NGC 2579
| NGC 2579 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Крма |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 8 ч 20 м 52,7 с |
| Деклинација | - 36° 12' 58" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | IV1p |
| Привиден сјај (видлив) |
7,5 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 19' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 1 февруари 1835 |
| Други ознаки | OCL 724, ESO 370-*N8, *Grp ? |
NGC 2579 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Крма, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2579 се споменува и како OCL 724, ESO 370-*N8, *Grp ?.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 1 февруари 1835 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2579 е од видот IV1p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 7,5 m.[2] NGC 2579 има само една позната привидна димензија, која изнесува 19'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 8 ч 20 м 52,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 36° 12' 58".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 2579 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 363; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7134.
