Список на деца на Рамзес II
Античкиот египетски фараон Рамзес II имал голем број деца: помеѓу 48 до 50 синови и 40 до 53 ќерки[1] кои ги имал претставено на неколку споменици.
Рамзес очигледно не правел разлика меѓу потомството на неговите први две главни жени, Нефертари и Исетнофрет.[2] Првите синови и првите ќерки на двете кралици имаат статуи на влезот од храмот Абу Симбел, иако само децата на Нефертари биле прикажани во помалиот храм, посветен на неа.[3] Освен Нефертари и Исетнофрет, Рамзес имал шест повеќе големи кралски жени за време на неговото владеење — неговите ќерки Бинтанат, Меритамен, Небетави и Хенутмире (која, според друга теорија била негова сестра), и двете ќерки на Хатусили III, хетитскиот кралот. Освен првата хетитска принцеза Мааторнеферуре и евентуално Бинтанат, се знае дека никоја не му родила деца на фараонот.
Првите неколку деца на Рамзес обично се појавуваат во ист редослед на приказите. Списоци со принцови и принцези биле најдени во Рамесеум, Луксор, Вади ес-Себуа и Абидос. Некои имиња ни се познати од острака, гробници и други извори. Синовите на Рамзес се појавуваат на прикази со битки и триумфи — како што се Битката кај Кадеш и опсадата на сирискиот град Дапур — веќе рано од неговото владеење (5 и 10 година, соодветно), па веројатно е дека неколку од нив се родени пред тој да дојде на престолот. Многу од неговите синови биле погребани во гробницата КВ5.
Напорите на Рамезес да се насликаат неговите деца на неколку негови споменици биле во спротивност со претходната традиција на чување на кралските деца, особено момчињата во позадина, освен ако тие немале важни официјални титули. Ова веројатно било предизвикано од фактот дека неговото семејство не било од кралско потекло и тој сакал да го нагласи нивниот кралски статус.[4]
Синови
[уреди | уреди извор]- Амунхеркепешеф („Амун е со својата силна рака“), првороден син на Нефертари; престолонаследник до неговата смрт во 26 година.[5] Тој веројатно е истата личност со Сет-хер-хепешеф или Сетиркопшеф.
- Рамзес („Роден од Ре “), најстариот син на Исетнофрет, принц престолонаследник од 25 до 50 година.[6]
- Парехервенемеф („Ре е со десната рака“), вториот син на Нефертари. Се појавува на прикази на триумфот по Битката кај Кадеш и во помалиот храм Абу-Симбел. Тој никогаш не бил принц престолонаследник; веројатно тој ги поминал своите постари браќа.
- Хаемвесет („Оној што се појавува / се појавил во Теба“), вториот син на Исетнофрет, „првиот египетолог“, крунисан принц до околу 55 година.[7]
- Менту-хер-хепешеф или Монтухирхопшеф или Ментухервенемеф („Менту е со својата силна / десна рака“) беше спомената на стела од Бубастис. Неговата статуа е во Копенхаген. Тој бил присутен на опсадата на Дапур.
- Небенхару
- Меријамун или Рамзес-Меријамун („Сакана од Амун“) бил присутен на триумфот и опсадата; бил погребан во КВ5 каде биле пронајдени фрагменти од неговите тегли со канопик.[8]
- Амунемвија или Сетемвија („Амун / Сет во божествената кора“) исто така се појавува во Дапур. Тој си го сменил своето име од Амунемвија во Сетемвија околу исто време кога неговиот најстар брат го сменил.
- Сети бил присутен и кај Кадеш и Дапур. Тој бил погребан во КВ5 — каде што биле пронајдени две од неговите канопски тегли — околу 53 година. На неговата погребна опрема, неговото име е напишано Sutiy. Можеби бил идентичен со друг Сети, споменат на остракон, кој сега се наоѓа во Египетскиот музеј во Каиро.[9]
- Сетепенре („Избран од Ре“) бил присутен и во Дапур.
- Мерире („Саканиот од Ре“) бил син на Нефертари. Веројатно е дека починал на млада возраст; неговиот брат (18-ти на списокот на принцови) најверојатно бил именуван по него.[10]
- Хорхервенемеф („Хор е со десната рака“)
- Мернептах („Саканиот на Птах“ ), син на Исетнофрет, крунисан принц по 55 година, а потоа фараон.[11]
- Аменхотеп („Амун е задоволен“)
- Итамун („Амун е таткото“)
- Меријатум („Саканиот на Атум“), син на Нефертари. Првосвештеник на Хелиополис.
