Чуваркуќа (род)

Чуваркуќа (род)

Чуваркуќа
Расцветана Sempervivum tectorum
Научна класификација [ у ]
Царство:	Растенија
клад:	Скриеносеменици
клад:	Евдикоти
Ред:	Каменоломковидни
Семејство:	Дебелци
Род:	Чуваркуќа L.
Видови
Список Sempervivum altum Sempervivum arachnoideum Sempervivum armenum Sempervivum atlanticum Sempervivum ballsii Sempervivum borissovae Sempervivum calcareum Sempervivum cantabricum Sempervivum caucasicum Sempervivum ciliosum Sempervivum davisii Sempervivum dolomiticum Sempervivum erythraeum Sempervivum glabrifolium Sempervivum ingwersenii Sempervivum juvanii Sempervivum kindingeri Sempervivum kosaninii Sempervivum leucanthum Sempervivum macedonicum Sempervivum marmoreum Sempervivum minus Sempervivum montanum Sempervivum nevadense Sempervivum octopodes Sempervivum ossetiense Sempervivum pittonii Sempervivum pumilum Sempervivum soculense Sempervivum sosnowskyi Sempervivum tectorum Sempervivum thompsonianum Sempervivum transcaucasicum Sempervivum wulfenii Sempervivum zeleborii

Чуваркуќа или пазикуќа (науч. Sempervivum) — род од околу 40 видови на цветни растенија од семејството на дебелците (Crassulaceae). Тие се сочни повеќегодишни растенија кои формираат душеци составени од тафтувани лисја во розети. Во поволни услови тие брзо се шират преку поместување, а неколку видови се вреднуваат во одгледувањето како почва за суви, сончеви места.

Живеалиште

Чуваркуќите постојат од Мароко до Иран, преку планините Иберија, Алпите, Карпатите, балканските планини, Турција, ерменските планини, во североисточниот дел на пустината Сахара и Кавказ. Нивната способност да складираат вода во нивните дебели лисја им овозможува да живеат на сончеви карпи и камени места во планинските, субалпските и алпските појаси. Повеќето се отпорни на американската зона 4 и ќе се справат со топла клима до зоната 9.

Суптропско потекло

Обична чуваркуќа

Морфолошки, тие се слични на родовите Jovibarba, Aeonium, Greenovia, Aichryson и Monanthes, кои се јавуваат главно во Макаронезија (Азори, Канарски Острови, Зелено'ртски Острови, Мадејра). Некои ботаничари вклучуваат некои или сите од овие родови во поширокото толкување на чуваркуќата, особено Jovibarba.

Потекло на името

Името Sempervivum потекнува од латинскиот semper („секогаш“) и vivus („жив“), бидејќи ова повеќегодишно растение ги задржува лисјата во зима и е многу отпорно на тешки услови на раст. Вообичаеното име „houseleek“ доаѓа од англосаксонскиот збор „leac“, што значи растение, бидејќи тоа се буквално растенија кои растат на куќите. Се верувало дека тие спречуваат пожар и удари од гром. Некои Велшани сè уште го имаат старото народно верување дека растењето на покривот на куќата обезбедува здравје и просперитет на оние што живеат таму.

Други вообичаени имиња ја рефлектираат античката асоцијација на растението со Тор, нордиски бог на гром и римскиот Јупитер, па оттука и имињата како „брадата на Јупитер“ и германскиот Донербарт („брада на гром“).

Раст и репродукција

Цветна чуваркуќа

Чуваркуќите растат како пратки од повеќегодишни, но монокарпични розети. Секоја розета се размножува бесполово со странични розети (поместувања, „кокошка и пилиња“), со расцепување на розетата (само Jovibarba heuffelii) или сексуално со ситни семиња.

Типично, секое растение расте неколку години пред да цвета. Нивните хермафродитни цветови имаат прво машка фаза. Потоа стоманите се искривуваат и се шират подалеку од карпелите во центарот на цветот, па самоопрашувањето е прилично тешко. Бојата на цвеќето е црвеникава, жолтеникава, розова или - ретко - белузлава. Во Sempervivum, цвеќињата се актиноморфни (како ѕвезда) и имаат повеќе од шест ливчиња, додека во Jovibarba, цвеќињата се кампанулирани (во форма на ѕвонче) и се бледо зелено-жолти со шест ливчиња. По цветањето, растението умира, обично оставајќи многу поместувања што ги создала во текот на својот живот.

