Градишки манастир

Координати: 42°0′47″N 21°53′30″E / 42.01306° СГШ; 21.89167° ИГД / 42.01306; 21.89167
Од Википедија — слободната енциклопедија
Градишки манастир
Поглед на манастирските конаци
Информации
Целосно имеГрадишки манастир
Други имињаМанастир „Св. Ѓорѓи“
Манастир на:МПЦ - ОА
ОснованXIX век
Посветен наСвети Ѓорѓи
ЕпархијаКумановско-осоговска
ЦрквиЦрква „Св. Ѓорѓи“
Личности
Место
МестоГрадиште, Општина Куманово Македонија Македонија
Координати42°0′47″N 21°53′30″E / 42.01306° СГШ; 21.89167° ИГД / 42.01306; 21.89167
Видливи остатоциедна црква, чешма, конаци, помошни објекти
Отворен за јавностада
Други информации(Клечовска парохија)

Градишки манастирманастир во северниот дел на Македонија, во селото Градиште.

Местоположба[уреди | уреди извор]

Манастирот се наоѓа во јужниот дел на атарот на селото и до него се стигнува преку асфалтен пат, кој започнува од главниот регионален пат 1204, кој поминува покрај Градиште. Тој бил изграден покрај рушевините на тврдината Градишки В’р.[1]

Градби[уреди | уреди извор]

Во склоп на манастирот влегуваат една црква, параклис, чешма, конаци и помошни објекти.

Црква „Св. Ѓорѓи“[уреди | уреди извор]

Црквата е единствениот храм во манастирот.

Конаци[уреди | уреди извор]

Една зграда (конак) со приземје и кат.

Историја[уреди | уреди извор]

Манастирот бил изграден кон крајот на XIX век на остатоци на стар храм. Внатрешноста на манастирската црква имала живопис.[1]

Некогаш, овој манастир бил многу познат и богат со земја, стока и пчеларници. Самиот манастир изгледал величенствено на високата местоположба и сред шума. Селото Кучкарево е основано на манастирските пчеларници.[1]

Меѓутоа, за време на отоманскиот период, стариот манастир бил срушен. Околните христијани и тогаш се собирале кај неговите рушевини. На денот на манастирските слави (Мала Богородица и Цветници), кај манастирот доаѓале бројни гости од Кумановско, Овче Поле и Кратовско.[1]

Галерија[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Трифуноски, Јован (1974). Кумановска област. Скопје: САНУ. стр. 162.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]