Гадамес
| Гадамес ʕadémis (Берберски) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Град | |||||
Во насока на стрелките на часовникот од врвот: џамија Гадамес, Стариот град, поглед на улицата на Стариот град | |||||
| Држава |  Либија | ||||
| Регион | Триполитанија | ||||
| Окрузи | Налут | ||||
| Надм. вис.[1] | 589 м | ||||
| Население [2] | |||||
| • проц. од (2011) | 10,000 | ||||
| Часовен појас | ЕЕТ (UTC+2) | ||||
| Рег. таб. | 17 | ||||
| Службен назив: Стариот град Гадамес | |||||
| Тип: | културно | ||||
| Критериуми: | v | ||||
| Прогласено: | 1986 | ||||
| Број | [3] | ||||
| Region: | Арапски држави | ||||
.jpg)
Гадамес или Гадамис (Берберски:ʕadémis;[4] арап. غدامس, либиски народен јазик: ɣdāməs, латински: Cidamus, Cydamus, италијански: Gadames) — берберски град оаза во округот Налут во регионот Триполитанија во северозападна Либија.
Домородниот јазик на Гадамес е Гадамес, берберски јазик.
Гадамес, познат како „бисер на пустината“, се наоѓа во оаза. Тој е еден од најстарите предсахарски градови и извонреден пример за традиционална населба. Неговата домашна архитектура се карактеризира со вертикална поделба на функциите: приземјето што се користи за складирање на залихи; потоа уште еден кат за семејството, надвиснати покриени улички кои создаваат речиси подземна мрежа од премини; а на врвот отворени тераси резервирани за жените.[5]
Географија[уреди | уреди извор]
Гадамес лежи приближно 462 километри југозападно од Триполи, во близина на границите со Алжир и Тунис. Гадамес се граничи со провинцијата Илизи, Алжир и гувернерот Татауин, Тунис.
Оазата има население од околу 10.000 жители, главно Бербери. Стариот дел на градот, кој е опкружен со градски ѕид, е прогласен за светско наследство на УНЕСКО. Секој од седумте кланови што живееле во овој дел на градот имал свој округ, од кој секој имал јавно место каде што можеле да се одржуваат фестивали.
Клима[уреди | уреди извор]
Гадамес има топла пустинска клима (Кепен климатска класификација BWh) со топли лета бидејќи просечната висока температура е околу 41 °C (105,8 °F) во јули, најтоплиот месец во годината, како и студени зими (со големи дневни варијации). Градот добива малку врнежи во текот на годината бидејќи просечните годишни врнежи се само 73,1 мм.
| Климатски податоци за Гадамес | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Месец | Јан | Фев | Мар | Апр | Мај | Јун | Јул | Авг | Сеп | Окт | Ное | Дек | Годишно |
| Највисока забележана °C (°F) | 32.0 (89.6) |
35.0 (95) |
41.3 (106.3) |
48.0 (118.4) |
52.0 (125.6) |
55.2 (131.4) |
53.4 (128.1) |
52.4 (126.3) |
50.0 (122) |
48.0 (118.4) |
39.0 (102.2) |
30.4 (86.7) |
55.2 (131.4) |
| Прос. висока °C (°F) | 17.6 (63.7) |
20.7 (69.3) |
24.4 (75.9) |
29.7 (85.5) |
34.6 (94.3) |
39.8 (103.6) |
40.3 (104.5) |
39.8 (103.6) |
36.4 (97.5) |
30.0 (86) |
23.8 (74.8) |
18.2 (64.8) |
29.6 (85.3) |
| Сред. дневна °C (°F) | 8.4 (47.1) |
9.2 (48.6) |
12.2 (54) |
16.8 (62.2) |
23.6 (74.5) |
27.9 (82.2) |
28.7 (83.7) |
29.0 (84.2) |
25.6 (78.1) |
19.2 (66.6) |
14.0 (57.2) |
9.9 (49.8) |
18.71 (65.68) |
| Прос. ниска °C (°F) | 3.6 (38.5) |
5.7 (42.3) |
9.0 (48.2) |
13.8 (56.8) |
17.8 (64) |
22.3 (72.1) |
22.4 (72.3) |
22.5 (72.5) |
20.1 (68.2) |
15.0 (59) |
9.0 (48.2) |
4.4 (39.9) |
13.8 (56.8) |
| Најниска забележана °C (°F) | −6.9 (19.6) |
−8.0 (17.6) |
−2.6 (27.3) |
0.0 (32) |
6.0 (42.8) |
7.8 (46) |
10.8 (51.4) |
