NGC 2384

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2384
Поглед кон NGC 2384
Поглед кон NGC 2384
Соѕвездие Големо Куче
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 7 ч 25 м 10 с
Деклинација - 21° 1' 18"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид IV3p
Привиден сјај
(видлив)
7,4
Физички податоци
Привидни димензии 5' x ?'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 15 февруари 1836
Други ознаки OCL 618, ESO 559-SC9, near N 2383

NGC 2384расеано ѕвездено јато во соѕвездието Големо Куче, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2384 се споменува и како OCL 618, ESO 559-SC9, near N 2383.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 15 февруари 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2384 е од видот IV3p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 7,4 m.[2] NGC 2384 има само една позната привидна димензија, која изнесува 5'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 7 ч 25 м 10 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 21° 1' 18".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2384 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 319; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 5978. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 647.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]