Список на цариградски патријарси

Ова е список на цариградски патријарси, во којшто се наведени сите патријарси од Апостол Андреј (38) до Вартоломеј I (1991-денес).

Епископи Византиски (до 330 година)[уреди | уреди извор]

1. Андреј (38) - основач (Св. Андреј како основач е оспорен од католиците^[1])
2. Стахиј (38–54)
3. Онисим (54–68)
4. Поликарп I (69–89)
5. Плутарх (89–105)
6. Седекион (105–114)
7. Диоген (114–129)
8. Елвтериј (129–136)
9. Феликс (136–141)
10. Поликарп II (141–144)
11. Атенодор (144–148)
12. Евазиј (148–154)
13. Лаврентиј (154–166)
14. Алипиј (166–169)
15. Пертинакс (169–187)
16. Олимпијан (187–198)
17. Марко I (198–211)
18. Филаделф (211–217)
19. Киријак I (217–230)
20. Кастин (230–237)
21. Евгениј I (237–242)
22. Тит (242–272)
23. Дометиј (272–284)
24. Руфин (284–293)
25. Проб (293–306)
26. Митрофан (306–314)
27. Александар (314–337)

На 11 мај 330 година во Цариград бил осветен од Римскиот цар Константин на местот на веќе постоечкиот град, Византион, со што станал главен град на Источното Римско Царство (познато како Византија).

Цариградски архиепископи (330–451)[уреди | уреди извор]

28. Павле I (337–339)
29. Евсевиј (339–341)
- Павле I (341–342), повторно устоличен првпат
30. Македониј I (342–346)
- Павле I (346–350), повторно устоличен вторпат
- Македониј I (351–360), повторно устоличен
31. Евдоксиј (360–370)
- Флорентиј (c. 363)
32. Демофил (370–380)
33. Евагриј (370 или 379)
34. Максим I (380)
35. Григориј I (379–381)
36. Нектариј (381–397)
37. Јован I (398–404)
38. Арзакиј (404–405)
39. Атик (406–425)
40. Сисиниј I (426–427)
41. Несториј (428–431)
42. Максимијан (431–434)
43. Прокл (434–446)
44. Флавијан (446–449)
45. Анатолиј (449–458) (патријарх од 451)

Цариградски патријарси (од 451 година)[уреди | уреди извор]

451–998[уреди | уреди извор]

46. Генадиј I (458–471)
47. Акакиј (471–488)
48. Фравита (488–489)
49. Ефимиј (489–495)
50. Македониј II (495–511)
51. Тимотеј I (511–518)
52. Јован II (518–520)
53. Епифаниј (520–535)
54. Антим (535–536)
55. Мина (536–552)
56. Евтихиј (552–565)
57. Јован III (565–577)
- Евтихиј (577–582), повторно устоличен
58. Јован IV (582–595)
59. Киријак II (596–606)
60. Тома I (607–610)
61. Сергеј I (610–638)
62. Пир (638–641)
63. Павле II (641–653)
- Пир I (653–654), повторно устоличен
64. Петар (654–666)
65. Тома II (667–669)
66. Јован V (669–675)
67. Константин I (675–677)
68. Теодор I (677–679)
69. Георгиј I (679–686)
70. Павле III (687–693)
71. Калиник I (693–705)
72. Кир (705–711)
73. Јован VI (712–715)
74. Герман I (715–730)
75. Анастасиј (730–754)
76. Константин II (754–766)
77. Никита I (766–780)
78. Павле IV (780–784)
79. Тарасиј (784–806)
80. Никифор I (806–815)
81. Теодот I (815–821)
82. Антониј I (821–836)
83. Јован VII (836–843)
84. Методиј I (843–847)
85. Игнатиј I (847–858)
86. Фотиј I (858–867)
- Игнатиј I (867–877), повторно устоличен
- Фотиј I (877–886), повторно устоличен
87. Стефан I (886–893)
88. Антониј II (893–901)
89. Никола I (901–907)
90. Ефтимиј I (907–912)
- Никола I (912–925), повторно устоличен
91. Стефан II (925–928)
92. Трифун (928–931)
93. Теофилакт (933–956)
94. Полиевкт (956–970)
95. Василиј I (970–974)
96. Антониј III (974–980)
97. Никола II (984–996)
98. Сисиниј II (996–999)

999–1453[уреди | уреди извор]