13.0 (55.4) |
10.0 (50) |
1.4 (34.5) |
−4.0 (24.8) |
−6.0 (21.2) |
−8.0 (17.6) |
| Прос. врнежи мм (ин) | 5.0 (0.197) |
4.6 (0.181) |
6.8 (0.268) |
3.6 (0.142) |
2.3 (0.091) |
0.1 (0.004) |
0.0 (0) |
0.3 (0.012) |
0.8 (0.031) |
4.0 (0.157) |
2.1 (0.083) |
3.4 (0.134) |
33 (1.3) |
| Прос. бр. врнежливи денови (≥ 0.1 mm) | 1.1 | 1.2 | 1.5 | 0.9 | 0.4 | 0.2 | 0.1 | 0.1 | 0.2 | 1.0 | 0.8 | 1.2 | 8.7 |
| Прос. релативна влажност (%) | 52 | 41 | 36 | 28 | 26 | 22 | 22 | 23 | 29 | 35 | 47 | 53 | 34 |
| Сред. бр. сончеви часови месечно | 248.0 | 240.1 | 257.3 | 273.0 | 313.1 | 309.0 | 372.0 | 353.4 | 273.0 | 263.5 | 246.0 | 232.5 | 3.380,9 |
| Сред. бр. сончеви часови дневно | 8.0 | 8.5 | 8.3 | 9.1 | 10.1 | 10.3 | 12.0 | 11.4 | 9.1 | 8.5 | 8.2 | 7.5 | 9.3 |
| Извор бр. 1: WMO[6] | |||||||||||||
| Извор бр. 2: Deutscher Wetterdienst (extremes and humidity),[7] Arab Meteorology Book (sun only)[8] | |||||||||||||
Историја[уреди | уреди извор]
Антички епохи[уреди | уреди извор]
Врз основа на археолошки докази се сугерира дека оваа област била населена уште од IV милениум п.н.е. и е една од најстарите предсахарски населби. Неговата местоположба во близина на извор на вода среде пустина би го направило важно место за секој што сака да се насели во областа.
Првите пишани записи за Гадамес датираат од римскиот период кога населбата била позната како Кидамус, од каде што денешниот Гадамес го добива своето име. Во 1 век п.н.е., римскиот проконзул Луциј Корнелиј Балбус го нападнал Кидамус за време на владеењето на императорот Август. За време на владеењето на Септимиј Северус бил формиран постојан римски гарнизон, а императорот можеби ја посетил населбата околу 202 година од нашата ера.[9] Сепак, Римјаните се повлекле од областа неколку децении подоцна за време на кризата во третиот век.
Во текот на 6 век, епископ живеел во оазата, откако населението било преобратено во христијанство од страна на византиските мисионери. Таа станала упориште на донатистичката ерес до нејзиното освојување од муслиманските Арапи.
Во текот на доцниот VII век, Гадамес бил управуван од муслиманските Арапи. Населението брзо преминало во ислам и Гадамес одиграл важна улога како база за транссахарската трговија до 19 век.
Етимологија[уреди | уреди извор]
Етимологијата на името Гадамес е многу тесно поврзана со неговата историја. Се верува дека името Гадамес првично е поврзано со името на древното берберско племе Тидаменси, племе од Фезан. Исто така, се верува дека името Тидаменси било корумпирано од Римјаните за да го формираат името Кидамус, што пак го отстапило името Гадамес.
1900-ти – денес[уреди | уреди извор]
Во октомври 1911 година, кратко време по избувнувањето на Итало-турската војна, Гадамес бил окупиран од италијански војници кои марширале од Триполи. Сепак, италијанското држење на градот било прекинато неколку пати до јуни 1915 година, кога Либиски генерал предизвикал италијанскиот гарнизон да се повлече од Гадамес во упориштето Триполи. Ефикасната контрола над градот била вратена во декември 1918 година, но бунтот низ Фезан го држел Гадамес во вонредна состојба до 1923 година.
Во 1943 година, слободните француски сили го окупирале Гадамес и неговата околина во јужниот дел на поранешната италијанска колонија Либија, формирајќи ја воената територија Фезан-Гадамес до либиската независност во 1951 година. Во тоа време, Гадамес бил прогласен за главен град на територијата.
