Разговор:Бугаризација

статијава се однесува на бугаризацијата! не е ова место за пијаници од видот на Красимир УзуновEvLa 21:11, 26 јули 2006 (UTC)

Што е ово: "секојдневно во бугарските медиуми се води синхронизирана кампања со цел сатанизирање на секоја мисла или настан кои би можеле да ги загрозат основите на бугаризмот." Некоj може истото да го каже за антибугарската пропаганда во медиумите во РМ и дури за ова статиjа.--Антон 17:17, 1 август 2006 (UTC)

Мислам дека треба да се поработи на неутралноста на оваа статија. --FlavrSavr 23:55, 5 септември 2006 (UTC)

Првите појави на бугаризација кај Македонците се забележани уште во средината на 19 век.

през 19 век имало ли е македонско писмо, македонска морфология и синтаксис, имало ли е македонска история и култура срещу която да е била насочена т.н. булгаризация?

Може би трябва да се спомене като успех на "булгаризацията", че една трета повтарям ЕДНА ТРЕТА от офицерите на българския генерален щаб през 30-те години са родом от територията, която сега е към FYROM. Има мн. министър - председатели и министри в България, родом от Македония. Тодор Павлов е бил даже регент. Възражението, че имало мн. офицери от Македония, които служили в сръбската армия е наивно. Нека да сравнят сами ВИСШИТЕ офицери от една армия и от българската? какво е съотношението? Нека да се сръвняват факти, без емоции и пропаганда! Колко офицера от македония има действително в кралската армия? А колко писатели и интелектуалци от Македония са станали класици в българската литература, изкуство и култура? Очевидно "булгаризацията" е доста успешна щом самите македонци я провеждат!

Историски сведоштва за бугаризациjата на Македониjа

Прабугарско населување во Македониjа

Кубер е прабугарски владетел, брат на ханот Аспарух (основач на Дунавска Бугариjа) и син на ханот Кубрат. Околу 680 година избегал од Аварите во Панонија и успеал да доjде до Македониjа. Византиската верзиjа на историjата од "Чудата на св. Димитар Солунски" тврди дека од властите во Солун измолил дозвола да се насели во Прилепското (или Битолското) поле. Планирал атаки кон Солун и соработувал со Византиjа, имал врски со бугарите од државата на Аспарух. Во натписот од Мадарскиот коњаник ханот Тервел збори за прабугарите во Македониjа.

Во Ерсека близу Корча и во Врап каj Елбасан наjдени се делови од неговата благаjна, заробена во борбите против аварскиот каган. Два дела од ова богатство се откопани уште на почетокот од нашиот век. Прабугарски наоди од 7-8 век во Македониjа има и во реоните на Прилеп и Охрид.

Надворешни врски

• Македонскиот археолог Иван Микулчиќ за хан Кубер во Македониjа
• Бугарскиот историчар Васил Златарски за населувањето на Кубер во Македониjа
• Наоди од Албанија

ОМО

На вулгарите сакам да им речам да започнат да читаат малку странска литература, а не само од оние во стилот на Б.Димитров. Бугаризацијата е основен проблем со кој се соочува македонската нација во моментот. Поради лошата економска положба македонецот е принуден да бара некакво решение. Јас мислам дека барем 90 проценти од македонците кои поседуваат бугарски пасош се спремни да го фрлат во буниште доколку се решат нивните економски проблеми. Тоа е факт, никој не може да ме убедува дека македонците се бугари.Тоа може да го има само во некои прикаки.

Кои се моите очекувања... Очекувам доколку се подобри животот во Македонија, пасошите да бидат скинети. Доколку не, очекувам дека македонската партија ОМО- Илинден Пирин доколку биде легализирана од страна „ДЕМОКРАТСКАТА„ власт во Бугарија, дека во наредните години покрај коалицијата со турските партии за составување на влада ќе мора да избирате во владата да учествуваат и македонци бидејќи сите ќе се приклучат во ОМО.--Астрион 11:26, 17 август 2007 (UTC)

Македонскиот историчар од МАНУ Иван Катарџиев за бугарското име во Македониjа

Иван Катарџиев: Инаку, јас не спорам дека ние имаме многу заедничко во културното наследство, со оглед на тоа дека, официјално, христијанството е примено во рамките на бугарската држава. Оттаму и бугарското име на македонските Словени, со оглед на тоа што државата е таа што го наметнува името.

