NGC 18

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 18
{{{опис}}}
Соѕвездие Пегаз
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 0 ч 9 м 23 с
Деклинација + 27° 43' 56"
Податоци од набљудување
Вид на тело двојна ѕвезда
Морфолошки вид *2
Физички податоци
Историја
Откривач Пер Магнус Херман Шулц
Откриена 15 октомври 1866

NGC 18двојна ѕвезда во соѕвездието Пегаз, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 15 октомври 1866 година од страна на Пер Магнус Херман Шулц, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 9,6 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 18 е од видот *2.[1]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 9 м 23 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 27° 43' 56".[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 18 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 125; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1735. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува со ознаката под број 205.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]