Никлас Култи

Од Википедија — слободната енциклопедија

Никлас Култи (роден на 22 април 1971 година) — поранешен професионален тенисер од Шведска. Роден е во Стокхолм.

Тениска кариера[уреди | уреди извор]

Јуниори[уреди | уреди извор]

Култи бил рангиран број 1 на јуниорската светска ранг-листа во поединечна конкуренција во 1989 година, откако ги освоил титулите за јуниори на Австралија Опен и Вимблдон, а завршил како финалист или второпласиран на САД Опен.

Професионални турнири[уреди | уреди извор]

Во 1990 година, Култи ја освоил својата прва титула во поединечна конкуренција во професионалните води во Аделаида. Тој освоил вкупно три титули на турнири во поединечна конкуренција во текот на неговата професионална кариера. Култи исто така освоил 13 титули во двојки од највисок ранг, вклучувајќи го и Мастерсот во Монте Карло во 1994 година (партнер му бил Магнус Ларсон) и Мастерсот во Париз во 2000 година (кога партнер му бил Макс Мирни). Култи бил второпласиран во машки двојки на Отвореното првенство на Франција во 1995 година (во пар со Ларсон) и на САД Опен во 1997 година (заедно со Јонас Бјоркман). Најдобриот настап на Култи во поединечна конкуренција му бил на Гренд слем турнирот на Отвореното првенство на Франција во 1992 година, каде стигнал до четврт-финалето победувајќи ги Џон Мекинро, Маркус Зилнер, Мајкл Ченг и Диего Перес пред да биде победен од Анри Леконт.

Култи бил член на шведските тимови кои го освоиле Дејвис купот во 1997 и 1998 година (бил партнер со Бјоркман кога победиле во двојки во финалето на двата натпревари). Исто така бил во тимот кој завршил како второпласиран на натпреварите од Дејвис купот во 1996 година. Во тој натпревар против Франција во петтиот и решавачки натпревар Култи играл против Арно Боец, и загубил. Тој бил многу доцна замена за повредениот Стефан Едберг. Натпреварот бил вистински трилер бидејќи траел 4 часа и 46 минути, Боец спасил три натпревар - поени и конечно го совладал Култи со резултат од 7–6, 2–6, 4–6, 7–6, 10–8 во сетови (3:2).[1]

Највисокото рангирање на Култи во кариерата му било светски играч број 32 во 1993 година, во поединечна конкуренција и 11ти во парови во 1997 година. Неговата финасиска добивка во кариерата изнесувала 3.186.946 американски долари. Од професионалните турнири се повлекол во 2000 година. Тој моментално ја води тениската академија наречена „Добро до одлично“ заедно со великаните во овој спорт Магнус Норман и Микаел Тилстром.

Финалиња во кариерата[уреди | уреди извор]

Сингл: 7 (3 победи, 4 порази)[уреди | уреди извор]

Достигнување
Грен слем турнири (0–0)
АТП Мастерс серии (0–0)
АТП Шампион серии (0–0)
АТП турнири (3–4)
Резултат Победи/Порази Дата Турнир Подлога противник Резултат
Пораз 0–1 август 1990 Прага, Чехословачка земја Шпанија Џорди Аресе 6–7(3–7), 6–7(6–8)
Победа 1–1 јануари 1991 Аделаида, Австралија тврда Германија Михаел Штих 6–3, 1–6, 6–2
Победа 2–1 јануари 1993 Аделаида, Австралија тврда Шведска Кристијан Бергстрем 3–6, 7–5, 6–4
Пораз 2–2 март 1993 Копенхаген, Данска тепих-синтелон (i) Русија Андреј Олховски 5–7, 6–3, 2–6
Пораз 2–3 април 1996 Атланта, САД земја Мароко Карим Алами 3–6, 4–6
Победа 3–3 јуни 1996 Хале, Германија трева Русија Јевгени Кафелников 6–7(5–7), 6–3, 6–4
Пораз 3–4 јуни 1999 Хале, Германија трева Германија Николас Кифер 3–6, 2–6

