Таурин
| |||
| |||
Назив според МСЧПХ 2-aminoethanesulfonic acid | |||
Други називи tauric acid | |||
| Назнаки | |||
|---|---|---|---|
107-35-7 
| |||
| ChEBI | CHEBI:15891 
| ||
| ChEMBL | ChEMBL239243
| ||
| ChemSpider | 1091
| ||
| DrugBank | DB01956
| ||
| |||
IUPHAR/BPS
|
2379 | ||
| 3Д-модел (Jmol) | Слика | ||
| PubChem | 1123 | ||
| |||
| UNII | 1EQV5MLY3D
| ||
| Својства | |||
| Хемиска формула | |||
| Моларна маса | 0 g mol−1 | ||
| Густина | 1.734 g/cm3 (at −173.15 °C) | ||
| Точка на топење | |||
| Киселост (pKa) | <0, 9.06 | ||
| Дополнителни податоци | |||
| (што е ова?) (провери) Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |||
| Наводи | |||
Тауринот е органска киселина која е широко распространета во животинските ткива. Тој е една од главните составни компоненти на жолчката.
Откривање и етимологија
[уреди | уреди извор]Тауринот е наречен според латинскиот збор taurus (когнат на грчкиот збор ταῦρος) што знчачи бик или вол, бидејќи за првпат бил изолиран од волова жолчка во 1827 година од страна на германските научници Фридрих Тидеман и Леополд Гмелин.[1]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ F. Tiedemann, L. Gmelin; Gmelin (1827). „Einige neue Bestandtheile der Galle des Ochsen“. Annalen der Physik. 85 (2): 326–37. Bibcode:1827AnP....85..326T. doi:10.1002/andp.18270850214.
|