплогрупа Q-M25 | |
---|---|
Можно време на потекло | 24,300 п.н.е. |
Можно место на потекло | Средна Азија |
Предок | Q-F1096 (F1215) |
Својствени мутации | M25 |
Хаплогрупа Q-M25, позната и како Q1a1b — подклада или гранка на човечката Y-DNA хаплогрупа Q-F1096 (Q1a1), која, пак, е потклада на Q-MEH2 (Q1a). Во човечката генетика, секоја Y-DNA хаплогрупа сочинува биолошка татковска лоза назад до заедничкиот заеднички машки предок.
Распространетост
[уреди | уреди извор]Q-M25 има потомци во модерните популации низ цела Евроазија. Спроведена е само една детална студија за Y-DNA на Туркмените од Туркменистан.[1] Хаплогрупата Q се наоѓа во малцинските туркменински племиња кои живеат во Авганистан во проценти од околу 32%,[2] и друга студија покажа дека 42,6% од иранските Туркмени имаат хаплогрупа Q-M25 (исто така позната како Q1a1b).[3]
Америка
[уреди | уреди извор]Q-M25 не е откриен кај предколумбиските популации во Америка.
Азија
[уреди | уреди извор]Q-M25 е откриен во североисточниот дел на Источна Азија, во Јужна Азија и низ Средна Азија.[4][5][6] Иако е присутен на ниски честоти, можеби е една од пошироко распространетите гранки на Q-M242 во Азија.
Популација | Локација за земање примероци | Истражување | Н | Процент | SNP Тестирано |
---|---|---|---|---|---|
Туркменистанци | Голестан, Иран | Груњи 2012 | 29/68 | ~42,6% | М25 и М143 |
Туркменистанци | Јавзјан, Авганистан | Ди Кристофаро 2013 | 23/74 | ~ 31,1% | M25 & M346/ (cf)Q1a3 (моментално Q1a2)=2/74 (вкупно Q=33,8%) |
Измешано | Средна Азија и Сибир | Андерхил 2000 | 6/184 | ~ 3,26% | М25 и М143 |
Калмици | Малјарчук 2011 | 1/60 | ~1,70% | М25 | |
Хан | Шанкси | Жонг 2010 | 1/56 | ~1,79% | М25 |
Ујгури | Шјинџјианг | Жонг 2010 | 1/71 | ~1,41% | М25 |
Ујгури | Шјинџјианг | Жонг 2010 | 1/50 | ~2,00% | М25 |
Узбекистанци | Јавзјан, Авганистан | Ди Кристофаро 2013 | 1/94 | ~1,06% | М25 |
Монголци | Монголија | Ди Кристофаро 2013 | 1/160 | ~0,63% | М25 |
Западна Азија
[уреди | уреди извор]Честотата на Q-M25 варира во голема мера низ Западна Азија. Екстремниот врв е забележан кај Туркмените од Голестан. Низ целиот Иран варира од над 9 проценти од населението на север до само 2 до 3 проценти од населението на југ.[7] Честотата на Q-M25 паѓа на само околу 1 процент од популацијата на муслиманите во Либан, а ја нема кај немуслиманското население таму.[8] Сепак, неговото присуство во мочуришните Арапи (поврзани со Сумер) во Ирак навестува дека западноазиската историја на Q-M25 се протега надвор од еден локализиран неодамнешен основач.[9]
Популација | Локација за земање примероци | Истражување | Н | Процент | SNP Тестирано |
---|---|---|---|---|---|
Мочуришни Арапи | Ал-Захери 2011 | 1/143 | ~0,70% | M25/ (cf)Q1b-M378=2,1% | |
Ирачани | Ал-Захери 2011 | 0/154 | ~0,00% | M25/ (cf)Q1b-M378=1,9% | |
Иранци | Иран (север) | Регуеиро 2006 | 3/33 | ~ 9,09% | М25 |
Иранци | Мазандар | Ди Кристофаро 2013 | 1/13 | ~ 7,69% | М25 |
Иранци | Иран (Југ) | Регуеиро 2006 | 3/117 | ~2,56% | М25 |
Иранци | Есфахан | Ди Кристофаро 2013 | 1/42 | ~2,38% | М25 |
Азербејџани | Иран (азербејџански) | Груњи 2012 | 1/63 | ~ 1,60% | М25 |
Туркмени | Голестан | Груњи 2012 | 29/68 | ~42,6% | М25 |
Либани (немуслимани) | Либан | Залуа 2008 | 0/482 | ~0,00% | М25 |
Либани (немуслимани) | Либан | Залуа 2008 | 4/432 | ~0,93% | М25 |
Европа
[уреди | уреди извор]Q-M25 е присутен низ модерна Турција[10] и во Источна Европа.