Идентификација

Sempervivum arachnideum

Родот Sempervivum обично е лесно да се препознае, иако понекогаш може да се меша со родот Echeveria. Сепак, неговитите видови често не се лесни за да се идентификуваат. Дури и еден единствен клон може да изгледа многу различно под различни услови на раст (модификации) или различни периоди од годината. Припадниците на овој род се многу слични и тесно поврзани едни со други. Како последица на тоа, беа опишани многу подвидови, сорти и форми, без добро дефинирани граници меѓу нив. Како втора последица, постои висока честота на природни хибриди во овој род и можност за повратно вкрстување на нив. Сепак, повеќе или помалку 40 видови може да се индивидуализираат во целата област на родот, но има многу повеќе локални популации, без номенклатурна храброст, но понекогаш со свои карактери.

Sempervivum kosanini

На пример, во Алпите, најраспространетите видови се S. tectorum (обична чуваркуќа, понекогаш наречен S. alpinum), S. montanum (планинска чуваркуќа) и S. arachnoideum (пајажинска чуваркуќа), секој со неколку подвидови. Полокални се жолто- цветните S. wulfenii и S. grandiflorum и прекрасната варовничка чуваркуќа (S. calcareum). Поретки се S. dolomiticum и главно S. pittonii. S. pittonii е мал жолто-цветен скапоцен камен кој расте само на две планински падини во близина на Краубат во долината Мур во Австрија и е многу загрозен.

На покривите или старите ѕидови може да се најде S. tectorum, повеќе или помалку див, многу далеку од неговата природна област. Тоа е многу старо лековито и вештерско растение. Некои суеверни луѓе веруваат дека ова растение може да ја заштити куќата од гром.

Билкарство

Историски се користел и во моментов се користи за наводни здравствени придобивки. Нема познати несакани ефекти (освен тоа што е еметик во големи дози) или интеракции со лекови. Вообичаените хербални употреби ги спречуваат лошите случаи на дијареа со пиење сок од листот или директно јадење на листовите, а сокот најчесто се нанесува директно на кожата за многу исти употреби како алое вера, како што се изгореници, брадавици и каснувања од инсекти. Понатаму, се вели дека носи олеснување во случаи на отоци и задржување на вода.

Градинарски и контејнерски растенија

Sempervivum pittonii

Иако нивните суптропски роднини се многу чувствителни на мраз, пазикуќите се меѓу најотпорните на мраз сукуленти, што ги прави популарни градинарски растенија. Тие имаат тенденција да растат најдобро во суви услови со добро исцедена, песочна почва за да се спречат влажни корени. Тие бараат само умерено наводнување, особено во потоплите месеци, со повремена заштита од екстремно изложување на сонце. 

Пазикуќите исто така создаваат погодни растенија за контејнери и добро функционираат во саксии од теракота, бетон и цемент што дише. Познато е и дека растат во пукнатини од карпи, метални контејнери, сочни венци, покривни ќерамиди и каде било на друго место што овозможува соодветна дренажа на коренот.

Сорти

Колекционерите се многубројни и често имаат многу различни сорти во нивните колекции. Семпервивумите се многу променливи растенија и оттука се создадени стотици, можеби илјадници сорти, но многу од нив не се многу различни едни од други. Главниот интерес на овие сорти не се нивните цветови, туку формата и бојата на листовите од розета.

Следниве видови и сорти - некои од мешано или неизвесно потекло - ја добија наградата за заслуги на градината на Кралското хортикултурно друштво :

• Sempervivum arachnoideum
• Sempervivum arachnoideum subsp. tomentosum
• ’Bronco’
• Sempervivum calcareum ‘Extra’
• Sempervivum calcareum ‘Guillaume’
• Sempervivum ciliosum
• ‘Lilac Time’
• ’Othello’
• Sempervivum pittonii
• ‘Reinhard’
• Sempervivum tectorum

Галерија

• 
  Избор на сорти Пазикуќи, за продажба на Gardeners' World Live 2012
• 
  Лична колекција на пазикуќи во саксии
• 
  Sempervivum Pittoni
• 
  Чуваркуќа на покрив
• 
  Одблиску голема чуваркуќа

Наводи

• Praeger, Lloyd R. (1932). An Account of the Sempervivum Group. ISBN 978-3-443-50036-8.

Надворешни врски

• Чуваркуќа (род) на Ризницата ^?
• „Чуваркуќа“ — Енциклопедија на живиот свет