Владимир Вујасиновиќ
Владимир Вујасиновиќ (14 август 1973) е српски професионален тренер во ватерполо и поранешен играч. Во моментов работи како главен тренер на ВК Нови Белград.
За време на својата играчка кариера, тој освоил два олимписки бронзени медали ( тимот на СР Југославија на Олимпијадата 2000 година и репрезентацијата на Србија на Олимпијадата 2008 година ), еден олимписки сребрен медал ( селекцијата на Србија и Црна Гора на Олимпијадата 2004 година ) и многу други титули. Неколку пати е прогласуван за најдобар ватерполист во светот. Во 2003 година бил прогласен за најдобар спортист на Србија и Црна Гора, а во 2005 година Олимпискиот комитет на Србија и Црна Гора го прогласи за најдобар спортист.[1] Вујасиновиќ за својата земја одигра 341 натпревар и постигна 391 гол. Во 2011 година, неговиот тогашен клуб ВК Партизан го освои Државното првенство и националниот куп на Србија, ЛЕН Евролигата (неговата четврта севкупна), ЛЕН Суперкупот (неговиот трет генерален пласман), Евроинтер лигата и Купот на Том Ход.
Како млад
[уреди | уреди извор]Вујасиновиќ е роден на 14 август 1973 година во Риека, СФР Југославија (денешна Хрватска ), од родители етнички Срби кои потекнуваат од селото Ивошевци во близина на Книн. Израснал во Истра.
Кариера
[уреди | уреди извор]Како играч
[уреди | уреди извор]Вујасиновиќ дебитирал за државната репрезентација во Котор постигнувајќи го својот прв гол против Франција во победата од 18–3. Имал 17 години, три месеци и 22 дена. Од 1995 година е постојан репрезентативец, а капитен од 2003 година. Во овој период, Владимир го пропуштил Европското првенство во 1999 година само по допинг скандал по полуфиналето на Купот на Италија. Во бројни анкети, тој бил избран за најдобар светски ватерполист со образложение дека може да игра подеднакво добро на сите позиции за тимот. Предвесник на сеопфатен играч, тој бил член на сите можни идеални поставки. Од репрезентацијата се повлекол во 2008 година. Вујасиновиќ важи за еден од најдобрите играчи во историјата на светското ватерполо. Играл за хрватски Приморје, српска Црвена ѕвезда, шпанска Барселона, италијански Рома Палануото, српски ВК Партизан, италијански Про Реко, бразилски Флуминенсе. Во летото 2007 година тој играл со малтешкиот тим Нептунес ВПСЦ и им помогна да ја задржат малтешката прва лига. Тој бил прогласен за најкорисен играч на Европското првенство 2001 година во Будимпешта, Унгарија. Вујасиновиќ неколку пати ја освоил Лигата на европските шампиони со италијанскиот Про Реко (2007 и 2008 година) и со српскиот ВК Партизан. Тој повторно му се приклучи на белградски Партизан во сезоната 2008/9. Тој ја освои титулата во летната лига во ватерполо на Малта со Нептунс Емирати (Сент Јулијанс, Малта) во август 2010 година.
Како тренер
[уреди | уреди извор]Владимир Вујасиновиќ бил именуван за помошник селектор на српската репрезентација во 2012 година. Со репрезентацијата освои Олимписки игри 2016, СП 2015, две Европски првенства: 2014, 2016 и четири Светски Лига: 2013, 2014, 2015, 2016 година. Српската репрезентација за 1 година и помалку од 2 месеци ги освои четирите најголеми титули во Ватерполо по ред, подвиг што никој пред него не го направил.
Клуб
[уреди | уреди извор]Како играч
[уреди | уреди извор]Нептуни ВПСЦ
[уреди | уреди извор]Напорите за зајакнување на тимот и обид за задржување на првенството во 2007 година биле направени веднаш по завршувањето на сезоната 2006 година. Српскиот идол Владо Вујасиновиќ бил земен од врвниот италијански Про Реко.
