Долна Чарлија

Координати: 41°8′26″N 21°26′20″E / 41.14056° СГШ; 21.43889° ИГД / 41.14056; 21.43889
Од Википедија — слободната енциклопедија
Долна Чарлија

Сретселото на Долна Чарлија

Долна Чарлија во рамките на Македонија
Долна Чарлија
Местоположба на Долна Чарлија во Македонија
Долна Чарлија на карта

Карта

Координати 41°8′26″N 21°26′20″E / 41.14056° СГШ; 21.43889° ИГД / 41.14056; 21.43889
Регион  Пелагониски
Општина  Могила
Област Пелагонија
Население 165 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 7216
Повик. бр. 047
Шифра на КО 02124
Надм. вис. 568 м
Слава Митровден
Долна Чарлија на општинската карта

Атарот на Долна Чарлија во рамките на општината
Долна Чарлија на Ризницата

Долна Чарлија — село во областа Пелагонија, во Општина Могила, во околината на градот Битола.

Потекло на името[уреди | уреди извор]

Името на селото потекнува од турскиот збор „чаир“, што означува ливада.[2]

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Панорама на селото

Селото се наоѓа во Пелагонија, во северниот дел на Битолското Поле, во средишниот дел на територијата на Општина Могила.[3] Селото е рамничарско, сместено на левиот брег на Црна Река, на надморска височина од 582 метри. Од градот Битола, селото е оддалечено 25 километри.[3]

Долна Чарлија е мало полско село помеѓу Горна Чарлија на север и Радобор на југ. На неговата западна страна тече Црна Река.[4]

Месностите во атарот ги носат следниве имиња: Мери, Бостаниште, Ќошојца, Крушки, Арапски Гробишта, Прогон Трапски и Гладно Поле.[4]

Селото е од збиен тип и се дели на три маала: Долно, Горно и Мртвица Маало. Третото маало е најмладо.[4]

Селото се наоѓа во котлината Пелагонија, североисточно од Битола. На север е помалото село Горна Чарлија, а во минатото биле познати како едно село - Чарлија.

Историја[уреди | уреди извор]

Селската чешма

Во првата половина на XVII век се споменува село Чаирли во околина на Битола. Веројатно се однесува за денешните села, Горна и Долна Чарлија. Меѓутоа, мештаните наведуваат дека ова село е основано дури пред околу 200 години. Како основачи на селото се јавуваат предците на денешниот род Цветановци. Подоцна, се доселуваат и другите родови.[4]

Најпрвин, местоположбата на селото била помеѓу коритото на Црна Река и нејзиниот ракав. Но, по повеќе поплави, првобитното место било напуштено и селаните го основале денешното село источнот од ракавот на Црна. Не се знае кога е извршено ова преместување.[4]

Во XIX век, Долна Чарлија било село во Битолската каза на Отоманското Царство.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Атарот зафаќа простор од 10,8 км2. На него преовладува обработливото земјиште на површина од 950,8 хектари, на пасиштата отпаѓаат 56,6 хектари, додека шуми речиси и да нема.[3]

Селото, во основа, има полјоделска функција.[3]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948428—    
1953474+10.7%
1961538+13.5%
1971457−15.1%
1981507+10.9%
ГодинаНас.±%
1991254−49.9%
1994236−7.1%
2002198−16.1%
2021165−16.7%

Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Долна Чарлија живееле 325 жители, сите Македонци.[5] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во Долна Чарлија имало 208 жители, под врховенството на Бугарската егзархија.[6]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Долно Чарлија се води како чисто македонско село во Битолската каза на Битолскиот санџак со 27 куќи.[7]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Македонци.[8]

Според бројот на населението, селото се преполовило. Така, во 1961 година селото броело 538 жители, додека во 1994 година бројот се намалил на 236 жители, од кои 234 биле Македонци.[3]

