Фамотидин
Изглед
Систематско (IUPAC) | |
---|---|
3-[({2-[(diaminomethylidene)amino]-1,3-thiazol-4-yl}methyl)sulfanyl]-N-sulfamoylpropanimidamide | |
Клинички податоци | |
Заштитени имиња | Фамосан |
AHFS/Drugs.com | monograph |
MedlinePlus | a687011 |
Licence data | US FDA:врска |
Бременосна категорија |
|
Начин на издавање |
|
Начин на примена | By mouth (tablets), Intravenous |
Фармакокинетички податоци | |
Биорасположливост | 40–45% (by mouth)[1] |
Врзување за белковините | 15–20%[1] |
Метаболизам | hepatic |
Полувреме на елиминација | 2.5–3.5 hours[1] |
Екскреција | Kidney (25–30% unchanged [Oral])[1] |
Назнака | |
CAS-број | 76824-35-6 |
ATC код | A02BA03 |
IUPHAR/BPS | 7074 |
DrugBank | DB00927 |
ChemSpider | 3208 |
UNII | 5QZO15J2Z8 |
KEGG | D00318 |
ChEBI | CHEBI:4975 |
ChEMBL | CHEMBL902 |
PDB ligand ID | FO9 (PDBe, RCSB PDB) |
Хемиски податоци | |
Формула | C8H15N7O2S3 |
Моларна маса | 337.449 g/mol |
| |
(провери) |
Фамотидин е лек кој го намалува создавањето на желудочна киселина.[2] Се користи во третманот на пептичен чир, гастроезофагеална рефлуксна болест, и Золингер-Елисонов синдром.[2] Се зема преку уста или интравенски.[2] Дејството започнува до еден час по земање на лекот.[2]
Спаѓа во групата на хистамински H2 рецепторни антагонисти.[2]
Фамотидинот бил патентиран во 1979 година, а неговата медицинска употреба започнала во 1985 година.[3] Достапен е како генерички лек.[4]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Truven Health Analytics, Inc. DRUGDEX® System (Internet) [cited 2013 Oct 10]. Greenwood Village, CO: Thomsen Healthcare; 2013.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Famotidine Monograph for Professionals“. Drugs.com (англиски). American Society of Health-System Pharmacists. Посетено на 3 March 2019.
- ↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (англиски). John Wiley & Sons. стр. 444. ISBN 9783527607495.
- ↑ British national formulary : BNF 76 (76. изд.). Pharmaceutical Press. 2018. стр. 74–75. ISBN 9780857113382.
|