Лески (Неврокопско)
| Лески | |
|---|---|
 Поглед кон Лески | |
  Лески | |
|
Местоположба во областа  Лески | |
| Координати: 41°32′N 23°45′E / 41.533°N 23.750°E | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Хаџидимово |
| Површина | |
| • Вкупна | 13,546 км2 (5,230 ми2) |
| Надм. вис. | 850 м |
| Население (2024) | |
| • Вкупно | 333[1]. |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2923 |
Лески (бугарски: Ляски) или Љаски (од 1966 г. офиц. Ново Лески[2], месно: Ново Љаски)— село во Неврокопско, Пиринска Македонија, во состав на денешната Општина Хаџидимово на Благоевградската област, југозападна Бугарија.[3]
Историја
[уреди | уреди извор]Отоманско Царство
[уреди | уреди извор]Во текот на XIX век, селото било во составот на Неврокопската каза на Отоманското Царство.
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. во Лески (Liaski) имало 75 домакинства и 260 Македонци.[4] [5]Според Стефан Верковиќ, на крајот на 19 век, Лески било село со население кое живеело во 72 куќи.[6]Црквата „Свети Ѓорѓи“ во селото е од почетокот на XIX век.[7]
Старото село се наоѓало во наборите на Пирин, но во потрага по поплодна земја населбата се преселила 2 километри на исток, на почетокот на Неврокопското поле.
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 695 жители, сите Македонци.[4][8]
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, 13 лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети.[9]
Бугарија
[уреди | уреди извор]По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Во новото село во 1994 година била изградена црквата „Свети Димитар“, а во месноста Илија е изградена истоимената капела. Во селото има ансамбл за народни песни и игри, кој е познат по Лесковското оро.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Ново Лески се наоѓа помеѓу селата Мусомишта и Копривлен. Се наоѓа и помеѓу градовите Гоце Делчев и Хаџидимово. Селото е опкружено со прекрасна природа, има борова шума и чешма со минерална вода.
Редовни настани
[уреди | уреди извор]- Секоја година на празникот Христофор (22 мај по стар стил) се освојува Лесковиот Врв (Свети Дух), се осветува вода и се принесува курбан за здравје. Се упатува и молитва за дожд.
- На 6 мај (Ѓурѓовден) и 15 август (Голема Богородица) се посетува црквата Св. Ѓорѓи во Старо Лески, а на двата празника се служи литургија и се прави водосвет и курбан за здравје. Постои верување дека оној кој со вера ќе преноќи во манастирот на 14 и 15 август се опоравува од многу болести.
- На 20 јули (Илинден) се посетува параклисот над селото каде се врши водосвет и курбан за здравје.
- На 26 октомври (Димитровден) е празникот на селото и неговата нова црква „Свети Димитар“.
Личности
[уреди | уреди извор]
- Родени во Лески
- Георги Атанасов, доброволец во четата на Иван Атанасов – Инджето во текот на Српско-бугарската војна од 1885 година
- Димитар Попов (1864 - 1903), македонски револуционер од ВМОРО
- Иван Попов (1871 – 1921), македонски револуционер
- Свештеник Никола Атанасов (Бујуклиев)
- Свештеник Костадин Поп Николов Бујуклиев (1883 – 1962). Иницијатор за преместување на селото.
- Илија Ангелов, македонско-одрински доброволец[10]
- Илија Гуџенов, ректор на Југозападен Универзитет „Неофит Рилски“ помеѓу 1999 и 2007 г.
- Никола Атанасов, доброволец во четата на Иван Атанасов – Инджето во текот на Српско-бугарската војна од 1885 година[11]
- Стојан Ангелов, македонско-одрински доброволец[11]
Култура и спорт
[уреди | уреди извор]
Во селото постоел клуб под името Лески, познат и под името ФК Ново Лески. Бил оформен во 1972 година,[12] а престанал да се натпреварува во 2018 година.[13] Најдобар пласман оствариле во сезоната 2009/2010 - кога освоиле 1 место во обласната група „Б“.[14]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ www.grao.bg
- ↑ Указ № 960/обн. 04.01.1966 г.
- ↑ Guide Bulgaria, Accessed May 5, 2010
- ↑ 4,0 4,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995.
- ↑ Стоян Райчевски – „Българите Мохамедани“. София 2004, стр. 111 – 124. ISBN 954-9308-51-0
- ↑ Енциклопедия „Пирински край“, том II. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1999. стр. 55. ISBN 954-90006-2-1.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 188.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 837
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. : Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“ (PDF). София: Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9. 2006. стр. 28. ISBN 954-9800-52-0.
- ↑ 11,0 11,1 Македонцитѣ въ културно-политическия животъ на България: Анкета отъ Изпълнителния комитетъ на Македонскитѣ братства (PDF). София: Книгоиздателство Ал. Паскалевъ и С-ие, Държавна печатница. 1918. стр. 33.
- ↑ Иванов, Мартин (2016-02-05). „Футболният отбор на Ново Лески – история и традиции“. ТопПреса (бугарски). Посетено на 2023-02-27.
- ↑ ЕООД, Български футбол. „ОГ Благоевград 2017/18“. bulgarian-football.com (бугарски). Посетено на 2023-02-27.
- ↑ ЕООД, Български футбол. „Ляски (Ново Лески) | bgclubs.eu“. bgclubs.eu (бугарски). Посетено на 2023-02-27.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||||