NGC 2538

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2538
{{{опис}}}
Соѕвездие Мало Куче
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 8 ч 11 м 23 с
Деклинација + 3° 37' 59"
Положбен агол 25°
Податоци од набљудување
Вид на тело спирална галаксија
Морфолошки вид SBa
Привиден сјај
(видлив)
12,6
Привиден сјај
(во честот. појас.)
13,5
Површински сјај 13 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 1,5' x 1,2'
Историја
Откривач Едуар Жан Мари Стефан
Откриена 2 февруари 1877
Други ознаки UGC 4266, MCG 1-21-19, CGCG 31-67, IRAS 08087+0347

NGC 2538спирална галаксија во соѕвездието Мало Куче, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2538 се споменува и како UGC 4266, MCG 1-21-19, CGCG 31-67, IRAS 08087+0347.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 2 февруари 1877 година од страна на Едуар Жан Мари Стефан, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 31,5 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2538 е од видот SBa.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,6 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,5 m, додека површинскиот сјај изнесува 13 m/лм2.[2] NGC 2538 има привидни димензии од 1,5' х 1,2'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 8 ч 11 м 23 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 3° 37' 59".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 25°.[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2538 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 22962. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 230; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 199. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 27.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]