Форум: Оттаму на гробот на Цар Самоил стои бугарски цар?

Иван Катарџиев: Не само во случајот со гробот на Самоил, туку и со Карпошовото востание, па се до најново време, нам постојано ни се лепи бугарското име.

[...]

Форум:Дали навистина Делчев се изјаснувал како Бугарин и зошто?

Иван Катарџиев: Ваквите прашања стојат. Сите наши луѓе се именувале како „Бугари“...

[...]

Форум: Неодамна, во едно интервју, висока функционерка на ВМРО-ДПМНЕ, зборувајќи за тезата дека левицата во Македонија секогаш била ориентирана кон Белград, а десницата кон Софија, ми го посочи примерот на Димитар Влахов - левичар од ВМРО (Обединета), кој се декларирал како Бугарин.

Иван Катарџиев: Да, тоа е точно. И не само Димитар Влахов. Павел Шатев, Панко Брашнаров, Ризо Ризов и др. Меѓутоа, овде тезата е погрешно поставена. Не е работата во тоа дали левицата се определуваше за Србија, а десницата за Бугарија. Тука се мешаат поимите. Практично, ни левицата ни десницата не ја доведуваа во прашање својата бугарска провениенција.

Надворешни врски

Мега интервjу со Иван Катарџиев

Првиот бугарски преродбеник Паисиj Хилендарски од Македониjа

Издвоено од "Историjа словенобугарска" на Паисиj Хилендарски од 1762:

Бидете внимателни вие, што читате и слушате, родe бугарски, кои сакате и имате во срцето своjот род и своjата бугарска татковина и имате желба да знаете тоа што се знае за своjот бугарски род и вашите татковци, дедовци, прадедовци и цареви, патриарси и светци како се наjпрво живели и делували. За вас е неопходно и вредно да знаете што е познато за делата на вашите татковци како што знаат сите други племиња и народи своjот род и jазик, имат историjа и секоj писмен од тех знае, раскажува и е горд со своjот род и jазик.

Врска

Браќа Миладиновци - собирачи на бугарски народни умотворби

Податотека:Bulgarian Folk Songs.jpg

"Български народни песни" - Зборникот на Браќа Миладиновци.

Григор Прличев - бугарски преродбеник

Од "Автобиографиjа" на Григор Прличев:

– От каква сте възраст?

– 30 годишен.

– От каква сте народност?

– Българин.

– Не е можно българин да има черни коси и черни очи.

На това не отговорих, но приковах очите си в неговите. Он наведе своите.

– Не ли Ви сами от амвона казахте, че от произношението на една само дума можете да познаете всекого дали е елин или не, а аз нито думата елин не мога да произнеса, както Ви я произнасяте.

Рангавис онеме. Разговорът стана несносен и се оттеглих. След три дена ме повикаха универ[ситетските] власти. Първий въпрос беше:

– От каква сте народност?

– Българин.

Врска

Познати преродбенски песни од Охрид, напишани од Григор Прличев:

I.

До кога, братя мили българи,

До кога гърците ще ни тъпчат,

Чрез своето фенерско духовенство,

Милото наше отчество?

Хайде да ги пропъдиме от нас,

От всички български градове,

Да извикнеме всички со голем глас:

Бегайте, гърци, не ве сакаме!

Защото сте причина станали,

Та преди стотини години

Народната ни патриархия

Съ измама ни я усвоихте!

Где са нашите стари списания?

Где са нашите стари списатели?

Всичко, всичко на прах е станало,

От гръцката фенерска злоба!

Те со своите лъжи, клевети,

Измориха и много българи;

И сегашните ни свети отци,

Пратиха ги во заточение.

II.

Чуйте чеда, македонци,

И вси вие млади момци!

Заръчало отечество

На нашето юначество.

Да е клета тая глава,

Що от сега кье познава

Владичкото църнокапство,

Фанарйотското духовенство!

Ой болгарски, ти мой народ,

Що не гониш лош фанарйот!

От всите страни болгарски

Владиците истерале!

Време дойде да си върнем

Гръцки книги да изгорим,

Как що тие ни правеха,

Наши книги изгореха!

Да се чуе во Европа

Паметната ни работа,

За пакостта фанарйотска,

За славата македонска!