Во 1970-тите, владата изградила нови куќи надвор од стариот дел на градот. Сепак, многу жители се враќаат во стариот дел на градот во текот на летото, бидејќи неговата архитектура обезбедува подобра заштита од топлината.
Во исто време, режисерот Мустафа Акад го избрал Гадамес како локација за снимање на внатрешните сцени на градот Медина во „Порака“, исламски епски драмски филм.
За време на либиската граѓанска војна, силите на Националниот преоден совет влегле во градот на 30 август 2011 година, кој бил под опсада од силите на НПС од почетокот на конфликтот. До 2011 година, градот бил под контрола на независните трупи Туарег.[10] Откако бил заробен од либиската национална армија, целата заедница Туарези била принудена да побегне во чин на етничко чистење.[11][12]
Стариот град Гадамес[уреди | уреди извор]
Стариот град, впишан во 1986 година како светско наследство на УНЕСКО, бил денаселен од неговите жители во текот на 1990-тите, оставајќи ги старите згради во ризик од колапс поради недостаток на одржување.[13] Тој е наведен на списокот на светско наследство во опасност од 2016 година, меѓу четирите други локации во Либија, поради штетата предизвикана од либиската граѓанска војна што ја погоди земјата и заканата од дополнителна штета што ја предизвикува.[14]
Галерија[уреди | уреди извор]
-
Внатрешен поглед на мало живеалиште -
Поглед на покривот на стариот град -
Стариот град изворски базен со вода -
Влезот на стариот градски ѕид -
Овошни дрвја во Стариот град
Исто така види[уреди | уреди извор]
- Музеј на Гадамес
- Аеродром Гадамес
- Список на градови во Либија
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Wolfram-Alpha: Making the world's knowledge computable“. www.wolframalpha.com.
- ↑ Der Spiegel Архивирано на 6 октомври 2014 г., 2011 Aug 23
- ↑ UNESCO World Heritage Centre. „Old Town of Ghadamès - UNESCO World Heritage Centre“. Whc.unesco.org. Посетено на 2018-05-26.
- ↑ Kossmann, Maarten (2013). Grammatical Sketch of Ghadames Berber (Libya). Cologne: Rüdiger Köppe Verlag. стр. 1. ISBN 978-3-89645-940-4.
- ↑ Centre, UNESCO World Heritage. „Old Town of Ghadamès - UNESCO World Heritage Centre“. whc.unesco.org (англиски). Посетено на 2016-07-20.
- ↑ „Climatological Information“. World Meteorological Organization. Посетено на December 19, 2012.
- ↑ „Klimatafel von Ghadames / Libyen“ (PDF). Baseline climate means (1961-1990) from stations all over the world (германски). Deutscher Wetterdienst. Посетено на 27 March 2016.
- ↑ „Appendix I: Meteorological Data“ (PDF). Springer. Архивирано од изворникот (PDF) на 4 March 2016. Посетено на 27 March 2016.
- ↑ Birley, Anthony R. Septimius Severus: The African Emperor.
- ↑ Libya: what about the south?
- ↑ „Libyan Tuaregs Flee to Algeria Amid Reports of Ethnic Cleansing“. Архивирано од изворникот на 2017-10-18. Посетено на 2017-10-17.
- ↑ Marozzi, Justin (18 September 2011). „Libyan Tuareg face reprisals“.
- ↑ The World Heritage Newsletter, No.9, December 1995.
- ↑ Centre, UNESCO World Heritage. „Libya's five World Heritage sites put on List of World Heritage in Danger“. whc.unesco.org.
Понатамошно читање[уреди | уреди извор]
- Edmond Bernet (1912). „Ghadames“. En Tripolitaine: Voyage a Ghadames (француски). Paris: Fontemoing.
- Lafi (Nora) "Ghadamès cité-oasis entre empire ottoman et colonisation"" in Federico Cresti (ed.), La Libia tra Mediterraneo e mondo islamico, Giuffrè, pp. 55–70, 2006
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Falling Rain Genomics, Inc.: „Гадамис, Либија“
- Azzouz, Intisar (1980) „Ghadames, Libya“ In Safran, Linda (ed) (1980) Places of Public Gathering in Islam: зборници од петтиот семинар во серијата Архитектонски трансформации во исламскиот свет, одржан во Аман, Јордан, 4 мај -7 Награда Ага Кан за архитектура, Филаделфија,OCLC 7208199 ; фотографии на Гадамес.