- Небентанеб / Небтанеб („Господар на сите земји“)
- Мерире
- Амунемопет („Амун на празникот Опет“)
- Сенахтенамун („Амун му дава сила“) веројатно престојувал во Мемфис, како што сугерира плочата што му припаѓа на неговиот слуга Аменмос.
- Рамзес-Меренре
- Џехутимес / Тутмос („Роден од Тот“)
- Сименту („Син на Менту“) бил надгледник на кралските лозја во Мемфис. Тој бил оженет со Ириет, ќерка на сирискиот капетан Бенанат.[12]
- Ментуемвасет („Менту во Теба“)
- Сијамун („Син на Амон“)
- (Рамзес)-Сиптах („Син на Птах“) веројатно бил син од втора сопруга, наречена Сутеререи. Релјеф од нив се наоѓа во Лувр. Книгата на мртвите, која веројатно била негова, сега е во Фиренца.
- Непозната
- Ментуенхекау („Менту е со владетелите“)
Следниве синови на Рамзес се познати од различни извори:
- Астартехервенемеф („Астарте е со десната рака“) е прикажан на камен блок со потекло од Рамесеум, повторно употребен во Мединет Хабу. Неговото име покажува азиско влијание како тоа на Бинтанат и Махиранат.[5]
- Герегтави („Мир на двете земји“) е познат од камен блок, од Рамесеум, повторно употребен во Мединет Хабу.
- Меримонту („Саканиот од Менту“) бил прикажан во Вади ес-Себуа и Абидос.[8]
- Небен […] се споменува на остракон во Каиро.
- [Рамзес-…] е 20. на поворката на принцовите во Абидос, што покажува малку поинаков редослед од нив.[6]
- Рамзес-Маатпта („Правда на Птах“) е позната само од писмо, во кое слугата Мериотеф го прекорувал.
- Рамзес-Меретмир („Љубов како Ре“) е 48. на поворката Вади ес-Себуа.
- Рамзес-Меријамун-Небвебен е познат по натписите на неговиот ковчег.
- Рамзес-Меријастарте („Саканиот од Астарте“) е 26. во поворката Абидос.[9]
- Рамзес-Меримаат („Саканиот Маат“) е 25. во поворката Абидос.
- Рамзес-Мерисет („Саканиот на Сет“) е познат од камен блок од Рамесеум, повторно употребен во Мединет Хабу. Тој е 23. во поворката Абидос и е именуван на стела, надвратник на врата и на држач од врата.
- Рамзес-Пајтнетјер („Свештеникот“) е познат од Каирски остракон.
- Рамзес-Сијатум („Син на Атум“) е 19. во поворката Абидос.
- Рамзес-Сикепри („Син на Кепри“) е 24. во поворката Абидос.
- (Рамзес) - Усеркепеш („Силно оружје“) е 22. во поворката Абидос.
- Рамзес-Усерпехти („Силен од сила“) е веројатно син на Рамзес II. Тој се споменува на статуата во Мемфис и на плакета.
- Сешнесуен[…] и Сетемхир[…] се споменуваат на Каирски остракон.
- [Сет]емнахт („Сет како шампионот“) и Шепсемијуну („Благородниот во Хелиополис“) се познати од камени блокови од Рамесеум, повторно користени во Мединет Хабу. [Сет]емнахт се споменува и на влезот.
- Вермаа[…] се споменува на Каирски остракон.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Aidan Dodson & Dyan Hilton, The Complete Royal Families of Ancient Egypt, Thames & Hudson (2004), стр.166
- ↑ Joyce Tyldesley: Ramesses, Egypt's Greatest Pharaoh
- ↑ Dodson & Hilton, стр.167
- ↑ Dodson–Hilton, стр.164–165.
- ↑ 5,0 5,1 Dodson & Hilton, стр.170 Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>
; називот „D170“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ 6,0 6,1 Dodson & Hilton, стр.173 Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>
; називот „D173“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ Dodson & Hilton, стр.171
- ↑ 8,0 8,1 Dodson & Hilton, стр.172 Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>
; називот „D172“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ 9,0 9,1 Dodson & Hilton, стр.174 Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>
; називот „D174“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ Dodson & Hilton, стр.165
- ↑ Dodson & Hilton, стр.171–172
- ↑ Dodson & Hilton, стр.171,175