Според пописот од 2002 година, во селото Долна Чарлија живееле 198 жители, од кои 197 Македонци и 1 Србин.[9]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 165 жители, од кои 155 Македонци, 7 Албанци и 3 лица без податоци.[10]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 325 208 428 474 538 457 507 254 236 198 165
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[11]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[12]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]

Родови[уреди | уреди извор]

Долна Чарлија е македонско село.[4]

Родови во селото се: Цветановци (8 к.), најстар род во селото, доселени се однекаде во XVIII век; Мантевци (6 к.), и тие се доселени однекаде; Вртковци (8 к.), живееле во Оптичари, па потоа шетале по другите села, и дошле тука; Ибишовци (4 к.), доселени се на крајот од XIX век од селото Клепач, подалечно потекло од Преспа; Дивогасковци (2 к.), ’Ржаносламовци (7 к.), Павлевци (2 к.) и Ченкаровци (2 к.), доселени се во 1903 година од селото Трап; Бончанци (3 к.), доселени се 1903 година од Бонче; Кулаковци (4 к.), порано се викале Катранџиовци. Изгледа се доселени од некое село во Порече; Шкрепа (1 к.), доселени се од Далбеговци; Ношпалци (2 к.), доселени се од Ношпал; Цапаровци (1 к.), доселени се од Цапари и Поречанци (1 к.), доселени се од Порече.

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Селото влегува во рамките на Општина Могила, која била создадена при новата територијална поделба на Македонија во 2004 година.

Во периодот од 1996 до 2004 година, селото се наоѓало во рамките на некогашната рурална општина Добрушево.

Во периодот од 1965 до 1996 година, селото било сместено во големата општина Битола.

Во периодот од 1955 до 1965 година, селото влегувало во рамките на тогашната општина Тополчани.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната Општина Будаково, во која селото Долна Чарлија, се наоѓале и селата Алинци, Арматуш, Будаково, Горна Чарлија, Далбеговци, Дедебалци, Добрушево, Мусинци, Ношпал, Путурус, Радобор, Трап и Црничани. Во периодот 1950-1952, селото било дел од Општина Добрушево, во која влегувале селата Горна Чарлија, Долна Чарлија, Добрушево, Мусинци и Ношпал.

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Селото е опфатено во избирачкото место бр. 0181 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште во селото Долна Чарлија. Избирачкото место го опфаќа и селото Горна Чарлија.[15]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 138 гласачи.[16] На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 143 гласачи.[17]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Главната селска црква „Св. Димитриј“
Археолошки наоѓалишта[18]
Цркви[19]

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Слави[2]

Личности[уреди | уреди извор]

Починати во Долна Чарлија

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Се знае за следниве иселеници: Мармачовци (8 к.) и Мантевци (3 к.), кои живеат во Могила; Карапашовци (3 к.), Чарлинци (1 к.) и Вејкрпа (1 к.), живеат во Долно Оризари; Чарлинци (3 к.), кои живеат во Оптичари; Неделкоски (2 к.), живеат во Биљаник и Кумбулови (1 к.), кои живеат во Долно Српци.[4]

Од ова село има иселено над 300 лица. Најголем дел од нив се имаат иселено во градовите Битола и Скопје, но и во прекуокеанските земји и во Европа.[2]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 „Мој Роден Крај“. www.mojrodenkraj.com.mk. Архивирано од изворникот на 2020-06-30. Посетено на 2019-10-27.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 109. Посетено на 27 октомври 2019.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Трифуноски; Јован Ф. (1998). Bitoljsko-Prilepska kotlina : antropogeografska proučavanja. Белград: Српска академија на науките и уметностите. ISBN 8670252678. OCLC 41961345.
  5. Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 237.
  6. D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 166-167.
  7. Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 12.
  8. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  9. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 27 октомври 2019.
  10. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  11. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  12. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  13. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  14. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  15. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 27 октомври 2019.
  16. „Претседателски избори 2019“. Посетено на 27 октомври 2019.
  17. „Локални избори 2021“. Архивирано од изворникот на 2021-12-02. Посетено на 17 октомври 2021.
  18. Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
  19. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]