Халкион (дијалог)
 |
| Дел од серијата посветена на: |
| Дијалозите на Платон |
|---|
| Прва тетралогија |
| Втора тетралогија |
| Трета тетралогија |
| Четврта тетралогија |
| Петта тетралогија |
| Шеста тетралогија |
| Седма тетралогија |
| Осма тетралогија |
| Деветта тетралогија |
|
| Додатоци (Прилози) |
Халкион (грчки: Ἀλκυών) ― краток дијалог кој во ракописите им се припишува и на Платон и на Лукијан, но делото не е на ниту еден писател.[1] Фаворин, пишувајќи во почетокот на вториот век, му го припишува на извесен Леон,[2] како и Никија Никејски.[3]
Содржина[уреди | уреди извор]
Во дијалогот, Сократ се поврзува со Херефон, античкиот мит за Халкион, жена која боговите ја претвориле во птица за да може да го бара по морињата, нејзиниот сопруг Киикс кој бил изгубен во морето. Скептичен во врска со приказната, Херефон ја доведува во прашање можноста луѓето да бидат претворени во птици. Како одговор, Сократ предупредува дека има многу неверојатни работи непознати или барем не целосно разбрани од луѓето, и се залага за епистемолошка понизност за смртниците во светлината на способностите на боговите или, поопшто, во светлината на она што луѓето не го знаат.
За споредба, Сократ се осврнува на лошата бура која неодамна се случила и веднаш била проследена со ненадејна смиреност. Таквата ненадејна преобразба е одеднаш неверојатна, вистинита и над човечката моќ да биде извршена. Тој, исто така, укажува на огромните разлики во силата и интелигенцијата помеѓу возрасните и децата, при што вторите честопати не се способни да сфатат што можат возрасните да направат. И двете аналогии, земени заедно, ја поддржуваат можноста боговите навистина да имаат способност да ги преобразуваат луѓето во птици, која постапка едноставно не е разбрана од луѓето, наспроти тоа што е невозможна. Сократ завршува со тоа што решил да го пренесе митот на своите деца како што му бил соопштен, а особено со надеж дека тоа ќе ги вдахне неговите сопруги Ксантипе и Мирто да му останат посветени. Како што се наведува во неговиот заклучок, разговорот се води во пристаништето Фалерон, воедно и наративната поставка на Платоновиот Симпозиум.
Вклучување[уреди | уреди извор]
Текстот бил вклучен во платонскиот канон од првиот век, од Трасил Мендески, но бил избришан пред Стефановото страничување и затоа ретко се наоѓа во современите збирки на Платон иако се појавува во Целосните дела на Хакет.[4] Често сè уште е вклучено меѓу лажните дела на Лукијан.[5]
Текстови и преводи[уреди | уреди извор]
- Macleod, MD, Lucian, Vol. VIII (Harvard University Press, 1967).ISBN 978-0-674-99476-8 (грчки и англиски)
- Stief, Jake E., Halcyon (Stief Books, 2018). ASIN B07DMRR5VJ (англиски)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ A. E. Taylor, (2001), Plato: The Man and His Work, page 552. Courier Dover Publications
- ↑ Диоген Лаертиј, iii. 62
- ↑ Атенеј xi. 506 c
- ↑ Plato (1997). „Halcyon“. Во Cooper, John M.; Hutchinson, D. S. (уред.). Complete Works. Преведено од Indwood, Brad. Индијанаполис/Кембриџ: Hackett Publishing Co. стр. 1714–1717. ISBN 9780872203495.
- ↑ John Madison Cooper, D. S. Hutchinson, eds., Plato, Complete works, Indianapolis, Indiana, Hackett Publishing, 1997, ISBN 978-0-87220-349-5, стр. 1714
|