Издвоено од Евтим Спространов, "По възражданьето в град Охрид", Сборник за народни умотворения, наука и книжнина, Книга XIII, София, 1896, Научен отдел, стр. 650.

Фотокопие

Охрид и Охридско гласат за припоjување кон Бугарската Егзархиjа

Издвоено од Евтим Спространов, "По възражданьето в град Охрид", "Сборник за народни умотворения, наука и книжнина", книга XIII, София, 1896.

Првиот бугарски егзархиски митрополит Натанаил влегува во Охрид

Издвоено од Евтим Спространов, "По възражданьето в град Охрид", "Сборник за народни умотворения, наука и книжнина", книга XIII, София, 1896:

Въ Ресенъ дедо Натанаилъ престоялъ нея вечерь и на 16-и рано тръгналъ за Охридъ. Проводили се нарочно трима гонци, за да известятъ въ Охридъ, че той тръгналъ и че скоро ще пристигне. 30,000 души народъ билъ скокналъ да посрещне наследника на Арсения.1 Граждани и селяни били се слели въ едно. И турците съчувствували на това народно тържество, и те били напустняли работите, затворили училищата и излезли да посрещатъ. Който ималъ конь, отишелъ 3—4 часа надалече, а най-големото множество било единъ часъ далече отъ града. Духовенството отъ града и отъ всичките села било разположено по пътя къде Сушица. Всички облечени въ най-хубавите одежди и между техъ черковните знамена и кръстове. До техъ учениците и ученичките, облечени само въ бело и препасани презъ рамената кръстомъ съ червени и зелени ленти. Те, разположени на два реда, държали въ ръцете си китки цветя. Навалицата немала край. Следъ обедъ къде деветь часа по турски се показалъ дедо Натанаилъ възседналъ на белъ конь и обиколенъ съ стотини хора коняци. Билъ приветствуванъ тамъ отъ една ученичка съ добре дошелъ, която му поднесла и хубавъ букетъ, а учениците му изпели горепоменатата вече песень.2 После тръгнълъ съ духовенството и колкото приближавалъ къмъ града, толкова ставало невъзможно да се мине. По пътя се сипели цветя върху главата на Н. В. Преосвещенство и той само на цветя стъпвалъ. Въ града изъ прозорците на къщята същото ставало. Най-сетне съ големи мъки пристигнали въ великолепно украсената черква св. Никола (Герекомия) и тамъ отслужилъ молебенъ и се изпела вечерната. Следъ това дедо Натанаилъ и народътъ излезли на мегдана Сараище, и тамъ Пърличевъ държалъ прочувствена речь, описалъ теглата на народа подъ игото на фанариотите и поздравилъ народа съ освобождението отъ това духовно робство. Всички плакали отъ радость и умиление въ тоя день на дните. Следъ това и Натанаилъ отговорилъ, и народътъ, следъ като му целувалъ рака, си отишелъ.3

Така се извършило това тържество. Първата грижа следъ дохожданьето на дяда Натанаила била да се представи на местните власти и да представи царския си ферманъ. Изведнажъ, още неотпочнналъ, повикалъ общинарите, свещениците и първенците, прочелъ имъ екзархийското си назначение, представилъ имъ високия царски ферманъ и приелъ управлението на епархията. Следъ това, придруженъ отъ всички, отишелъ въ конака да се представи на каймакамина. Последниятъ го приелъ съ подобающата честь, благоговейно взелъ ферманътъ на султана, целуналъ го, турилъ го на главата си и го предалъ да снеметъ преписъ. Следъ тая формалность Натанаилъ взелъ назадъ фермана си, и пакъ всички задружно се върнали въ митрополията.

Първите неколко дена дедо Натанаилъ приемалъ свещеници и депутации отъ целата епархия, които идели да му се представятъ. Разпитвалъ ги за положението на страната, за нуждите на христианите, за всичко. Първата грижа му е била, да се отнеме съборната черква св. Климентъ отъ ръцете на Мелетия. Какви мерки и какви средства употребилъ за това дедо Натанаилъ видехме по-горе.

——————————

1. Вж. в. „Векъ”, 1874 год.; бр. 17.

2. Напишана од Григор Прличев:

Бога Вишнаго да славимъ,

И честитаго Царя.

