Искар (град)
Искар Искър | |
---|---|
град | |
Местоположба на Искар во Бугарија | |
Координати: 43°27′31″N 24°15′30″E / 43.458488° СГШ; 24.258317° ИГД | |
Земја | Бугарија |
Област | Плевен |
Општина | Искар |
Управа | |
• Градоначалник | Иван Јолов (Републиканци за Бугарија) |
Површина | |
• Вкупна | 75,324 км2 (29,083 ми2) |
Надм. вис. | 250 м |
Население (2022) | |
• Вкупно | 3,291 |
• Густина | 44/км2 (110/ми2) |
Часовен појас | EET (UTC+2) |
• Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
поштенски код | 5868 |
Повик. бр. | +359 06516 |
Мреж. место | iskarbg.bg |
Искар (бугарски: Искър) — град во Северна Бугарија, административен центар на општината Искар во Плевенската Област. Има население од околу 3.291 жители (2022).[1]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Градот се наоѓа по долината во долниот тек на реката Искар во Дунавската Рамнина. Оддалечен е само на 32 километри западно од регионалниот центар Плевен и на 155 километри североисточно од главниот град Софија.
Историја[уреди | уреди извор]
Смета се дека населбата била основана во почетокот на 17 век како селце со околу 20 куќи во близина на реката Искар. Била позната како Махалата, Горум Махала и Писаревска Махала. Во 1829 година било отворено ќелијно училиште, а во 1837 година била изградена црквата „Свети Димитар“ со верско училиште. Бугарскиот национален револуционер Васил Левски основал таен револуционерен комитет во селото во 1872 година. По ослободувањето на Бугарија, во 1897 година било изградено ново училиште со дополнителен кат додаден во 1924 година. Модерната училишна зграда била свечено отворена во 1999 година.
Селото Махалата било преименувано во Пелово со Указ бр.291 од 30 јули 1957 година во чест на починатиот партизан Пело Пеловски — министер и секретар на ЦК на БКП. Во 1978 година Пелово добило статуст на град. По падот на комунистичкиот режим во Бугарија во 1998 година со Указ бр.110 бил преименуван во Искар.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.