Кристина Нилсон
Кристина Нилсон, Грофица де Каза Миранда, (20 август 1843 – 20 ноември 1921) била шведски оперски сопран. Таа поседувала техника на бел канто и важела за соперник на најпознатата дива во ерата на Викторија, Аделина Пати . Нилсон станала член на Кралската шведска музичка академија во 1869 година.
Животопис
[уреди | уреди извор]
Кристина Нилсон е родена како Кристина Јонасдотер на фарма во близина Вексје, Смоланд, во семејство на селаните Јонас Нилсон и Кајса-Стина Монсдотер. Уште од нејзините најрани години, таа покажувала вокален талент.[1] Таа се научила да свири на виолина и флејта и пеела на панаѓурите на селаните во Шведска со нејзиниот брат. Била откриена од страна на истакнат државен службеник кога на 14-годишна возраст настапувала на пазар во Јунгби . Наскоро станал нејзин покровител, овозможувајќи и да има вокални часови. Две години била ученик на Франц Бервалд .
Во 1860 година, таа одржала концерти во Стокхолм и Упсала . По четиригодишно студирање во Париз, таа го имала своето оперско деби во 1864 година како Виолета во операта „ Травијата “ на Џузепе Верди во Театарот Лирика, Париз.[1] По овој успех, таа пеела во најголемите оперски куќи во Лондон, Санкт Петербург, Виена и Њујорк . Таа исто така се појавила во инаугуративната изведба во операта Метрополитен на 22 октомври 1883 година во Фауст на Гуно . Во септември 1885 година размислувала да се повлече од центарот на вниманието и одржала проштален концерт од балконот на Гранд хотел во Стокхолм . Околу 50 000 луѓе се собрале да го слушнат светски познатиот сопран. Одеднаш се проширила гласина дека скелето на блиската зграда паѓа, а во толпата се раширила паника. Во хаосот што следел, загинале 19 лица, а мртвите тела и сите повредени биле донесени во холот на хотелот, каде ги пречекала ужаснатата Нилсон. Стокхолмската полиција била критикувана за начинот на кој го водела настанот, а Нилсон никогаш не ја преболела несреќата. Таа направила нескромни донации за семејствата на жртвите.
Кристина Нилсон се омажила во Вестминстерската опатија со францускиот банкар Огуст Руза, кој подоцна починал во 1882 година. Во 1887 година се омажила за Анхел Рамон Марија Валехо и Миранда, грофот Де Каза Миранда, кој починал во 1902 година.[1] Во преписка, Нилсон често го потпишувала своето име како Кристин, а во текот на последниот дел од нејзиниот живот била општо позната како грофицата де Каза Миранда .
Починала во Вешје, Шведска, во 1921 година. За разлика од Пати, таа никогаш не направила грамофонски записи од нејзиниот глас.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Emens, Helen Byington (1896). „Women as Vocalists“. Во King, William C. (уред.). The World's Progress as Wrought by Men and Women in Art, Literature, Education, Philanthropy, Reform, Inventions, Business and Professional Life. Springfield, Massachusetts: King-Riehardson Publishing Co. стр. 476–478. Посетено на 4 May 2015.