Популација | Истражување | Н | Процент | SNP Тестирано |
---|---|---|---|---|
Источна Анадолија | Чиниоглу 2004 | 1/82 | ~1,20% | М25 |
Поврзани СНП
[уреди | уреди извор]Хаплогрупата Q-M25 е дефинирана со присуството на M25 Полиморфизам на еден нуклеотид како и M143, L714 и L716 SNP.
Филогенетско дрво
[уреди | уреди извор]Ова е Томас Кран од Нацрт-дрвото на Предложеното дрво на Центарот за геномски истражувања за хаплогрупата Q-M25.
- Q-M25 M25, M143, L714, L716
- Q-L712 L712
- Q-L713 L697.2, L713, L715, M365.3
- Q-L712 L712
Y-DNA Q-M242 Подклади
[уреди | уреди извор]Филогенетско дрво
[уреди | уреди извор]
|
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Wells, R. Spencer (18 August 2001). „The Eurasian Heartland: A continental perspective on Y-chromosome diversity“. Proc Natl Acad Sci U S A. 98 (18): Page 2, Table 1. Bibcode:2001PNAS...9810244W. doi:10.1073/pnas.171305098. PMC 56946. PMID 11526236.
- ↑ J D Cristofaro et al., 2013, "Afghan Hindu Kush: Where Eurasian Sub-Continent Gene Flows Converge", http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0076748
- ↑ Grugni, Viola; Battaglia, Vincenza; Hooshiar Kashani, Baharak; Parolo, Silvia; Al-Zahery, Nadia; Achilli, Alessandro; Olivieri, Anna; Gandini, Francesca; и др. (2012). Kivisild, Toomas (уред.). „Ancient Migratory Events in the Middle East: New Clues from the Y-Chromosome Variation of Modern Iranians“. PLOS ONE. 7 (7): e41252. Bibcode:2012PLoSO...741252G. doi:10.1371/journal.pone.0041252. PMC 3399854. PMID 22815981.
- ↑ Malyarchuk, Boris; Derenko, Miroslava; Denisova, Galina; Maksimov, Arkady; Wozniak, Marcin; Grzybowski, Tomasz; Dambueva, Irina; Zakharov, Ilya (2011). „Ancient links between Siberians and Native Americans revealed by subtyping the Y chromosome haplogroup Q1a“. Journal of Human Genetics. 56 (8): 583–8. doi:10.1038/jhg.2011.64. PMID 21677663.
- ↑ Underhill, Peter A.; Shen, Peidong; Lin, Alice A.; Jin, Li; Passarino, Giuseppe; Yang, Wei H.; Kauffman, Erin; Bonné-Tamir, Batsheva; и др. (2000). „Y chromosome sequence variation and the history of human populations“. Nature Genetics. 26 (3): 358–61. doi:10.1038/81685. PMID 11062480.
- ↑ Zhong, H.; Shi, H.; Qi, X.-B.; Duan, Z.-Y.; Tan, P.-P.; Jin, L.; Su, B.; Ma, R. Z. (2010). „Extended Y Chromosome Investigation Suggests Postglacial Migrations of Modern Humans into 42.6East Asia via the Northern Route“. Molecular Biology and Evolution. 28 (1): 717–27. doi:10.1093/molbev/msq247. PMID 20837606.
- ↑ „Iran: tricontinental nexus for Y-chromosome driven migration“. Hum. Hered. 61 (3): 132–43. 2006. doi:10.1159/000093774. PMID 16770078.
- ↑ Zalloua, Pierre A.; Xue, Y; Khalife, J; Makhoul, N; Debiane, L; Platt, DE; Royyuru, AK; Herrera, RJ; и др. (2008). „Y-Chromosomal Diversity in Lebanon Is Structured by Recent Historical Events“. American Journal of Human Genetics. 82 (4): 873–882. doi:10.1016/j.ajhg.2008.01.020. PMC 2427286. PMID 18374297.
- ↑ Al-Zahery, Nadia; Pala, Maria; Battaglia, Vincenza; Grugni, Viola; Hamod, Mohammed A; Kashani, Baharak; Olivieri, Anna; Torroni, Antonio; Santachiara-Benerecetti, Augusta S (2011). „In search of the genetic footprints of Sumerians: A survey of Y-chromosome and mtDNA variation in the Marsh Arabs of Iraq“. BMC Evolutionary Biology. 11 (1): 288. Bibcode:2011BMCEE..11..288A. doi:10.1186/1471-2148-11-288. PMC 3215667. PMID 21970613.
- ↑ „Excavating Y-chromosome haplotype strata in Anatolia“. Hum. Genet. 114 (2): 127–48. January 2004. doi:10.1007/s00439-003-1031-4. PMID 14586639.