Парови: 25 (13 победи, 12 порази)[уреди | уреди извор]

Резултат Победи/Порази Дата Турнир Подлога Партнер Opponents Score
Победа 1. 1992 Копенхаген,

Данска

тепих-синтелон Шведска Магнус Ларсон Холандија Хендрик Јан Давидс

Белгија Либор Пимек

6–3, 6–4
Победа 2. 1992 Сан Марино земја Шведска Микаел Тилстром Италија Кристиан Бренди
Италија Федерико Мордеган
6–2, 6–2
Победа 3. 1994 Монте Карло, Монако земја Шведска Магнус Ларсон Русија Јевгени Кафелников
Чешка Даниел Вачек
3–6, 7–6, 6–4
Пораз 1. 1994 Бастад, Шведска земја Шведска Микаел Тилстром Шведска Јан Апел
Шведска Јонас Бјоркман
2–6, 3–6
Пораз 2. 1994 Куала Лумпур, Малезија тепих-синтелон Шведска Ларс-Андерс Валгрен Холандија Јако Елтинг
Холандија Пол Хархуис
0–6, 5–7
Пораз 3. 1995 Франција опен, Париз земја Шведска Магнус Ларсон Холандија Јако Елтинг
Холандија Пол Хархуис
7–6, 4–6, 1–6
Победа 4. 1996 Антверпен, Белгија тепих-синтелон Шведска Јонас Бјоркман Русија Јевгени Кафелников
Холандија Мено Остинг
6–4, 6–4
Пораз 4. 1996 Санкт Петербург, Русија тепих-синтелон Шведска Петер Ниборг Русија Јевгени Кафелников

Русија Андреј Олховски

3–6, 4–6
Победа 5. 1996 Њу Делхи, Индија тврда Шведска Јонас Бјоркман Зимбабве Бајрон Блек
Австралија Сендон Стоул
4–6, 6–4, 6–4
Пораз 5. 1996 Монте Карло, Монако тврда Шведска Јонас Бјоркман Јужна Африка Елис Фереира
Холандија Јан Симеринк
6–2, 3–6, 2–6
Пораз 6. 1996 Лос Анџелес, САД тврда Шведска Јонас Бјоркман Јужна Африка Мариус Бернард
Јужна Африка Пјет Норвал
5–7, 2–6
Пораз 7. 1996 Њу Хевн, САД тврда Шведска Јонас Бјоркман Зимбабве Бајрон Блек
Канада Грант Конел
4–6, 4–6
Победа 6. 1997 Атланта, САД земја Шведска Јонас Бјоркман САД Скот Дејвис
САД Кели Џонс
6–2, 7–6
Победа 7. 1997 Бастад, Шведска земја Шведска Микаел Тилстром Шведска Магнус Густафсон
Шведска Магнус Ларсон
6–0, 6–3
Пораз 8. 1997 Индијанаполис, САД тврда Шведска Јпонас Бјоркман Австралија Мајкл Тебут
Шведска Микаел Тилстром
3–6, 2–6
Пораз 9. 1997 САД опен, Њујорк тврда Шведска Јонас Бјоркман Русија Јевгени Кафелников
Чешка Даниел Вачек
6–7, 3–6
Победа 8. 1998 Санкт Петербург, Русија тепих-синтелон Шведска Микаел Тилстром Јужна Африка Мариус Бернард
Јужна Африка Брент Хејгарт
3–6, 6–3, 7–6
Пораз 10. 1998 Прага, Чешка земја Шведска Фредрик Берг Австралија Вејн Артурс
Австралија Андреј Кратзман
1–6, 1–6
Победа 9. 1998 Стокхолм, Шведска тврда (i) Шведска Микаел Тилстром Јужна Африка Крис Хагард
Шведска Питер Ниборг
7–5, 3–6, 7–5
Пораз 11. 1999 Бастад, Шведска земја Шведска Микаел Тилстром Јужна Африка Дејвид Адамс
САД Џеф Таранго
6–7, 4–6
Пораз 12. 1999 Бурнемаут, Англија земја Германија Михаел Колман Јужна Африка Дејвид Адамс
САД Џеф Таранго
3–6, 7–6, 6–7
Победа 10. 2000 Барселона, Шпанија земја Шведска Микаел Тилстром Холандија Пол Хариус
Австралија Сендон Стоул
6–2, 6–7, 7–6
Победа 11. 2000 Хале, Германија трева Шведска Микаел Тилстром Индија Маеш Бупати
Германија Давид Приносил
7–6, 7–6
Победа 12. 2000 Бастад, Шведска земја Шведска Микаел Тилстром Италија Андреа Гаудензи
Италија Диего Наргизо
4–6, 6–2, 6–3
Победа 13. 2000 Париз Индор, Франција тепих-синтелон Белорусија Макс Мирниј Холандија Пол Хариус
Канада Даниел Нестор
6–4, 7–5

