Прејди на содржината

Левит

Од Википедија — слободната енциклопедија

„Левит“ или „Трета книга Мојсеева“ — третата книга на Стариот завет од Библијата.

Содржина

[уреди | уреди извор]

Господ му дава упатства на Мојсеј за обредите при принесувањето на жртвите сепаленици (говеда, овци, кози, птици, пченично брашно, леб и печива), жртвите за спасение, жртвите за направените греводи и жртвите за извршените престапи. Потоа, Мојсеј ги облекува Арон и неговите синови во свечени свештенички одежди и им ги покажува обредите при принесувањето на жртвите. За време на обредот, двајцата синови на Арон ги прекшруваат божјите правила и, за казна, Господ предизвикува оган кој ги гори Ароновите синови.[1] Потоа, Господ им ги пренесува на Мојсеј и на Арон заповедите во врска со повеќе прашања, како: поделбата на чисти (кои луѓето смеат да ги јадат) и нечисти животни (кои не смее да се јадат); родилките кои родиле машко или женско дете; луѓето со лепра, лишаи, рани, изгореници на кожата и при појава на зараза од лепра при што во овие случаи свештеникот е тој што определува како да се постапи со болните и со нивните домови; излив на семе кај мажите и менструални и други крварења кај жените; одржување годишна молитва за очистување на народот од гревовите; местото каде што може да се принесуваат жртви (влезот на скинијата); забраната за јадење месо во кое има крв итн.[2] Исто така, Господ ја искажува забраната за полови односи со блиски роднини, со лица од истиот пол и со животни и повторно ги образложува десетте заповеди, заедно со казните за големите гревови, како што се: прељуба, занимавање со магија, почитување други божества, повикување духови итн. Во продолженија, Господ ги утврдува правилата на однесувањето на Арон и другите свештеници, правилата за принесување жртви, а ги определува и главните празници кои треба да се прославуваат во негова чест. Тогаш, синот на некоја жена прави богохулие, па Господ наредува тој да се казни и народот го каменува до смрт. Најпосле, Господ ги одредува и правилата во врска со имотните односи, наследувањето на имотот, грижата за сиромашните роднини итн. На крајот од книгата, Господ се заканува дека, ако не се почитуваат божјите заповеди, тој сурово ќе го казни еврејскито народ така што ќе ја опустоши земјата, ќе ги уништи градовите и селата и ќе им дозволи на нивните непријатели да ги поробат.[3]

  1. Свето писмо на Стариот и на новиот завет (трето издание). Свиндон: Британско и инострано библиско друштво, Скопје: Македонска книга, 1998, стр. 116-126.
  2. Свето писмо на Стариот и на новиот завет (трето издание). Свиндон: Британско и инострано библиско друштво, Скопје: Македонска книга, 1998, стр. 126-137.
  3. Свето писмо на Стариот и на новиот завет (трето издание). Свиндон: Британско и инострано библиско друштво, Скопје: Македонска книга, 1998, стр. 137-150.