Прејди на содржината

NGC 2316

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2316

Соѕвездие Еднорог
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 6 ч 59 м 40,8 с
Деклинација - 7° 46' 38"
Податоци од набљудување
Вид на тело оддавно-отсјајна маглина
Морфолошки вид RN+EN
Физички податоци
Привидни димензии 4' x 3'
Историја
Откривач Вилијам Хершел
Откриена 4 март 1785
Други ознаки NGC 2317, LBN 1021

NGC 2316оддавно-отсјајна маглина во соѕвездието Еднорог, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2316 се споменува и како NGC 2317, LBN 1021.

Откривање

[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 4 март 1785 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци

[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување

[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2316 е од видот RN+EN.[1] NGC 2316 има привидни димензии од 4' х 3'.[2]

Астрономски податоци

[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 6 ч 59 м 40,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 7° 46' 38".

Други поделби

[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2316 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 273; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 5380. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 653.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Запис за NGC 2316 на НАСА (англиски)
  2. Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}

Користена литература

[уреди | уреди извор]
  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]