Прејди на содржината

Хаплогрупа Q-L275

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хаплогрупа Q-L275 или Q2
Можно место на потеклоЕвроазија
ПредокQ-M242
ПотомциQ-M378
Својствени мутацииL275, L314, L606, L612

Хаплогрупа Q-L275 или Хаплогрупа Q2 (порано Хаплогрупа Q1b) — хаплогрупа на ДНК на човечки Y-хромозом за која се верува дека потекнува од Евроазија. Хаплогрупата Q-L275 е дефинирана со присуството на L275 полиморфизам на еден нуклеотид. Хаплогрупата Q-L275 може да се идентификува преку генеалошко ДНК тестирање.

Распространетост

[уреди | уреди извор]

Q-L275 има потомци низ Европа, Средна Азија и Јужна Азија. Q-M378 е филогеографски ограничен на југозападна Азија.[1]

Q-L275 не е идентификуван во предколумбиските групи во Америка, но спорадично се наоѓа кај современите Индијанци. Потенцијални извори на домородното население се европските колонисти и религиозните мисионери. Според Батфаглиа и сор., Q-M378 кај домородните американски популации може да се припише на историските мигранти од Југозападна Азија во современиот историски период.[1]

Јужна Азија

[уреди | уреди извор]

Проблематичното филогенско земање примероци од раните студии е докажано со последователни студии кои ја пронајдоа гранката Q-M378 потомок во Јужна Азија.

Западна Азија

[уреди | уреди извор]

Според Бехар и сор. 5% од мажјаците Ашкенази припаѓаат на хаплогрупата Q.[2] Подоцна беше откриено дека ова е целосно Q-M378 подкладата на Q-L275 и дополнително е ограничено на гранката Q-L245.

Распространетост на подклада

[уреди | уреди извор]

Q-L245 Оваа гранка е откриена од граѓански научници. Тоа е потомок на лозата Q-M378 и е најчестата гранка во западноазиските групи како што се Иранците и еврејските популации.

Q-L272.1 Оваа гранка е откриена од граѓански научници. Тој е идентификуван само во еден примерок од Сицилија.

Q-L301 Оваа гранка е откриена од граѓански научници. Тие го идентификуваа во два неповрзани ирански примероци.

Q-L315 Оваа гранка е откриена од граѓански научници. Идентификуван е само во еден еврејски примерок од Ашкенази. Така, се претпоставува дека настанала откако огранокот Q-L245 на кој припаѓа станал дел од еврејското население пред дијаспората.

Q-L327 Оваа гранка е откриена од граѓански научници. Тој е идентификуван само во еден примерок од Азори.

Q-L619.2 Оваа гранка е откриена од граѓански научници. Тие го идентификуваа во два неповрзани ерменски примероци.

Q-P306 Оваа гранка беше откриена од истражувачката група на Универзитетот во Аризона предводена од д-р Мајкл Хамер во примерок од Југоисточна Азија. Идентификуван е од граѓански научници од јужноазиските жители.

Q-M378 - Широко е дистрибуиран во Европа, Јужна Азија и Западна Азија. Се наоѓа меѓу примероците на Хазари и Синди.[3] Пронајден е кај еден поединец во мал примерок од единаесет Лачунгпа во Сиким.[4] Го има и кај Ујгурите од северозападна Кина во две одделни групи.[5] Некои западни Евреи припаѓаат и на Q-M378. Подгранката на Q-M378 Подкладите на Q-L245 Q-Y2200 и Q-YP1035 се единствените сорти на хаплогрупата Q што се наоѓаат кај Ашкеназите Евреи.[6] Граѓанските научници открија дека некои сефардски Евреи носат различни подклади на Q-L245, вклучувајќи ги Q-BZ3900, Q-YP745 и Q-YP1237.

Поврзани СНП

[уреди | уреди извор]

Q-L275 моментално е дефиниран од SNP-ите L275, L314, L606 и L612.

Подгрупи

[уреди | уреди извор]

Ова е Томас Кран од Нацрт-дрвото на Предложеното дрво на Центарот за геномски истражувања за хаплогрупата Q-L275.

  • L275, L314, L606, L612
    • M378, L214, L215
      • L245
        • L272.1
        • L315
        • L619.2
      • L301
      • P306
      • L327

Y-DNA Q-M242 Подклади

[уреди | уреди извор]

Филогенетско дрво

[уреди | уреди извор]
  1. 1,0 1,1 Battaglia, Vincenza; Grugni, Viola; Perego, Ugo Alessandro; Angerhofer, Norman; Gomez-Palmieri, J. Edgar; Woodward, Scott Ray; Achilli, Alessandro; Myres, Natalie; Torroni, Antonio (21 August 2013). „The First Peopling of South America: New Evidence from Y-Chromosome Haplogroup Q“. PLOS ONE (англиски). 8 (8): e71390. Bibcode:2013PLoSO...871390B. doi:10.1371/journal.pone.0071390. ISSN 1932-6203. PMC 3749222. PMID 23990949. "Only two American Y chromosomes did not cluster into the L54 sub-branch. They were both M378-positive, thus belonging to Q1b, a finding never previously reported for Native Americans. Considering that the phylogeography of this infrequent haplogroup is restricted to South West Asia [52]–[55], the most likely interpretation of this outcome is that they represent an arrival from Asia in contemporary history. For this reason the two Y chromosomes were not included in subsequent analyses."
  2. Behar, Doron M.; Garrigan, Daniel; Kaplan, Matthew E.; Mobasher, Zahra; Rosengarten, Dror; Karafet, Tatiana M.; Quintana-Murci, Lluis; Ostrer, Harry; Skorecki, Karl (2004). „Contrasting patterns of Y chromosome variation in Ashkenazi Jewish and host non-Jewish European populations“. Human Genetics. 114 (4): 354–65. doi:10.1007/s00439-003-1073-7. PMID 14740294.
  3. Sengupta, Sanghamitra; Zhivotovsky, Lev A.; King, Roy; Mehdi, S.Q.; Edmonds, Christopher A.; Chow, Cheryl-Emiliane T.; Lin, Alice A.; Mitra, Mitashree; Sil, Samir K. (2006). „Polarity and Temporality of High-Resolution Y-Chromosome Distributions in India Identify Both Indigenous and Exogenous Expansions and Reveal Minor Genetic Influence of Central Asian Pastoralists“. The American Journal of Human Genetics. 78 (2): 202–21. doi:10.1086/499411. PMC 1380230. PMID 16400607.
  4. Monojit Debnath; Malliya G Palanichamy; Bikash Mitra; Jie-Qiong Jin; Tapas K Chaudhuri; Ya-Ping Zhang (2011). „Y-chromosome haplogroup diversity in the sub-Himalayan Terai and Duars populations of East India“. Journal of Human Genetics. 56 (11): 765–771. doi:10.1038/jhg.2011.98. PMID 21900945.
  5. Zhong, H.; Shi, H.; Qi, X.-B.; Duan, Z.-Y.; Tan, P.-P.; Jin, L.; Su, B.; Ma, R. Z. (2010). „Extended Y Chromosome Investigation Suggests Postglacial Migrations of Modern Humans into East Asia via the Northern Route“. Molecular Biology and Evolution. 28 (1): 717–27. doi:10.1093/molbev/msq247. PMID 20837606.
  6. Brook, Kevin Alan (2018). The Jews of Khazaria, Third Edition. Lanham, MD: Rowman & Littlefield. стр. 204. ISBN 9781538103425.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]