И со радость да посрещнемъ

Добраго ни пастиря.

Како прежде Богомъ пратенъ

Моисей за Израилъ

Така сега царемъ пратенъ

Пастиръ нашъ Натанаилъ.

Окаянному народу

Врата рая отворилъ

Горки солзи стогодишни

Во веселйе претворилъ.

Сега коски миросани

Патрика Арсения

Веселятся болгарскаго

Ради воскресения.

Добръ ни си дошолъ, отче,

Слава намъ и лепота!

Посетилъ си народъ скърбенъ,

Що лежале во темнота.

Ни си радвалъ твоя радость

Да би Вишний умножилъ!

И отъ наши дни и лета

На твоите приложилъ.

Наши дрехи великденски

Предъ тебе би послали,

Но намъ пастири лъжовни

Дрехи неоставили.

Предъ стъпки твои, владико,

Цветя да би послали,

но подъ зверско имъ движенйе

Цветя намъ увехнали...

3. Посрещаньето на дяда Натанаиля било цела демонстрация. То бе разтревожило целата екзархия начело съ първия екзархъ Антима. Последниятъ почналъ да мъмри А. Спространовъ, проводенъ въ Цариградъ вчасъ следъ пристиганьето на Натанаила по въпроса за „св. Климентъ” и училищата. А. С. отговорилъ: „Ваше блаженство! никой не е виноватъ тука. Възможно ли беше следъ толкова жертви и усилия народътъ да бъде мъртавъ и равнодушенъ къмъ сполуката си? Цели сто години той не е виделъ свой архипастиръ, ето защо не можеше да се спре отъ да не се радва и весели!....”

Врска

Раjко Жинзифов - бугарски преродбеник

Издвоено од зборникот на Рајко Жинзифов "Новоб'лгарска сбирка":

Кървава кошуля

I

В българска ми клета земля

има малко градче,

то е легнало в поляна,

име нему Прилеп.

Прилеп - то е име славно,

тамо е живеял

некога си крал ни Марко,

в него е царувал.

Е царувал, е воювал

с власи, каравласи,

българска e бранил земля,

роду си помагал.

Дор е бил жив крал ни Марко,

земля била мирна,

не глобеха нея турци,

не газеха нея.

Не рачил е мърсний турчин

къщи ни да газит,

он не можеше да любит

български девойки,

не е могъл да ги турчит,

в свой х а р е м да държит,

да не могат да излезат

изпод тежок затвор,

да не видат свет ми божий,

ни па сълнце ясно...

И одавна то е било

у нас, в България,

в одавнешно, старо време,

старо, али славно...

Врска

Марко Цепенков - собирач на бугарски народни умотворби

Од "Автобиографиjа" на Марко Цепенков:

Смили се ти, о, Господи,

Виделото поврати ми

На моите две мили очи,

Дай ми здравйе, изцели ме,

За да гледам како напре,

Да допишам приказните,  :

Приказните и песните,

И многуто друзи сбиркьи,

Що сум сбирал од годинье,

Како що берат пчелите

Мед и восок по горите,

И го носат в кошарите.

Сите да [г]и напечатам,

Вечен спомен да остаам

На мой мил народ бугарскьи,

Да [г]и пей и ми вели:

— Бог да прости деда Марка,

Що [г]и пишал тие неща,

Од нашите предедои

И за сега да се знаи.

Врска

Првата програма на Македонската револуционерна организациjа од 1893 - бугарска

Од спомените на д-р Христо Татарчев:

