Бри (сирење)
| Бри | |
|---|---|
 | |
| Место | Сена и Марна |
| Млеко од | кравјо млеко |
| Пастеризирано | Потребно во САД и Австралија, не во поголемиот дел на Европа, вклучително и Франција |
| Текстура | Меко зреана |
| Узревање | Вообичаено 5 до 6 недели |
| Уверение | AOC: 1980, за двете „Бри де Мо“ и „Бри де Мелен“ |
| Наречено по | Brie[*] |
Бри (француски: Brie) — автохтоно полномасно меко сирење што се произведува во домаќинствата во Сена и Марна и Ил-де Франс.
Опис[уреди | уреди извор]
Сирењето спаѓа во групата на полномасни меки сирења со најмалку 60% маснотии во сувата материја на сирењето[1], просечна тежина од 900 г до 3,2 кг и црвено-кафеава боја. Тоа е едно од најголемите сирења во светот и најпознатото сирење од Франција. Името го добила по францускиот регион од каде што потекнува. Елегантното сирење се одликува со мазна, бела кора за јадење и богата внатрешност. Многу мек и кремаст, бри има благ мирис на амонијак. Бидејќи името „бри“ не е заштитено, постојат многу видови сирење со исто име низ светот, особено во Северна Америка, Германија и Велика Британија. Сепак, секој добар познавач на сирења ќе каже дека францускиот бри е најдобар, особено Brie de Meaux. Произведуван надвор од Париз од 8 век, бри претставува неверојатна сладост и мекост во спој со арома на лешници и овошје. Други видови сирење вклучуваат Бри де Мелен, Бри де Монтеро, Бри де Нанжис.
Сирење во кралските и благородничките кругови[уреди | уреди извор]
Според преданието, Карло Велики првпат пробал бри во 774 година и веднаш го засакал. Оттогаш, ова сирење е миленик на благородништвото ширум светот. За време на Француската револуција, последната желба на Луј XVI била конечно да проба бри. И така во 1815 г., Виенскиот конгрес официјално го признал бри како „Кралско сирење“ кога за него гласале 30 европски амбасадори. Бри станал познат како roi de fromages (крал на сирењата) и fromages des rois (сирење на кралевите).
Производство[уреди | уреди извор]
Бри може да се произведува од полномасно или пастеризирано млеко. Откако ќе се добие смесата, сирењето се преместува во калапи (традиционално тоа се прави со црпалка или лопатка, која се нарекува pelle à brie). Калапите се полнат со неколку слоеви сирење каде се цедат следните 18 часа. Откако ќе се извади сирењето од калапот, во смесата се додава Penicillium candidum. Оваа габа создава лесна кора на површината на сирењето и ја омекнува, така што бри на крајот е само малку тврда однадвор. Бри обично старее во визбите најмалку четири недели. Кога е зрело, бри е мек и кремаст внатре.
Купување[уреди | уреди извор]
При купувањето треба да се изберат тркалезни, рамни сирења не подебели од два сантиметри бидејќи подебелите сирења побрзо созреваат однадвор отколку одвнатре.
Користење во кулинарството[уреди | уреди извор]
Бри се служи на собна температура. Тенката бела кора се јаде и, по правило, не треба да се отстранува, освен во случаи кога сирењето се служи со вино. Потоа треба да се отстрани белата кора, бидејќи во спротивно светлиот вкус на амонијак може да го расипе вкусот на виното.