99. Сергеј II (1001–1019)
100. Евстахиј (1019–1025)
101. Алексиј (1025–1043)
102. Михаил I (1043–1058)
103. Константин III (1058–1063)
104. Јован VIII (1063–1075)
105. Козма I (1075–1081)
106. Евстратиј (1081–1084)
107. Никола III (1084–1111)
108. Јован IX (1111–1134)
109. Лав (1134–1143)
110. Михаил II (1143–1146)
111. Козма II (1146–1147)
112. Никола IV (1147–1151)
113. Теодот II (1151–1153)
114. Неофит I (1153–1154)
115. Константин IV (1154–1156)
116. Лука (1156–1169)
117. Михаил III (1169–1177)
118. Харитон (1177–1178)
119. Теодосиј I (1178–1183)
120. Василиј II (1183–1186)
121. Никита II (1186–1189)
122. Леонтиј (1189–1190)
123. Доситеј (1190–1191)
124. Георгиј II (1191–1198)
125. Јован X (1198–1206)
126. Михаил IV (1206–1212)
127. Теодор II (1214–1216)
128. Максим II (1216)
129. Мануил I (1216–1222)
130. Герман II (1223–1240)
131. Методиј II (1240)
- непополнето (1240–1244)
132. Мануил II (1244–1255)
133. Арсениј (1255–1259)
134. Никифор II (1260–1261)
- Арсениј (1261–1265), повторно устоличен
135. Герман III (1266)
136. Јосиф I (1266–1275)
137. Јован XI (1275–1282)
- Јосиф I (1282–1283), повторно устоличен
138. Григориј II (1283–1289)
139. Атанасиј I (1289–1293)
140. Јован XII (1293–1303)
- Атанасиј I (1303–1310), повторно устоличен
141. Нифонт I (1310–1314)
142. Јован XIII (1314–1320)
143. Герасим I (1320–1321)
144. Исаија (1321–1334)
145. Јован XIV (1334–1347)
146. Исидор I (1347–1350)
147. Калист I (1350–1354)
148. Филотеј I (1354–1355)
- Калист I (1355–1363), повторно устоличен
- Филотеј (1363–1376), повторно устоличен
149. Макариј (1376–1379)
150. Нил (1379–1388)
151. Антониј IV (1388–1390)
- Макариј (1390–1391), повторно устоличен
- Антониј IV (1391–1397), повторно устоличен
152. Калист II (1397)
153. Матеј I (1397–1410)
154. Ефтимиј II (1410–1416)
155. Јосиф II (1416–1439)
156. Митрофан II (1439–1443)
157. Григориј III (1443–1450)
158. Атанасиј II (1450–1453)

На 26 мај, 1453 година е падот на Цариград, со што се означува крајот на Византија. Вселенскиот патријарх станал потчинет во Отоманското Царство.

1453–1466[уреди | уреди извор]

159. Генадиј II (1454–1456)
160. Исидор II (1456–1462)

Постојат различни записи од автори за редоследот на патријарсите од 1462 до 1466 година. Главните записи се:

Според Кимин (2009):^[2]

161. Јоасаф I (1462 – 1463)
Генадиј II (1463)
162. Софрониј I (1463 – 1464)
Генадиј II (1464 – 1465)
163. Марко II (1465 – 1466)
164. Симеон I (1466 – 1466)

Според Лорент (1968):^[3]

Јоасаф I (1462 – 1463)
Генадиј II, (1463)
Софрониј I (1463 – 1464)
Генадиј II (1464 – 1465)
Симеон I (1465)
Марко II (1466)

Според Геман Сардејски (1933–38):^[4]

Генадиј II (1462 – 1463)
Софрониј I (1463 – 1464)
Генадиј II (1464)
Јоасаф I (1465 – 1466)
Марко II (1466)
Симеон I (1466)

1466–1833[уреди | уреди извор]