Долго расправавме за целта на таа организација, и најпосле се задржавме врз автономија на Македонија со предимство на бугарскиот елемент. Не можевме да го прифатиме ставот за „директно присоединување на Македонија кон Бугарија“, затоа што увидувавме дека тоа ќе сретне големи тешкотии, поради спротивставувањето на големите сили и аспирациите на соседните мали држави и на Турција. Ни поминуваше низ мислата дека една автономна Македонија потем би можела полесно да се обедини со Бугарија, а во краен случај, ако не се постигне тоа, дека ќе може да послужи како обединувачка алка на една федерација на балканските народи. Одринско, колку што се сеќавам, отпрвин не влегуваше во нашата програма, и мислам дека после беше дојдено до замислата и таа област да се вклучи кон автономна Македонија. Откако се согласивме за целта на нашата организација - на истата средба се зафативме да изработиме статут на Организацијата. Прирака ми беше еден том од „Записите“ на Захариј Стојанов, и од нив го зедовме за урнек статутот на „Бугарскиот револуционерен комитет“. Го задолживме Поп Арсов, врз основа на тој статут, да изработи нацрт за нашиот статут. На истата седница долго се разгледуваше прашањето какво име да носи Револуционерната организација и Комитетот Ова прашање ни одзеде прилично време, и најпосле, колку што се сеќавам, усвоивме да се наречат: „Македонска револуционерна организација“, а Комитетот - „Централен македонски револуционерен комитет“, а скратено „Ц.М.Р.К.“. На други средби статутот беше дефинитивно примен, се така од истиот тој состав на шестмината. Тогаш веќе, во согласност со усвоениот статут, беше конституиран првиот Централен комитет, при што мене ме избраа за претседател, а Дамјана Груев за секретар и благајник. Потем веќе започна практичното организирање на револуцијата, што тргна многу позабрзано.

Врска

--Boban Krumeski 15:46, 24 септември 2006 (UTC)

Димитар Поп-Георгиев Беровски како бугарски пратеник

Димитар Поп-Георгиев Беровски како бугарски пратеник од Македониjа: писмо до Собранието на Кнежеството Бугариjа за припоjување на Македониjа кон кнежеството:

13. II. 1879 г.

Долуподписаните урожденци македонци с настоящето си упълномощаваме от наша страна достопочитаимити господа: Димитрий Протич от Велес, Никола Диамандиев от Охрид, Косте х. Трайчев от Кратово, Наум Симов от Битол, Димитрий х. Андонов от Щип, Атанас Радев от Кочяни, Димитрий П. Георгиев от Струмичко и Стоян Костов от Скопие - за да телеграфират до Народното събрание в Търново и да изразят горещото желание на всичкити жители българи от Македония, което състои в единството на народа ни, както много пъти сме изразили пред Европейскити сили, а за разделението от братията ни ни смя протестирали не еднажди и не ще престанем от да ся протестираме и да ся стремим за обединението ни, докле тече в жилити ни българска кръв. Заради това ся упълномощяват горереченити господа да обърнат вниманието на г-да представители от свободната България върху това нечто и заемат в сериозно внимание това наше неотемлемо желание да употребят всичкити сили да не останем под несносното вече за нас иго.

В уверение на вишеписаното даваме настоящото пълномощно с саморучнити ни подписи

Иван Иванов

Г. Я. Менкяджиев

х. Трайчо Стайков

Димитрий В. Славкович

Григория Архимандритов

Араламбо С. П.

Наумче Андонович

Димитрия Дочков

Никола Папаилов

Димитри Робчов

Иконом поп Михаил

Трайчо Поп С. Чамчаров

К. Шулев

Стефан Велков

Наум

Симос Димитриас

Петре Ана...

Петр Иванов

Климент Еф. Настев

Фартомар

Иован Стоианов

Спиро Шантамов

Анастас Михаилу

Протойерей Антим

Издвоено од бугарски патриарх Кирил, "Съпротивата срещу Берлинския договор - Кресненското въстание", София, 1955, стр. 182-183.

--Boban Krumeski 04:56, 12 октомври 2006 (UTC)

Проф. д-р Зоран Тодоровски за бугарската припадност на македонските револуционери

Кога зборуваме за појавата на десницата и на левицата во Македонија мора да почнеме со појавата на Македонската револуционистичка организација (МРО). И во нашата и во бугарската историја со појавата на оваа организација почнува да се употребуваат термините врховистичка и промакедонска струја. Ако се задлабочиме во истражувањето се доаѓа до податокот дека уште во тој период имало судири околу тоа кои се левичари, а кои десничари. Врховисти се сметаат дејците кои биле блиски до македонскиот врховистички комитет, но каде што Бугарите сакале да го наметнат бугарското влијание. Тие биле сметани за десничари. Наспроти нив се појавила струјата на т.н. промакедонисти, кои всушност ја претставувале левицата. На левицата и припаѓале Гоце Делчев, Ѓорче Петров, Христо Татарчев, но ако се изанализира припадноста на овие ќе се забележи, на пример, дека тие биле членови на задграничниот комитет на МРО. По националниот карактер сите се декларирале како Бугари.