Времеплов на натпреварите во двојки[уреди | уреди извор]

Турнири 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 Кариера SR Кариера Победи-Порази
Гренд слем турнири
Австралија опен апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 1 коло 1 коло 3 коло 11 коло 3 коло 3 коло 2 коло 0 / 7 7–7
Франција опен апстиненција апстиненција апстиненција 1 коло апстиненција апстинемција 2 коло финале четвртгинале 2 коло 11 коло полуфинале 3 коло четвртфинале 0 / 9 19–9
Вимблдон апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 2 коло апстиненција четвртфинале четвртфинале четвртфинале 1 коло полуфинале апстиненција 0 / 6 14–6
САД опен апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција полуфинале 3 коло 2 коло финале 3 коло 1 коло 3 коло апстиненција 0 / 7 15–7
Гренд слем SR 0 / 0 0 / 0 0 / 0 0 / 1 0 / 0 0 / 0 0 / 3 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 2 0 / 29 N/A
Годишни Победи-Порази 0–0 0–0 0–0 0–1 0–0 0–0 6–3 7–3 6–4 11–4 5–4 6–4 10–4 4–2 N/A 55–29
АТП Мастерс серии
Индијан Велс NME апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 2 коло апстиненција четврт финале апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 0 / 2 3–2
Мајами NME апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 2 коло апстиненција 3 коло апстиненција полу

финале

апстиненција 3 коло 0 / 4 6–4
Монте Карло NME апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција победа 3 коло финале полу

финале

1 коло апстиненција четврт финале апстиненција 1 / 6 13–5
Рим NME апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 2 коло апстиненција 2 коло апстиненција 0 / 2 2–2
Хамбург NME апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција четврт финале апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 0 / 1 2–1
Канада NME апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција полу

финале

апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 0 / 1 3–1
Синсинати NME апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 1 коло апстиненција четврт финале апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 0 / 2 2–2
Штутгард (Стокхолм) NME апстиненција апстиненција 1 коло 1 коло четврт финале апстиненција апстиненција апстиненција 1 коло 1 коло 1 коло апстиненција 0 / 6 2–6
Париз NME апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција 2 колоR апстиненција 1 коло 2 коло четврт финале апстиненција Победа апстиненција 1 / 5 6–4
Мастерс серии N/A 0 / 0 0 / 0 0 / 1 0 / 1 1 / 5 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 2 1 / 4 0 / 1 2 / 29 N/A
Годишни победи - порази N/A 0–0 0–0 0–1 0–1 10–4 1–3 8–4 6–4 3–4 4–2 5–3 1–1 N/A 39–27
ранг по години 484 271 206 592 213 489 23 50 16 16 38 37 15 155 N/A

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Tennis: Boetsch thrills France“. The Independent. 2 December 1996. Посетено на 29 March 2012.

 Надворешни врски[уреди | уреди извор]