165. Дионисиј I (1466–1471)
- Симеон I (1471–1475), устоличен повторно првпат
166. Рафаил I (1475–1476)
167. Максим III (1476–1482)
- Симеон I (1482–1486), устоличен повторно вторпат
168. Нифонт II (1486–1488)
- Дионисиј I (1488–1490), устоличен повторно
169. Максим IV (1491–1497)
- Нифонт II(1497–1498), устоличен повторно првпат
170. Јоаким I (1498–1502)
- Нифонт II (1502), устоличен повторно првпат
171. Пахомиј I (1503–1504)
- Јоаким I (1504), устоличен повторно
- Пахомиј I (1504–1513), устоличен повторно
172. Теолепт I (1513–1522)
173. Еремија I (1522–1524)
174. Јоакиниј I (1524–1525)
- Еремија I (1525–1546), устоличен повторно
175. Дионисиј II (1546–1556)
176. Јоасаф II (1556–1565)
177. Митрофан III (1565–1572)
178. Еремија II (1572–1579)
- Митрофан III (1579–1580), устоличен повторно
- Еремија II (1580–1584), устоличен повторно првпат
179. Пахомиј II (1584–1585)
180. Теолепт II (1585–1586)
- Еремија II (1587–1595), устоличен повторно вторпат
181. Матеј II (1596)
182. Гаврил I (1596)
183. Теофан I (1597)
184. Мелетиј I (1597–1598)
- Матеј II(1598–1602), устоличен повторно првпат
185. Неофит II (1602–1603)
- Матеј II (1603), устоличен повторно вторпат
186. Рафаил II (1603–1607)
- Неофит II (1607–1612), устоличен повторно
187. Кирил I (1612)
188. Тимотеј II (1612–1620)
- Кирил I (1620–1623), устоличен повторно првпат
189. Григориј IV (1623)
190. Антим II (1623)
- Кирил I (1623–1633), устоличен повторно вторпат
191. Кирил II (1633)
- Кирил I (1633–1634), устоличен повторно третпат
192. Атанасиј III (1634)
- Кирил I (1634–1635), устоличен повторно четврти пат
- Кирил II (1635–1636), устоличен повторно првпат
193. Неофит III (1636–1637)
- Кирил I(1637–1638) устоличен повторно петти пат
- Кирил II (1638–1639), устоличен повторно вторпат
194. Партениј I (1639–1644)
195. Партениј II (1644–1646)
196. Јоаникиј II (1646–1648)
- Партениј II (1648–1651), устоличен повторно
- Партениј II (1651–1652), устоличен повторно првпат
197. Кирил III (1652–1652)
- Атанасиј III (1652), устоличен повторно
198. Пајсиј I (1652–1653）
- Јоаникиј II, устоличен повторно вторпат
- Кирил III (1654), устоличен повторно
- Јоаникиј II (1655–1656), устоличен повторно третпат
199. Партениј III (1656–1657)
200. Гаврил II (1657)
201. Партениј IV (1657–1659)
- непополнето (1659–1662)
203. Дионисиј III (1662–1665)
- Партениј IV (1665–1667), устоличен повторно првпат
204. Климент I (1667)
205. Методиј III (1668–1671)
- Партениј IV (1671), устоличен повторно вторпат
206. Дионисиј IV (1671–1673)
207. Герасим II (1673–1674)
- Партениј IV (1675–1676) устоличен повторно третпат
- Дионисиј IV (1676–1679), устоличен повторно првпат
208. Атанасиј IV (1679)
209. Јаков (1679–1682)
- Дионисиј IV (1682–1684), устоличен повторно вторпат
- Партениј IV (1684–1685), устоличен повторно четврти пат
- Јаков (1685–1686), restored 1st time
- Дионисиј IV (1686–1687), устоличен повторно третпат
- Јаков (1687–1688), устоличен повторно вторпат
210. Калиник II (1688)
211. Неофит IV (1688)
- Калиник II (1689–1693), устоличен повторно првпат
- Дионисиј IV (1693–1694), устоличен повторно четврти пат
- Калиник II (1694–1702), устоличен повторно вторпат
212. Гаврил III (1702–1707)
213. Неофит V (1707)
214. Кипријан (1707–1709)
215. Атанасиј V (1709–1711)
216. Кирил IV (1711–1713)
- Кипријан, устоличен повторно
217. Козма III (1714–1716)
218. Еремија III (1716–1726)
- Калиник III (1726)^[5]
219. Пајсиј II (1726–1732)
- Еремија III (1732–1733), повторно устоличен
220. Серафим I (1733–1734)
221. Неофит VI (1734–1740)
- Пајсиј II (1740–1743), устоличен повторно првпат
- Неофит VI (1743–1744), устоличен повторно
- Пајсиј II (1744–1748), устоличен повторно вторпат
222. Кирил V (1748–1751)
- Пајсиј II (1751–1752), устоличен повторно третпат
- Кирил V (1752–1757), устоличен повторно првпат
223. Калиник IV (1757)
224. Серафим II (1757–1761)
225. Јоаникиј III (1761–1763)
226. Самуил (1763–1768)
227. Мелетиј II (1769–1769)
228. Теодосиј II (1769–1773)
- Самуил (1773–1774), устоличен повторно
229. Софрониј II (1774–1780)
230. Гаврил IV (1780–1785)
231. Прокопиј (1785–1789)
232. Неофит VII (1789–1794)
233. Герасим III (1794–1797)
234. Григориј V (1797–1798)
- Неофит VII (1798–1801), устоличен повторно
235. Калиник V (IV) (1801–1806)
- Григориј V (1806–1808), устоличен повторно првпат
- Калиник V (IV) (1808–1809), устоличен повторно
236. Еремија IV (1809–1813)
237. Кирил VI (1813–1818)
- Григориј V(1818–1821), устоличен повторно вторпат
238. Евгениј II (1821–1822)
239. Антим III (1822–1824)
240. Крисант (1824–1826)
241. Агатангел (1826–1830)
242. Константиј I (1830–1834)

На 23 јули, 1833 година Грчката православна црква прогласила автокефалност. По некзе следеле Романската православна црква во 1864 година, Бугарската православна црква во 1872 година и Српската православна црква во 1879 година, со што се намалило владението на Вселенскиот патријарх.