Врска

--Boban Krumeski 16:37, 15 октомври 2006 (U

Митрополитот Теодосиј Гологанов за бугаризацијата

Еве што за бугаризацијата што се врши преку Егзархијата напишал митрополитот Теодосиј (преземен пасус од КОЙ ФАЛШИФИЦИРА ИСТОРИЯТА? од Георги Радуле):

Ето оценката на Екзархията дадена от неин служител от Македония - големият наш родолюбец Теодоси Скопски, един от най-просветените македонци на 19 в. В писмо до г. Дионисий (от 22.06.1891 г.) той пише: “Христос проповядваше любов между хората и за нея отиде на кръста, а ние хората, в името на същата Христова любов, и с Неговия най-свет символ - Кръстът, шириме между хората най-голяма омраза и ги потискаме духовно и национално, убеждаваме ги, че им правиме добро. Така и нашата света Екзархия начело с Блажения екзарх Йосиф, прави всичко възможно да го убеди добрият македонски народ, че му мисли доброто, че се грижи за неговото настояще и бъдеще и че иска да го извади от тъмата на националната неосъзнатост и от него да създаде съзнателни българи. А не трябва да те убеждавам, премили брате во Христа, че светата наша Екзархия със своята църковна и просветна дейност, извършва всъщност най-мизерната задача тук в Македония, взема името на един народ и го заменя с друго, взема му майчиния език и го заменя с чужд. Изземва му всички национални белези и ги заменя с чужди, само за да осигури на своето правителство и на своите чорбаджии да си проширят търговията на чужда територия. Как ще го наречеш това, драги брате, ако не робство по-страшно от турското? Турците взимат имота и живота на раята, но не посягат на нейния дух. Те унищожават тялото, но почитат душата. А нашата света Екзархия убива това другото, постоянното. Това ли е братско християнско отношение”. --Филип ^{што бе?} 19:36, 4 октомври 2007 (СЕВ)

БРИШЕТЕ ЈА СТРАНАТА! --MacedonianBoy 09:51, 2 јуни 2008 (UTC)

Факт

I'm just gonna put some fact tags - nothing else. I see some great nonsense here that surely cannot pass even here. They need some inline citations at the least. I also notice that in communication with some Greeks you allow English, so it's not that much of problem, or is it? --Laveol 00:26, 12 јуни 2008 (UTC)

No, it's stronly encouraged, as a matter of fact. The English, I mean, not the tags. :) --iNkubusse ^A? 02:51, 12 јуни 2008 (UTC)

Thanks. Are you coming back to en.wiki btw? I noticed some activity there --Laveol 08:42, 12 јуни 2008 (UTC)

I've always been there mate ;) But I've never been as active as you, though. I'm currently trying to get this project in order, so I don't have much time for other projects. Anyway, if you need anything here (sysop activities), I'm always willing and ready. ;) --iNkubusse ^A? 11:10, 12 јуни 2008 (UTC)

Се барат извори од минатото лето

Момко македонски и ти Рашко, зошто ја враќате статиjава во вид дека само работи за бугарската кауза?--Dimotika (разговор) 22:10, 1 април 2009 (UTC)

Некој нема ли да ја оправи ова статија? Брише и пише кој што сака и како сака… Ова енциклопедија верно е слободна, ама барем нека да е енциклопедија. Зошто само спорите за политики и пропаганди?--Dimotika (разговор) 22:59, 3 април 2009 (UTC)

brest-bot проверка на правопис

• Промена на зборови од типот оддржу... во одржу..., само со едно д, синтаксна грешка.

Ако имате забележано други синтаксни грешки кои многукратно се повторуваат низ страниците, можете да побарате истите со помош на ботот да се исправат.--Brest-bot (разговор) 14:28, 25 јули 2009 (UTC), управуван од Brest.

Релевантни извори

Колеги, во статијава има 2 извори од еден инженер и 1 извор од еден спиритуалист. Заедничко за двајцата е тоа што имаат исто хоби со „очигледно смешни податоци“. Ќе добиеме ли конечно порелевантни историски извори на македонската википедија или ќе продолжиме да си играме Алан Форд историја? :-) Relativefrequency (разговор) 23:16, 1 август 2009 (UTC)