Сундско-сулавески јазици
| Сундско-сулавески | |
|---|---|
| Внатрешни хесперонезиски Западни малајско-полинезиски | |
| Географска распространетост: | јужен Тајланд, јужни Филипини, Брунеј, Малезија, Индонезија и Микронезија |
| Класификација: | австронезиски
|
| Гранки: |
15 гранки (провиз.)
|
 Сундско-сулавеските јазици (црвено). Не е прикажан чаморскиот. Јазиците во Камбоџа, Виетнам и Хајнан се чамски јазици, а оние на крајбрежна Бурма и Тајланд се мокленски. Во неприкажаните подрачја на Малаја се говорат аслиски јазици, а оние на Борнео и Сулавеси се борнејско-филипински. | |
Сундско-сулавеските јазици (наречени и внатрешни хесперонезиски јазици) се претпоставена гранка на австронезиското јазично семејство според австралиските лигвисти Ф. Воук и М. Рос.[1] Во гранката влегува најголемиот дел од јазиците на островот Сулавеси и Големите Сундски Острови, како и неколку географски поооддалечени јазици како чаморскиот и палауанскиот јазик.
Според овој предлог, претходно претпоставениот клад на западни малајско-полинезиски (ЗМП), нарчени и хесперонезиски, е разделен на „внатрешен“ клад (сундско-сулавески) и „надворешен“ клад (борнејско-филипински), додека поимот западни малајско-полинезиски е чисто географска претстава.
Најголема јазична разнообразност се среќава на Сулавеси, веројатната прататковина на јадрените малајско-полинезиски јазици. Меѓутоа, историските јазичари не ги обработуваат како група, а можно е самата сундско-сулавеска група да не претставува генеалошки клад, туку парафилетски јазици што припаѓаат на јадрените МП вон централно-источните малајско-полинезиски јазици (од претпоставка дека ова е исправна група, што не е утврдено).
Не сите јазици на Сулавеси припаѓаат на сундско-сулавеските (внатрешни хесперонезиски) јазици. Дваесетте јазици на северниот полуостров на Сулавеси и околните острови на север се членови на борнејско-филипинскиот клад (надворешни хесперонезиски).
Класификација[уреди | уреди извор]
Постои низа мали групи на јазици од сундско-сулавеската целина чие сродство сè уште не е доразјаснето. Групурајќи ги географски, тие се:
(Среден и јужен Сулавеси)
- целепски
- јужносулавески (вкл. бугискиот)
(Големи Сундски Острови)
- северозападни суматрански (северна средна Суматра и Ментавајски Острови)
- реџаншки (југозападна Суматра)
- лампуншки (југоисточна Суматра)
- јавански (средна Јава)
- малајско-сумбавски (јазици на Суматра, Јава, Борнео и Виетнам, вкл. малајскиот, сундскиот и балискиот)
(Тихоокеански острови)
- палауански (Палау)
- чаморски (Маријански Острови, вкл. Гуам)
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Fay Wouk and Malcolm Ross (ed.), The history and typology of western Austronesian voice systems. Australian National University, 2002
- K. Alexander Adelaar and Nikolaus Himmelmann, The Austronesian languages of Asia and Madagascar. Routledge, 2005.