Партизан Рајфајзен
[уреди | уреди извор]Сезона 2011-12
На 22 октомври 2011 г. Вујасиновиќ постигнал два гола во првото коло од Групата на Евролигата, во поразот со 8–9 од Сегед Бетон ВЕ. На 9 ноември Вујасиновиќ постигнал гол во второто коло од Групата на Евролигата во нерешениот резултат 10–10 против ТЕВА-Васас-УНИКА. На 26 ноември Вујасиновиќ постигнал гол во победата од 9–6 во третото коло во Евролигата над ЖФ Егер во Белград . На 30 декември Вујасиновиќ го освоил со Партизан деветтиот „ Куп на Том Ход “ во Перт, победувајќи го во финалето австралискиот тим Фремантл Маринерс со 11–9. Тој го предводел својот подмладен тим до победата без претставници на машката ватерполо репрезентација на Србија како капитен. На 15 февруари 2012 г. Вујасиновиќ го постигнал својот прв гол во сезоната на државното првенство на Србија, во второто коло од „А лигата“, во победата со 8–6 против Црвена Звезда ВЕТ. На 17 февруари Вујасиновиќ постигна гол во третото коло од „А лигата“, во лесната победа од 14–2 против ЖАК. На 26 февруари Вујасиновиќ ги постигнал своите последни два гола во последното коло од Групата на Евролигата, во кое неговиот тим загубил со 9–8 од Сегед Бетон ВЕ и испаднал од натпреварувањето. На 1 март тој постигнал два гола против ВК Војводина во победата со 10–9 во четвртото коло на „А лигата“.
Вујасиновиќ дополнително имал клупски ангажмани во летната лига во Малта и Бразил со Нептунес ВПСЦ и Флуминенсе, соодветно.
Како тренер
[уреди | уреди извор]Вујасиновиќ го водел ВК Партизан од 2013 година. Победил два натпревари од српската лига и двапати бил во полуфиналето во Лигата на шампионите ЛЕН. Го водеше најмладиот тим во ЛЕН Лигата на шампионите.
Во 2016 година, Вујасиновиќ потпишал тригодишен договор со италијанскиот Про Реко, но таму останал две сезони, до јуни 2018 година [2][3]
На 1 јули 2019 година, тој бил именуван за нов главен тренер на ВК Нови Београд.[4]
Трофеи
[уреди | уреди извор]Клуб
[уреди | уреди извор]ВК Црвена Звезда
- Државно првенство на Југославија (2) : 1991–92, 1992–93
ЦН Барселона
- Почесна дивизија на Ватерполо (3) : 1994–95, 1995–96, 1996–97
- Копа дел Реј (2) : 1994–95, 1995–96
- ЛЕН Куп (1) : 1994–95
Рома Палануото
- Серија А1 (1) : 1998–99
Про Реко
- Серија А1 (4) : 2001–02, 2005–06, 2006–07, 2007–08
- Копа Италија (3) : 2005–06, 2006–07, 2007–08
- Trofeo del Giocatore (1) : 2003 година
- ЛЕН Евролига (3) : 2002–03, 2006–07, 2007–08
- ЛЕН Суперкуп (2) : 2003–04, 2007–08
Нептуни ВПСЦ
- Државно првенство на Малта (1) : 2007 година
ПА Флуминенсе
- Државно првенство на Бразил (1) : 2009 година
ВК Партизан
- Државно првенство на Србија (4) : 2008–09, 2009–10, 2010–11, 2011–12
- Национален куп на Србија (4) : 2008–09, 2009–10, 2010–11, 2011–12
- ЛЕН Евролига (1) : 2010–11
- ЛЕН Суперкуп (1) : 2011–12
- ЛЕН Куп (1) : 1997–98
- Евроинтер лига (2) : 2009–10, 2010–11
- Куп на Том Ход (1) : 2011 година
Индивидуално
[уреди | уреди извор]- МВП на Европско првенство (1): Будимпешта 2001 година
- ФИНА спортист на годината во машко ватерполо (1): 2001 година
- Златна значка (1): 2003 година
- Најдобар спортист од OCS (1): 2005 година
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „The most successful athletes“. waterpoloserbia. 2005. Архивирано од изворникот на 2010-08-20.
- ↑ „Pro Reko i Vladimir Vujasinović prekinuli saradnju“. vaterpolovesti.com (српски). 12 June 2018. Посетено на 13 August 2021.
- ↑ „Vladimir Vujasinović okupio prvi tim Pro Reka“. waterpolopartizan.rs (српски). 23 July 2016. Посетено на 13 August 2021.
- ↑ „VELIKI POVRATAK VELIKOG ASA Vlada Vujasinović novi trener VK Novi Beograd“. blic.rs (српски). Tanjug. 1 July 2019. Посетено на 13 August 2021.