Карлос Монтоја
Carlos Montoya
| |
|---|---|
Montoya circa 1950s
| |
| Background information | |
| Birth name | Carlos García Montoya |
| Born | 13 December 1903 Madrid, Spain |
| Died | 3 March 1993 (aged 89) Wainscott, New York, U.S. |
| Genres | Flamenco music |
| Occupation(s) | |
| Instruments | Guitar |
Карлос Гарсија Монтоја (13 декември 1903 – 3 март 1993) во Мадрид, Шпанија, бил истакнат фламенко гитарист и основач на современиот популарен фламенко стил на музика.[1]
Ран живот[уреди | уреди извор]
Тој бил внук на познатиот фламенко гитарист Рамон Монтоја. Најпрво учел од мајка си „ла Тула“, а потоа и од берберот во соседството, Пепе ел Барберо т.е. Берберот Пепе. По една година, Монтоја го усвоил сето тоа што Пепе можел да го научи. Карлос заминал од дома за да учи од другите фламенко гитаристи во тоа време. На четиринаесет години свирел во „cafes cantantes“, во златната ера на пеењето и танцувањето фламенко, за уметници како Антонио де Билбао, Хуан ел Естампио, Ла Макарона и Ла Камисона во Мадрид, Шпанија.
Кариера[уреди | уреди извор]
Во 1920-тите и 1930-тите, тој интензивно настапувал во Европа, Северна Америка и Азија, на места слични на Ла Терезина. Избувнувањето на Втората светска војна го донело во Соединетите Држави каде што ги започнал своите најуспешни денови како музичар,[2] носејќи го својот огнен стил во концертните сали и универзитетите. Придружувал и оркестри.[2][3] Во овој период направил снимки за неколку големи и независни издавачки куќи, вклучувајќи ги RCA Victor, Everest и Folkways,[2] изведувајќи традиционална фламенко музика како Farruca,[4] Malaga и Hokie.[5]
Кога избувнала Втората светска војна во Европа во 1939 година, тој бил на турнеја во Соединетите Држави и решил да се насели во Њујорк, а на крајот станал и американски државјанин.[2] До крајот на војната во 1945 година, неговиот репертоар се проширил, вклучувајќи блуз, џез и фолк музика.[2] Остварил уште една меѓународна турнеја и бил првиот фламенко гитарист што го обиколил светот со симфонии и оркестри,[2] и доминирал на полето на фламенкото во САД.[6] За време на неговата кариера, настапувал на телевизија и снимил над четириесет албуми, вклучувајќи го Suite Flamenco, концертот со Симфонискиот оркестар на Сент Луис во 1966 година.[2] Неговите изведби поттикнале популаризација на фламенко гитарата ширум светот.[7]
Монтоја е заслужен за тоа што денес фламенко гитарата се смета за посебен музички стил, а не само како танцова придружба.[2] Тој го адаптирал фламенкото на други жанрови на музика за да создаде свој препознатлив стил, станувајќи меѓународна ѕвезда.[2] Сепак, неговиот стил не бил особено ценет од некои сериозни проучувачи на фламенко, коишто го сметаат за помалку традиционален од многу други. Неговата непопуларност меѓу вљубениците се должи веројатно на тоа што ги напуштил друштвата што еволуирале покрај фламенкото во текот на стотици години. Многу од неговите дела дури и не одржуваат совршено темпо, зголемувајќи и намалувајќи ја брзината на, речиси каприциозен начин. Нему му се восхитувале поради брзината на своите пикадо и наишол на популарност на меѓународната сцена како резултат на ова технички импресивно темпо.
Смрт и наследство[уреди | уреди извор]
Монтоја починал на 3 март 1993 година на 89-годишна возраст, од срцева слабост во Вејнскот, Њујорк, на Лонг Ајленд. Неговата внука, Роза Монтоја, е позната по воведувањето на танцот фламенко во поголемиот дел од Калифорнија, со нејзиното студио со седиште во Сан Франциско.[8]
Дискографија[уреди | уреди извор]
| година | Наслов на албумот |
|---|---|
| 1950 година | Шпански соло на гитара </br> |
| 1957 година | Фламенко гитара </br> |
| 1958 година | Фламенко оган </br> |
| 1959 година | Од Сент Луис до Севиља </br> |
| 1961 година | Малагуена </br> |
| 1961 година | Карлос Монтоја и неговата фламенко гитара </br> |
| 1963 година | Фламенко Антигуо </br> |
| 1964 година | Концерт на фламенко </br> |
| 1967 година | Уметноста на |
| 1996 година | Фламенко! </br> |
| 2004 година | Гитара и фламенко </br> |
Филмографија[уреди | уреди извор]
- Кармен, ла де Тријана (1938)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Kim Summers. „Carlos Montoya“. AllMusic. Посетено на 8 November 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Wilkins, Jack. The Everything Guitar Book, Everything Books (2007) pp. 160-161
- ↑ video: Carolos Montoya accompanies dancer and singer Tere Maya performing "Buleria" and Tientos Gitanos"
- ↑ video: Carlos Montoya performing Farruca
- ↑ Archived at Ghostarchive and the Carlos Montoya (Flamenco guitarist) - "Malaga" (1959). 21 November 2013. Archived from the original on 2016-03-16. https://web.archive.org/web/20160316142835/https://www.youtube.com/watch?v=rMXQtOl8sM0. Retrieved 8 November 2015.: Carlos Montoya (Flamenco guitarist) - "Malaga" (1959). 21 November 2013. https://www.youtube.com/watch?v=rMXQtOl8sM0. Retrieved 8 November 2015.
- ↑ Coelho, Victor. The Cambridge Companion to the Guitar, Cambridge Univ. Press (2003) p. 22
- ↑ Noad, Frederick M. The Complete Idiot's Guide to Playing the Guitar, Penguin (2002) p. 162
- ↑ video: "KQED Spark – Rosa Montoya", KQED TV, February 2005
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Некои фотографии од корици на LP http://library.csun.edu/SCA/Peek-in-the-Stacks/Tanno (Дигитални колекции на библиотеката Oviatt)