Трговија со луѓе во Казахстан

Од Википедија — слободната енциклопедија

Казахстан е земја извор, транзит и дестинација за мажи, жени и деца тргувани од Узбекистан, Киргистан, Таџикистан и Авганистан до Казахстан и понатаму во Русија и Обединетите Арапски Емирати (ОАЕ) заради сексуално ропство и принудна работа во градежната и земјоделската индустрија. Мажите и жените од Казахстан се тргуваат внатре и во ОАЕ, Азербејџан, Турција, Израел, Грција, Русија и Германија и САД заради принудна работа и сексуална експлоатација.[1]

Владата на Казахстан не ги почитува целосно минималните стандарди за елиминација на трговијата со луѓе; сепак, прави значителни напори да го стори тоа. Казахстан покажа зголемени напори за борба против трговијата со луѓе во текот на претходната година, особено преку подобрување на напорите за осудување и осудување на трговците со луѓе на временска затворска казна. Бројот на шверцери осудени во 2007 година значително се зголеми, а поголемиот дел од осудените трговци со луѓе издржуваа соодветни казни во затвор. Владата, исто така, презеде чекори за решавање на соучесништвото на владините службеници во трговијата со луѓе. Казахстан одвои речиси 35.000 долари за помош на жртвите во текот на 2007 година [1] Канцеларијата на американскиот Стејт департмент за следење и борба против трговијата со луѓе ја смести земјата во „Ниво 2“ во 2017 година [2]

Сексуална трговија[уреди | уреди извор]

Граѓаните и странските жени и девојки биле жртви на сексуална трговија во Казахстан . Тие се силувани и физички и психички повредени во бордели, бизниси, хотели, домови и други локации низ земјата.[3][4][5][6][7]

Обвинителство[уреди | уреди извор]

Владата на Казахстан постигна значителен напредок во напорите за спроведување на законот против трговијата со луѓе во периодот на известување. Казахстан забранува трговија со луѓе и заради трудова и сексуална експлоатација преку членовите 128, 133, 125(3)(б), 126(3)(б) и 270 од неговиот кривичен законик, кои пропишуваат казни до 15 години затвор – казните се доволно строги и сразмерни на пропишаните за други тешки кривични дела, како што е силувањето. Полицијата спроведе 22 истраги за трговија со луѓе и покрена 16 случаи на гонење во 2007 година, во споредба со 13 истраги и седум обвиненија во 2006 година. Судовите осудија 19 престапници за трговија со луѓе во 2007 година, што е значително подобрување од една пресуда во 2006 година. Од 19 осудени сторители на трговија со луѓе, еден е осуден на 12 години затвор, четворица се осудени на 10 години затвор, пет се осудени на седум години затвор, четворица се осудени на шест години затвор, двајца се осудени на пет години. затвор, а тројца се осудени на три години затвор. Во текот на годината имаше извештаи за соучесништво во трговијата со луѓе на некои граничари, миграциска полиција, обвинители и полиција. Владата гонеше тројца корумпирани полициски службеници, вклучително и поранешниот шеф на Единицата за борба против трговија со луѓе во Алмати . Еден полицаец е осуден на шест години и шест месеци затвор, а двајца полицајци избегале од властите и останале да се кријат во моментот на оваа пријава.[1]

Заштита[уреди | уреди извор]

Владата ги подобри напорите за помош и заштита на жртвите во текот на годината. Законот предвидува дека жртвите не се казнуваат за незаконски дејствија извршени како директен резултат на трговија со луѓе; сепак, невладините организации продолжија да известуваат дека некои жртви, како резултат на тоа што властите не ги идентификувале, биле приведени во затвор и спречени да ја напуштат земјата во периоди од неколку дена до неколку месеци. Невладините организации известија дека иако службениците за спроведување на законот ја подобриле нивната употреба на формалните процедури за идентификација на жртвите меѓу ранливите популации, некои жртви на трговија со луѓе остануваат неидентификувани. Во 2007 година, полицијата официјално идентификуваше 87 жртви на трудова трговија и 25 жртви на комерцијална сексуална експлоатација. Владата им дозволи на идентификуваните жртви да останат во Казахстан додека трае кривичната истрага. Многу жртви одбиваат да сведочат поради страв од одмазда, а Казахстан не посвети доволно ресурси за да се справи со физичката безбедност на идентификуваната жртва на трговија со луѓе.[1]

Превенција[уреди | уреди извор]

Владата спроведе активни напори за подигање на јавната свест. Во 2007 година, владата го финансираше производството на приближно 3.000 книшки што беа дистрибуирани од невладините организации меѓу групите ранливи на трговија со луѓе, вклучително и луѓето од руралните области и децата од училиштата. Владата обезбеди најмалку 12.500 американски долари за невладините организации против трговија со луѓе за да спроведат кампањи за подигање на свеста во текот на периодот на известување. Владата ги следи формалните шеми на миграција за докази за трговија со луѓе. Владата не спроведе мерки за намалување на побарувачката за комерцијални сексуални акти во текот на извештајниот период. Казахстан го ратификуваше протоколот за совет на ОН од 2000 година во 2008 година [1] Владата на Казахстан не ги исполнува целосно минималните стандарди за елиминација на трговијата со луѓе, но прави значителни напори да го стори тоа. Владата покажа севкупни зголемени напори во споредба со претходниот период на известување, имајќи го предвид влијанието на пандемијата COVID-19, доколку ги има, врз нејзиниот капацитет за борба против трговијата со луѓе; затоа Казахстан остана на ниво 2. Овие напори вклучуваа зголемување на бројот на пресуди за трговија со луѓе втора последователна година и осудување на службеник соучесник за трговија со луѓе. Владата ги зголеми средствата за поддршка на засолништата и продолжи да ја зголемува соработката со невладините и меѓународните организации, вклучително и во кампањите за подигање на свеста низ целата земја.

Поврзано[уреди | уреди извор]

  • Трговијата со луѓе во Европа

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Kazakhstan". Trafficking in Persons Report 2008. U.S. Department of State (June 4, 2008). This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  2. „Trafficking in Persons Report 2017: Tier Placements“. www.state.gov (англиски). Архивирано од изворникот на 2017-06-28. Посетено на 2017-12-01.
  3. „2019 Trafficking in Persons Report: Kazakhstan“. U.S. Department of State. 2019.
  4. „Central Asian women targetted by sex traffickers“. BBC News. April 10, 2012.
  5. „Kazakhstan: A New Destination For Trafficked Women“. Radio Free Asia. March 15, 2006.
  6. „The Rise of Non-Consensual Bride Kidnapping in Kazakhstan: Developing a Culturally-Informed and Gender-Sensitive Response“. Wilson Center. 2013.
  7. „Bride Abductions in Kazakhstan and Human Trafficking Discourse: Tradition vs Moral Acuity“. OSU News. March 5, 2018.

https://kz.usembassy.gov/2022-trafficking-in-persons-report-kazakhstan/