Никопол
| Никопол Никопол | |
|---|---|
| град | |
 Поглед на Никопол и реката Дунав | |
  Никопол | |
| Координати: 43°41′55″N 24°53′33″E / 43.698571° СГШ; 24.892409° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Плевен |
| Општина | Никопол |
| Управа | |
| • Градоначалник | Емил Цеков (БСП) |
| Површина | |
| • Вкупна | 35,19 км2 (13,59 ми2) |
| Надм. вис. | 179 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 3,530 |
| • Густина | 100/км2 (260/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 5940 |
| Повик. бр. | +359 06541 |
| Мреж. место | nikopol-bg.com |
Нико̀пол (бугарски: Никопол) — град во Северна Бугарија, административен центар на општината Никопол во Плевенската Област. Има население од околу 3.530 жители (2022).[1]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Никопол се наоѓа на десниот брег на реката Дунав, на многу нерамен и ридски терен. Градот се наоѓа на 57 километри североисточно од регионалниот центар Плевен и 217 километри од главниот град Софија.
Историја[уреди | уреди извор]
Во римско време, тоа било село во провинцијата Мизија, првпат споменато во 169 година. По падот на Римската империја, градот се покажал дека се наоѓа на северната граница на Византиската империја. Во 1059 година, тој го добил името Никопол, што од грчки значи „град на победата“. Во поголемиот дел од средниот век, тоа била дел од Бугарската држава од нејзиното основање во 681 година. По падот на Трновград во 1393 година, последниот бугарски цар Иван Шишман го бранел она што останало од Царството од Никополската тврдина, каде што бил заробен откако градот бил освоен од Османлиите во 1395 година. Затоа, Никопол понекогаш се смета за главен град на Бугарија во текот на овие две години. Во Никополската тврдина во 1396 година, обединетите војски на христијанска Европа на чело со унгарскиот крал Сигизмунд и разни француски витези биле поразени во битката кај Никопол од Османлиите под Бајазит I и неговиот српски вазал Стефан Лазаревиќ.
Под османлиска власт, Никопол се развил во важен воен и административен центар како санџак, со силна тврдина и развиен економски, духовен и политички живот, сè додека не заминал во опаѓање во текот на 17 и 18 век. Бил центар на каза, но подоцна бил преземен од Плевен како регионален центар на тој дел од бугарските земји. Никопол бил ослободен од Русите во битката кај Никопол во 1877 година.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.