787

Од Википедија — слободната енциклопедија
< 7 век 8 век 9 век >
01 02 03 04 05 06 07 08 09 10
11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
41 42 43 44 45 46 47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57 58 59 60
61 62 63 64 65 66 67 68 69 70
71 72 73 74 75 76 77 78 79 80
81 82 83 84 85 86 87 88 89 90
91 92 93 94 95 96 97 98 99 00
787 во разни календари
Грегоријански календар787
DCCLXXXVII
Ab urbe condita1540
Ерменски календар236
ԹՎ ՄԼԶ
Асирски календар5537
Балиски календар708–709
Бенгалски календар194
Берберски календар1737
Будистички календар1331
Бурмански календар149
Византиски календар6295–6296
Кинески календар丙寅(огн. тигар)
3483 или 3423
    — до —
丁卯年 (огн. зајак)
3484 или 3424
Коптски календар503–504
Етиопски календар779–780
Еврејски календар4547–4548
Хиндуистички календари
 - Викрамска ера843–844
 - Сачка ера708–709
 - Кали-југа3887–3888
Холоценски календар10787
Ирански календар165–166
Исламски календар170–171
Јапонски календарЕнрјаку 6
(延暦6年)
Јавански календар682–683
Јулијански календар787
DCCLXXXVII
Корејски календар3120
Мингуо-календар1125 пред Р. Кина
民前1125年
Нанакшахи−681
Селевкидски календар1098/1099 г.г.
Тајландски сончев календар1329–1330
Тибетски календар阳火虎年
(машки оган-тигар)
913 или 532 или −240
    — до —
阴火兔年
(женски оган-зајак)
914 или 533 или −239
Вториот никејски собор (787)

787 (DCCLXXXVII) — година според општоприфатениот календар. Таа била 787 година од новата ера, 787. од првиот милениум, 87. од VIII век и осма од 780-тите. Оваа година била определена како 787 уште од почетокот на средновековниот период, кога календарската ера Anno Domini стана најраспространетиот метод во Европа за определување на годините.

Други календари[уреди | уреди извор]

Истата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.

Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6295 и 6296 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 5537 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 4547 и 4548 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 1540.

Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 787 година се протега во 3423 и 3424, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3483 и 3484 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1330. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 170 и 171 исламска година.

Настани[уреди | уреди извор]

Според место[уреди | уреди извор]

Византиско Царство[уреди | уреди извор]

Европа[уреди | уреди извор]

Британија[уреди | уреди извор]

  • Викиншкиот напад на Портленд во Дорсет бил прв од овој вид во Британските Острови за кој постои документација, вклучувајќи ја и Ирска. Ривот на Дорчестер (локален функционер од висок ранг) оди да ги поздрави Викинзите, мислејќи дека се скандинавски трговци. Тој бил убиен. Викиншките напади се зголемија во однос на интензитет во текот на наредните децении.[1][2][3]
  • Кралевите Офа Мерсиски и Беортрик од Весекс го повикуваат Челзискиот синод во Кент, на кој присуствувале папските легати. Таму, Офа ги наговара папските легати да му дадат архиепископски статус на мерсијскиот бискуп на Личфилд. Со цел да го обезбеди кралскиот ред, тој го натера Хигберт да го круниса неговиот син Егфрит во Бриксвурт.

Африка[уреди | уреди извор]

Според тема[уреди | уреди извор]

Религија[уреди | уреди извор]

Родени[уреди | уреди извор]

Починати[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Rees, Rosemary (2002). The Vikings. Heinemann. стр. 45. ISBN 9781403401007.
  2. Sprague, Martina (2007). Norse Warfare: The Unconventional Battle Strategies of the Ancient Vikings. Hippocrene. стр. 10. ISBN 9780781811767.
  3. Wales, Katie (2006). Northern English: A Social and Cultural History. Cambridge UP. стр. 53. ISBN 9781139457057.
  4. Gilbert Meynier (2010) L'Algérie cœur du Maghreb classique. De l'ouverture islamo-arabe au repli (658-1518). Paris: La Découverte; pp.25.