Смил
| Жолт смил | |
|---|---|
| |
| Научна класификација [ у ] | |
| Царство: | Растенија |
| клад: | Скриеносеменици |
| клад: | Евдикоти |
| клад: | Астериди |
| Ред: | Ѕвездовидни |
| Семејство: | Главоцветни |
| Род: | Смил |
| Вид: | Жолт смил |
| Научен назив | |
| Helichrysum arenarium (L.) Moench, 1794 | |
Смил или жолт смил (науч. Helichrysum arenarium) — лековито растение со жолти ситни цветови, што расте на песокливи планински ливади.[1]
Опис[уреди | уреди извор]
Како повеќегодишно растение, средната висина на смилот е 0,3 м.
Неговите листови се рамни, пониските имаат елипсовиден облик, а повисоките се прави. Влакнести се од двете страни.
Главите на цветовите се распоредени во лабав крст. Широки се 3 до 4 мм и се со светла златно-жолта боја.
Смилот се наоѓа од Источна Франција до Данска, но и на планините во Узбекистан на песокливите падини. Исто така распространет е по Далматинското Крајбрежје во Хрватска, каде мештаните редовно го берат и го продаваат во летните месеци.
Употреба[уреди | уреди извор]
Чајот од светло-жолтите цветови се користи во лекувањето на болести на жолчното кесе и како диуретик во лекување на ревма и циститис.
Цветот исто така се користи како состојка во билните овошни чаеви.
Сувото растение често се користи за украсување заедно со, или наместо, растението од неговото семејство Helichrysum bracteatum.
Занимливости[уреди | уреди извор]
Заради убавината и мирисот на цветот, на децата им се даваат имиња кои произлегуваат од неговото име – Смиле и Смилка.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Велковска, Снежана; Конески, Кирил (2011). Толковен речник на македонскиот јазик. V. Скопје: Институт за македонски јазик„Крсте Мисирков“. стр. 458. ISBN 978-608-220-016-3.
| ||||||||||
|