1834–1923[уреди | уреди извор]

243. Константиј II (1834–1835)
244. Григориј VI (1835–1840)
245. Антим IV (1840–1841)
246. Антим V (1841–1842)
247. Герман IV (1842–1845)
248. Мелетиј III (1845)
249. Антим VI (1845–1848)
- Антим IV (1848–1852), устоличен повторно
- Герман IV (1852–1853), устоличен повторно
- Антим VI (1853–1855), устоличен повторно првпат
250. Кирил VII (1855–1860)
251. Јоаким II (1860–1863)
252. Софрониј III (1863–1866)
- Григориј VI (1867–1871), устоличен повторно
- Антим VI (1871–1873), устоличен повторно вторпат
- Јоаким II (1873–1878), устоличен повторно
253. Јоаким III (1878–1884)
254. Јоаким IV (1884–1887)
255. Дионисиј V (1887–1891)
256. Неофит VIII (1891–1894)
257. Антим VII (1895–1896)
258. Константин V (1897–1901)
- Јоаким III (1901–1912), устоличен повторно
259. Герман V (1913–1918)
- непополнето (1918–1921)
260. Мелетиј IV (1921–1923)

На 24 јули, 1923 година се распаѓа Отоманското Царство,истата е замената со Република Турција.

1923–денес[уреди | уреди извор]

261. Григориј VII (1923–1924)
262. Константин VI (1924–1925)
263. Василиј III (1925–1929)
264. Фотиј II (1929–1935)
265. Венијамин (1936–1946)
266. Максим V (1946–1948)
267. Атинагора (1948–1972)
268. Димитриј (1972–1991)
269. Вартоломеј I (1991–денес)

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ Vailhé, S. (1908). Constantinople. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Retrieved August 2, 2014 from New Advent: http://www.newadvent.org/cathen/04301a.htm
↑ Kiminas, Demetrius (2009). The Ecumenical Patriarchate. Wildside Press LLC. стр. 30–51. ISBN 978-1-4344-5876-6.
↑ Vitalien, Laurent (1968). „Les premiers patriarches de Constantinople sous la domination turque (1454-1476)“. Revue des études byzantines (26): 229–263. doi:10.3406/rebyz.1968.1407.
↑ Σαρδεων Γερμανος (1933–38). „Συµβολή εις τους πατριαρχικούς καταλόγους Κωνσταντινουπόλεως από της αλώσεως και εξής“. Ορθοδοξια (8–13).(грчки)
↑ sometimes not counted among the patriarchs

Поврзано[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

„Список на цариградски патријарси“ на Ризницата ^?

Patriarchate.org, Ecumenical Patriarchate of Constantinople
EC-patr.org Архивирано на 20 мај 2011 г., List of Ecumenical Patriarchs from the official website of the Ecumenical Patriarchate
OrthodoxWiki
OrthodoxResearchInstitute.org
Hostkingdom.net Архивирано на 1 јули 2007 г., List of most patriarchates
Home.att.net, The Orthodox Tradition
SaintsConstantineandElena.org Архивирано на 19 јануари 2011 г., Orthodox Tradition and the Liturgy
Religionfacts.com Архивирано на 18 ноември 2010 г., Eastern Orthodox Christianity
Orthodoxlinks.info Архивирано на 10 февруари 2009 г., Directory of Orthodox Internet Resources
LasVegasOrthodox.com Архивирано на 13 јули 2011 г., Orthodox Library: History, Doctrine, Practices, Saints
Slocc.com Архивирано на 9 ноември 2010 г., Background information on the Orthodox Church
OrthodoxLife.info Архивирано на 18 декември 2014 г., Portal: catalog of resources

[1] Vailhé, S. (1908). Constantinople. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Retrieved August 2, 2014 from New Advent: http://www.newadvent.org/cathen/04301a.htm

[Kiminas-2] Kiminas, Demetrius (2009). The Ecumenical Patriarchate. Wildside Press LLC. стр. 30–51. ISBN 978-1-4344-5876-6.

[Laurent-3] Vitalien, Laurent (1968). „Les premiers patriarches de Constantinople sous la domination turque (1454-1476)“. Revue des études byzantines (26): 229–263. doi:10.3406/rebyz.1968.1407.

[Sardeon-4] Σαρδεων Γερμανος (1933–38). „Συµβολή εις τους πατριαρχικούς καταλόγους Κωνσταντινουπόλεως από της αλώσεως και εξής“. Ορθοδοξια (8–13).(грчки)

[5] sometimes not counted among the patriarchs

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]