NGC 1731

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 1731

{{{опис}}}

Соѕвездие Златна Рипка
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 4 ч 53 м 32,1 с
Деклинација - 66° 55' 31"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид OCL+EN
Привиден сјај
(видлив)
9,9
Физички податоци
Привидни димензии 8' x ?'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 23 декември 1834
Други ознаки ESO 85-SC12

NGC 1731расеано ѕвездено јато во соѕвездието Златна Рипка, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1731 се споменува и како ESO 85-SC12.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 23 декември 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1731 е од видот OCL+EN.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 9,9 m.[2] NGC 1731 има само една позната привидна димензија, која изнесува 8'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 53 м 32,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 66° 55' 31".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 1731 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 444; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8889.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]