Евксиноград

Евксиноград (бугарски: Евксиноград) е бугарска поранешна кралска летна палата и парк од крајот на 19 век на брегот на Црното Море, 8 км северно од центарот на Варна. Палатата денес се користи како владино и претседателско одморалиште, каде се одржуваат состаноци на кабинетот на владата во лето, и нуди пристап за туристите до неколку вили и хотели. Од 2007 година, тука се одржува и оперскиот фестивал Опероса. Евксиноград е сместен на надморска височина од 49 m.^[1] Паркот и палатата беа затворени до летото 2016 година поради реновирањето.

Историја[уреди | уреди извор]

Изградбата на палатата започнала веднаш по грчката епископија Локацијата на Кнез Александар I Батенберг, му ја претставил владејачкиот принц на Бугарија, на 16 март 1882 година. Во тоа време земјата била окупирана од два мали манастири: Свети Димитриј и Свети Константин; тие потоа беа претворени во првата кралска резиденција на локацијата. Ова трансформирање следеше по плановите направени од виенскиот архитект Виктор Румпелмаер во 1885 година. Палатата го добила името Сандрово, по италијанскиот деминутив на името на Александар - Сандро. Подоцна кнезот го проширил имотот на неговата сегашна површина од 80 хектари. Сепак, не биле извршени дополнителните градежни работи.

Палатата како што постои и денес датира од владеењето на Књаз (подоцна цар ) Фердинанд I ( вл. 1887–1918 ). Фердинанд ги донел материјалите за изградба од десното крило на Шато де Сен-Клоуд (поранешна француска кралска резиденција) во Франција во Бугарија и ги интегрирал во својата нова палата.

Фердинанд ги најмил швајцарскиот архитект Херман Мајер и бугарскиот архитект Никола Лазаров да го завршат дизајнирањето на палатата. Во 1893 година, на инсистирање на принцезата Марија Луиз, првата сопруга на Фердинанд, палатата била преименувана во Евксиноград — името потекнува од старогрчкиот термин за Црното Море, Euxeinos Pontos, „гостопримливо море“.

Втората сопруга на цар Фердинанд, Царица Елеоноре, починала во Евксиноград на 12 септември 1917 година.

Со престанокот на монархијата во Бугарија, резултат на референдумот одржан под покровителство на комунистите во 1946 година, Евксиноград станал летна резиденција на тогашните комунистички власти. Демократските промени во 1989 година доведоа до тоа поранешната кралска палата да се користи како претседателска и владина резиденција и таа беше отворена за јавноста.

Згради[уреди | уреди извор]

Евксиноград за една од најдобрите архитектонски примери на постослободителната архитектура во Бугарија. Палатата била изградена и дизајнирана по примерот на француските замоци од 18 век, со висока мансарда, фигурирани тули, балкони и саат-кула. По уривањето на замокот Сен-Клауд, Фердинанд го презел фронтонот за десното крило за палатата помеѓу 1890 и 1891 година; но сепак, наместо да го искористи како архитектонска карактеристика за самата палата, фронтонот бил вграден во темелите на градината тераса.

Евксиноград палатата има три ката. Во првиот кат е сместена главната просторија за прием; на вториот кат се наоѓаат приватните станови на кралското семејство; а третиот кат е наменет за слугите. Мебелот е изработен од дрво од махагон и ореово дрво. Џиновскиот лустер украсен со кралска круна и златни лилјани беше подарок од Куќата на Бурбон. Рачките на вратите од тоалетите се насликани со грбот на цар Фердинанд. Сончевиот часовник бил подарок од кралицата Викторија.

Винаријата на палатата била создадена во 1891 година за да ги исполни барањата на бугарското кралско семејство. Винаријата се простира на два ката. Лозовите насади продолжуваат да произведуваат висококвалитетно бело вино (дванаесет сорти) и ракија (седум сорти). Вината кои се произведуваат во оваа винарија се сметаат за едни од најдобрите во Бугарија. Во визбата Евксиноград се зачувани вредни француски вина стари 125 години од ослободувањето на Бугарија. Покрај тоа, комплексот Евксиноград вклучува и поранешна кралска штала наречена Штала.

Парк[уреди | уреди извор]

Дизајнирањето и уредувањето на паркот Евксиноград, опкружен со лозја, започнало во 1890 година и било завршено во текот на неколку децении. За тоа време, повеќе од 50.000 дрвја биле купени од Марсеј, а плодна почва била донесена од устието на реката Камчија .

Паркот претставува дом на над 310 растителни сорти од Азија, Јужна Америка, Северна Африка и Јужна Франција, за кои се верува дека ги избрал царот Фердинанд и зафаќа површина од над 550 декари. Дизајнот на паркот претставува комбинација од англискиот и францускиот стил на уредување, англиска градина и формална градина, а главно е дизајниран од Едуард Андре. Бронзените фигури од Франција и скулптура на Нептун украсуваат повеќе различни области.

Низ паркот тече реката Кестричка Бара, на која се изградени два моста, еден од метал, еден од цемент, имитирајќи паднато дрво. Паркот има езеро полно со цветовите лилјани.

Иако неопфатено со Уставот и законите на Република Бугарија, плажата Евксиноград е заградена за да се одделат владините службеници и обичните граѓани.