Зосима Палестински
| Зосима Палестински | |
|---|---|
 | |
| Преподобен (монах) | |
| Роден(а) | ок. 460, Прва Палестина, Диецеза Исток, Римска Империја |
| Починал(а) | ок. 560, Прва Палестина, Диецеза Исток, Римска Империја |
| Почитуван(а) во | Православна црква древноисточни цркви Римокатоличка црква |
| Слава | 4 април |
Зосима Палестински (грчки: Ζωσιμᾶς, Зосимас) (палестински арапски: زوسيموس الفلسطيني), ― палестински светец. Неговиот празник е на 4 април.
Животопис[уреди | уреди извор]
Зосима е роден во втората половина на петтиот век, за време на владеењето на римскиот император Теодосиј II. Се замонашил во еден манастир во Палестина на многу млад, стекнувајќи углед на голем старешина и аскет. На педесет и три години, сега јеромонах, се преселил во многу строг манастир сместен во пустината близу реката Јордан, каде што го поминал остатокот од својот живот.[1][2]
Тој е најпознат по неговата средба со Марија Египетска (празнувана на 1 април). Обичај бил во тој манастир сите браќа да излегуваат во пустината четириесет дена од Великиот пост,[3] поминувајќи го времето во пост и молитва и не се враќаат до Цветници. Талкајќи во пустината, ја сретнал Марија, која му ја раскажала својата животна приказна и го замолила да се сретне со неа следната година на Велики четврток на брегот на Јордан, за да ѝ се причести. Тој го направи тоа и третата година повторно дојде кај неа во пустината, но откри дека таа умрела и ја закопа. За Зосима се вели дека живеел речиси сто години.[4]
Сè што знаеме за животот на Зосим доаѓа од Житие на Света Марија Египетска,[5] запишана од Софрониј, кој бил Ерусалимски патријарх од 634 до 638 година. Софрониј ја засновал својата работа на усна традиција што ја слушнал од монасите во Палестина. Ова житие традиционално е читано како дел од Утрената на Големиот канон на Андреј Критски, на петтиот четврток од Великиот пост.[6][7]
Приказната споделува многу сличности со онаа снимена во западната црква како приказна за Марија Магдалена, со Зосима преименуван во Максимин, како што е раскажано во Златната легенда и на други места. Фреската илустрирана од Џото и неговата работилница во Асизи ја покажува оваа верзија.[8]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Majeska, George P. (1984). Russian Travelers to Constantinople in the Fourteenth and Fifteenth Centuries (англиски). Dumbarton Oaks. ISBN 978-0-88402-101-8.
- ↑ Parry, Ken (29 јуни 2015). The Wiley Blackwell Companion to Patristics (англиски). John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-43870-1.
- ↑ Trüeb, Ralph M. (2 септември 2015). The Difficult Hair Loss Patient: Guide to Successful Management of Alopecia and Related Conditions (англиски). Springer. ISBN 978-3-319-19701-2.
- ↑ Shaw, Roger (9 октомври 2012). The Book of Saints: A Day By Day Illustrated Encyclopedia (англиски). Weldon Owen International. ISBN 978-1-68188-719-7.
- ↑ A Vita is the life of a saint, often the earliest formal hagiography of that particular individual.
- ↑ Holweck, Frederick George (1924). A Biographical Dictionary of the Saints: With a General Introduction on Hagiology (англиски). B. Herder Book Company.
- ↑ England), Palestine Pilgrims' Text Society (London (1897). The Library of the Palestine Pilgrims' Text Society (англиски). Committee for the Palestine Exploration Fund. ISBN 978-0-404-04890-7.
- ↑ McGuckin, John Anthony (15 декември 2010). The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity (англиски). John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-9254-8.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Св. Зосима краток синаксарион
- Софрониј Ерусалимски, Житието на Света Марија Египетска
- Икона на Свети Зосима
|