Педесет и прва војводинска дивизија
| Педесет и прва војводинска дивизија | |
|---|---|
| Педесет и прва војвођанска дивизија | |
| Создадена | 31 октомври 1944 (со спојување на 7. војводинска бригада, 8. војводинска бригада, 12. војводинска бригада, 12. војводинска бригада, 14. војводинска бригада (од 11. ноември 1945), Артилериска дивизија на 51. бригада (од 25. декември 1945)) |
| Род | Војска |
| Вид | Пешадија |
| Големина | Околу 5.000 војници и офицери на основањето 9.582 војници и офицери на 19 ноември 1944 година[1] 1.342 војници и офицери на 1 јануари 1945 година[2] |
| Ангажмани | Битка кај Батина Бировитички мостобран Завршни операции |
| Одликувања | Од страна на Врховната команда на Црвената армија, доделена и е почесната титула „Дунавска“ |
Педесет и првата војводинска дивизија ― дивизија на НОВЈ која била создадена на 31 октомври 1944 година во Нови Сад од Седмата, Осмата и Дванаесеттата војводинска бригада. Во нејзиниот состав биле вклучени и Четиринаесеттата војводинска (словачка) бригада, од 11 ноември и Артилериската бригада од 12 ноември 1944 година. На почетокот имала околу 5.000 борци.
Борбениот пат на 51. дивизија[уреди | уреди извор]
Веднаш по создавањето, дивизијата, заедно со единиците на Црвената армија, била вклучена во операцијата за притискање кон Дунав во областа Батина и во близина на Апатин. Во тешките борби за мостовите кај Батина и Апатин, од 11 до 23 ноември 1944 година. Во 2008 година, дивизијата успешно соработувала со единиците на Црвената армија на многу тежок терен изложен на германски артилериски и митралески оган и значително придонела за поразот на Германците на мостовите. Во овие битки претрпела загуби од 271 убиен и 850 ранети.
Потоа учествувала во ослободувањето на Барања и избила на југословенско-унгарската граница. На 1 декември 1944 година од Врховниот штаб на НОВ и ПОЈ била пофалена за храброста на борците и водачите и упорноста во ослободувањето на Барања. Победата во оваа операција ја одбележала командата на Црвената армија со салво од 20 артилериски водови од 224 пиштоли, а како признание за нејзините напори и успеси, Педесет и првата дивизија ја добила почесната титула „Дунавска“.[3]
Од 1 јануари 1945 г., дивизијата била дел од новосоздадената Трета југословенска армија. Нејзините единици се во близина на Барч 18/19. Во јануари се префрлиле на десниот брег на Драва, до Виробитичкиот мост, кој го држеле Шестиот и Десеттиот корпус на НОВЈ и зазеле положби кај Подравска Слатина, каде во соработка со Шеснаесеттата војводинска дивизија, жестоко се борела против германските и усташките сили на домашната стража.
Под притисок на силните германски сили во операцијата Вукодлак, војводинската дивизија, вклучително и Педесет и првата, на 8/9 февруари 1945 година, тие се повлекле на северниот брег на Драва и добиле задача да го бранат фронтот на Драва. Во германската операција Пролетно будење (Фрулингзервахен) во март 1945 година, дивизијата учествувала во ликвидацијата на германскиот бранење на мостот кај Болман. Во завршните операции на Југословенската армија за конечно ослободување на Југославија, дивизијата се истакнала во битките за ослободување на Осиек на 14 април; Ѓурѓевац, 2 мај ; Копривница, 5 мај; Птуј, 9 мај; а особено во опкружувањето и уништувањето на германско-четничката група кај Дравоград од 12 до 15 од мај кој се обидел да се пробие до Клагенфурт.
Наводи[уреди | уреди извор]
Книжевност[уреди | уреди извор]
- Срета Савиќ: 51. Војводинска дивизија, Воено издавачка куќа, Белград, 1974. Архивирано на 11 јуни 2022 г.
- Воена енциклопедија (книга деветта). Белград, 1975 г. година.